قرآن ناطق(عج)

86 - پروتکل الحاقی

نویسنده : مهندس حسین رأفتی

  پروتکل الحاقى چیستی و چرایی پذیرش آن توسط ایران ابتدا تعریف چند اصطلاح : آژانس بین المللى انرژى هسته اى International Atomic Energy Agency . مخفف : IAEA پیمان عدم اشاعه : Nuclear Non-Proliferation Treaty مخفف :NPT پروتکل الحاقی : Additional Protocol چند سوال : آیا با امضاء ، قبول و اجراى پروتکل الحاقى ، […]

 

پروتکل الحاقى چیستی و چرایی پذیرش آن توسط ایران

ابتدا تعریف چند اصطلاح :
آژانس بین المللى انرژى هسته اى
International Atomic Energy Agency . مخفف : IAEA
پیمان عدم اشاعه :
Nuclear Non-Proliferation Treaty
مخفف :NPT
پروتکل الحاقی :
Additional Protocol

چند سوال :

آیا با امضاء ، قبول و اجراى پروتکل الحاقى ، امنیت کشور به خطر مى افتد ؟
آیا از سایت هاى هسته اى ما ” بازدید ” میشود ؟
از سایت هاى نظامى ما چطور ؟
آیا با دانشمندان نظامى ما مصاحبه میشود ؟
با دانشمندان هسته اى ما چطور ؟
آیا راهى وجود دارد که پروتکل را امضاء نکنیم ؟
آیا پروتکل الحاقى ، یک ساختار واحد و شرایط ثابت براى ١۴۵ کشور امضاء کننده و ١٢١ کشور اجرا کننده دارد ؟
براى شفاف سازى فعالیت هاى هسته اى ایران ، کدام گزینه زیر را درست میدانید ؟
١- به ضرر و مغایر منافع کشور و نیز اسرار علمى و فن اورى و عزت و کرامت ملت است.
٢- در قبال رفع بخشى از تحریم هاى اقتصادى ، قابل قبول است.
٣- براى ایفاء رسالت الهى جهانى ما ، ضرورت قطعى است.

از #پروتکل شروع میکنیم :

در مرامنامه اولیه #آژانس ، تنها سایت هاى هسته اى اعلام شده توسط کشورها ، مورد بازرسى قرار میگیرد.
در اون کشور ممکن است سایت هاى هسته اى دیگرى با رویکردهاى نظامى هم وجود داشته باشن ، که به آژانس اعلام نکرده باشن.
لذا تا این مرحله ، آژانس نمیتواند صلح آمیز بودن کل فعالیت هاى این کشور رو تایید کند.
فقط اعلام میکند ، سایت هایى را که اعلام ، معرفى و بازدید شده ، انحراف نداشته اند.

در پروتکل #الحاقى ، آژانس موظف میشود از سایت هاى اعلام نشده ، که احتمال و دلیل و شبهه اى وجود داشته باشد ، نیز کنترل کند.
در اینجا ، هر کشورى با چانه زنى و استفاده از قدرت ریاضى و سیاسى و نفوذ خود ، ملاحظات امنیتى و حفاظتى خود را در پروتکل میگنجاند.

هدف اعلام شده آژانس از دسترسى ، شفاف سازى ، بازدید مدیریت شده و … حصول اطمینان از عدم انحراف است.
به روش هاى بسیار مختلفى ، این هدف قابل تحقق است.
با هوشیارى میتوان با حفظ اسرار نظامى و تکنولوژى و نیروى انسانى نظامى ، به گونه اى مناسب ، پروتکل را امضا و اجرا کنیم.
از متن فوق مشخص میشود ، تا کشورى پروتکل الحاقى را امضاء و اجرا نکرده ، سایر کشورها از نوع و حجم فعالیت هاى هسته اى آن کشور ، بى اطلاع خواهند بود.

و اگر تحت اتهامات دروغ یا راست باشد ، نمیتواند ، #صلح_آمیز بودن فعالیت هاى خود را اثبات نماید.
فرض کنید کشور #عربستان ، سایت هایى را به عنوان نظامى معرفى ، ولى در انها پروژه هاى تولید پلوتونیوم و یا #غنى_سازى داشته باشد.
کشورهاى ذى نفع ، همسایه ها ، رقبا و … چه وظیفه اى دارند ؟

بگوییم ، چون سایت نظامى و جزء امنیت ملى اون کشور است ، پس کسى اجازه سوال و جواب ندارد ؟
اما محتواى #پروتکل ، بسیار تفسیر پذیر و موسع است. هر کشورى براى پذیرش و امضاء پروتکل ، دو امر اساسى را باید انجام دهد :

١- تعریف و تعیین حدود و شکل کار و برنامه براى هر بند ، براى تحقق هدف #شفاف_سازى ، و درعین حال ، حفظ #اسرار سه بخش : علمى و فن آورى و نیروى انسانى کشور.

٢- تعیین شروط اختصاصى ( خارج از متن اصلى ) ، با ارائه استدلالات و محدودیت هاى هر کشور.

 
آمریکا وقتی درسال ۱۹۹۸ پروتکل را امضا کرد، ۶ سال طول کشید که سنا و مجلس نمایندگان به اجرای آن رضایت دهند و اجرای آن در سال ۲۰۰۹ آغاز شد و تازه در موافقت نامه ای که میان آمریکا و آژانس امضا شده به صراحت آمده که «آژانس حق اعمال شرایط پادمان مطابق با این شرایط را دارد … به استثنای فقط آن دسته از امکانات مرتبط با فعالیت های با اهمیت که به طور مستقیم به امنیت ملی آمریکا ارتباط دارد…».
بانى آژانس ، در این شرط ، مفهوم موسعى را گنجانده ، تا عملا ، آژانس هیچ قدرت مانورى نداشته باشد : امنیت ملى آمریکا !!
دکتر روحانی، در سال ۱۳۸۲ زمانی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بود در نشست خبری مرتبط با پروتکل اعلام کرد: «جمهوری اسلامی پروتکل الحاقی را امضا خواهد کرد البته با ملاحظاتی که قبلا به آن اشاره کردیم. ملاحظات این است که پروتکل نباید امنیت ملی، منافع ملی و حیثیت ملی ایران را خدشه دار کند.»
آمریکا با توجه به قدرت خود و هماهنگى با سایر قدرتهاى هسته اى داراى حق وتو ، توانست چنین شرطى را بگذارد و نیز توان اعمال آن را نیز دارد.
اما ایران ، که داراى پرونده سازى و جوسازى در آژانس بوده است ، و بطور بنیادین با کشورهاى سلطه گر ، تقابل دارد ، چگونه میتواند از حقوق خود دفاع کند ؟
از اولین پرونده هایى که در #آژانس براى ایران درست کردند ، #مخفى_کارى و عدم اعلام بموقع فعالیت هاى هسته اى بود.
این اتهام ( در همین محدوده و بدون تفاسیر مغرضانه و دروغ های هدفمند ) ، صحیح بود. و انکار نکردیم.
فقط بیان کردیم به آژانس اعتماد نداشتیم. و نیز هیچ کار خلاف پادمان انجام نداده و کل فعالیت ها را امروز اعلام میکنیم و آژانس میتواند راستى آزمایى کند.

همین نقطه ضعف براى کارنامه ما کافى بود ، تا شدیدترین حملات فرهنگى و #حیثیتى را علیه ما ترتیب دادند.

وقتى در بازرسى ها ، اثرات #غنى_سازى بالا کشف کردند ، هرچه فریاد زدیم ، این آلودگى مربوط به قطعات سانتریفیوژ خریدارى شده از پاکستان است ، تعمدا نپذیرفتند.
بموازات سالهاى طولانى به اصطلاح تحقیق در این زمینه ، حملات و فشار هاى بین المللى را علیه ما تشدید کردند.
جریانات سال ١٣٨٢ حاصل پیروزى #شطرنج ( ناجوانمردانه و نابرابر ) قدرتهاى غربى ، علیه ایران اسلامى بود.
حدود دو سال ، توقف ظاهرى صنایع هسته اى ما ، فقط براى عبور از #بحران سخت و عجیبى بود که علیه #حیثیت ما در دنیا راه انداخته بودند.

هر چند در این مدت دانشمندان سخت کوش و جوان ما ، هیچ بیکارى و توقفى نداشتند و اونقدر کار انجام نشده داشتیم و ضرورت تکمیل زنجیره هاى فن آورى و تعمیق علمى و تکنیکى ، که عملا عقب نماندیم ، ولى خیلى ما را تحقیر کردند.
به شخصه به عنوان یک ایرانى ، خیلى زجر کشیدم.
چاره اى جز اعاده حیثیت در #دیپلماسى_عمومى جهانى نداشتیم.

اگر در فضاى سیاسى و جناحى ، هرچه غیر از این تحلیل کنند ، مطابق واقعیات اون زمان نیست.
با مذاکرات طولانى که در اون زمان داشتیم ، که تماما درشرایط #تعلیق هسته اى ما بود ، مظلومیت و انعطاف عقلانى و عدم انحراف ما روز به روز بیشتر تثبیت شد.
و بخش زیادى از فشار روانى از روى کشور برداشته شد.

همه دنیا شاهد بود ، در شرایط تعلیق فعالیت هاى ما و بازدید هاى گسترده آژانس ، غرب ما را سر کار گذاشت.
و پاسخ منطقى براى جواز ساختار قانونى ادامه فعالیت به ما نداد.
این شروع جهش اول فن اورى هسته اى ما شد.
در سال ١٣٨۴ با فرمان رهبرى ، پلمپ ها شکسته ، و رسما امور استخراج ، فرآورى تا #غنى_سازى ما بصورت گسترده از سر گرفته شد.
به مدت هشت سال ، با سرعت فوق العاده اى ، گسترش کمى و کیفى علم و فن آورى هسته اى ، همراه با بازدیدهاى پادمان ( کنترل آژانس ) را پیش بردیم.
و در سطح قابل توجهى از تثبیت توانایى هسته اى رسیدیم.

دشمن ، در این مدت توانست :

اولا ، پس از ارسال پرونده هسته اى ایران ،
از #شوراى_حکام آژانس به #شوراى_امنیت سازمان ملل ، رأى شوراى امنیت ، براى حکم #تعلیق کل فعالیت هاى هسته اى ما را بدست اورند.
ثانیا ، زمینه ها براى تهاجم #فرهنگى ( در دیپلماسى عمومى – دیدگاه عمومى مردم دنیا ) ، بسیار گسترده تر از سال ١٣٨٢ ، علیه ما تدارک شد.

سال ١٣٩١ و ١٣٩٢ اوج ثمرات این تهاجم بود.

ثالثا ، به پشتوانه دیپلماسى عمومى موفق آنها و قطعنامه هاى مصوب شوراى امنیت ، توانستند ، #تحریم هاى عجیب و غریب و بسیار شدیدى ، بصورت غیر قانونى و غیر متعارف ( منحصرا با تصویب کنگره یا دولت #آمریکا ) ، حصر رو به تکاملى را ، علیه تمام فعالیت ها و ارتباطات ما ایجاد کنند.

در سال ١٣٩١ ما به رکورد تولید ناخالص ملى بیشتر از ۵١٢ میلیارد دلار رسیده بودیم. و حجم مبادلات خارجى ما ( جمع صادرات و واردات ) بالغ بر ١٧٠ میلیارد دلار.

با حصرى که علیه ما تدارک دیدند ، از #انقلاب و پیام رسانى جهانى اون ، چیزى باقى نمیگذاشتند…

لذا فرمان #نرمش_قهرمانانه صادر شد.

زمان نرمش قهرمانانه ، درست پس از تثبیت و ارائه توانمندى بومى علم و فن آورى هسته اى ، باید اتفاق بیفتد.

در این عملیات یا #تعامل باید چه بدهیم ، و چه اخذ کنیم ؟

اجرایى کردن پروتکل الحاقى به منظور #شفاف_سازى کل فعالیت هاى هسته اى ، ( که در مسیر نظامى قرار ندارند ) ، و محدودیت موقت غنى سازى ،

در مقابل ، باز شدن راه ارتباط صحیح و مطلوب #فرهنگى و اقتصادى و مالى با دنیا ( و نه الزاما با آمریکا ، چون آمریکا ، دشمن ما اصالتا است و نمیتواند خیر برساند ).
به مقاله هفتم سایت مراجعه کنید : ١٣٩٣/٠٩/١٧
٩- آیا بازدید هاى ( مدیریت شده ) آژانس از مراکز صنعتى ما ، ” در مجموع ” ، به نفع یا ضرر ماست ؟

نمونه هایى از بندهاى #پروتکل ، که امروزه زیاد محل بحث شده است :

۱ -۱ ارائه #اطلاعات مورد لزوم ، توسط کشور عضو برای آژانس که شامل موارد زیر می‌باشد:

الف) شرح کلی و نیز اطلاعات مشخص کننده مکان اجرای فعالیت‌های #تحقیق و توسعه مرتبط با چرخه سوخت هسته‌ای که در آنها از مواد هسته‌ای استفاده نمی‌شود و در هر جایی که توسط کشور تأمین هزینه شود، پروانه فعالیت دریافت نماید، کنترل و یا از طرف کشور اجرا شود؛
ب ) اطلاعات تعیین شده توسط آژانس و مورد توافق کشور، در مورد فعالیت‌های بهره‌برداری مرتبط با پادمان در مؤسسات و مکان‌های خارج از مؤسسات که در آنها مواد هسته‌ای به طور معمول استفاده می‌شود؛
ج ) شرح کلی در مورد ساختمان در هر ساخت‌گاه(Site)، شامل کاربری آن و ذکر محتویات آن در صورتی که در شرح کلی روشن و کافی نباشد، نقشه‌ای از #سایت نیز باید همراه با شرح کلی باشد؛
د ) اطلاعات مربوط به #معادن اورانیوم و کارخانجات تغلیظ اورانیوم و توریوم؛
ه ) اطلاعات مربوط به مواد چشمه که به ترکیب و خلوص مناسب جهت تولید سوخت یا غنی‌سازی ایزوتوپی نرسیده‌اند؛
و ) اطلاعات مربوط به صادرات و #واردات موادی که بر اساس موافقت‌نامه ۱۵۳/INFCIRCلازم به ارائه آن نبوده است؛
ز ) اطلاعات مربوط به موادی که از پادمان معاف شده‌اند (به طور مثال موادی که در فعالیت‌های غیر هسته‌ای استفاده می‌شوند)؛
ح ) اطلاعات مربوط به #پسمان‌‌هایی با پرتوزایی متوسط یا بالا شامل پلوتونیم، اورانیوم با غنای بالا یا اورانیوم ۲۳۳ که پادمان بر آنها خاتمه یافته است؛
ط ) تجهیزات و مواد غیر هسته‌ای معین که در ضمیمه ۲ پروتکل فهرست شده است؛
ی ) #برنامه کلی مرتبط با توسعه چرخه سوخت هسته‌ای طی ۱۰ سال آینده.
به چند کلمه ابتداى بند الف بیشتر دقت کنید. ??

در چه بازه گسترده اى ، این شرح کلى و اطلاعات مشخص کننده مکان ، قابل #تفسیر و اجراست.

یا در بند ج ، شرح کلى ساختمانها ، اگر کافى نبود ، نقشه اى از سایت ( و نه ساختمان ) و شرح کلى آن ( و نه تفصیل و جزییات ).
در قسمت ٢-٢ آمده است :

ب ) شرح کلی از فعالیت‌ها و مشخصات #اشخاص حقیقی و حقوقی جهت چنین فعالیت‌هایی، در مکان‌های شناسایی شده توسط آژانس .
در خارج از محلی که آژانس آنها را عملاً مربوط به فعالیت‌های آن محل بداند ، ارائه چنین اطلاعاتی منوط به درخواست ویژه از جانب آژانس می‌باشد و باید با مشورت با آژانس و به موقع انجام پذیرد؛
در این بند ، شما چیزى از #مصاحبه ( در حالت فشار و تحقیر ، به بازجویى تبدیل میشود ) ، نمیبینید ، بلکه شرح کلى از … ، لذا ممکن است ، یک کشور ، در امضاء #پروتکل ، حتى نام اشخاص حقیقى را ، نیز از شرح کلى استثنا کند.

این وابسته به قدرت ریاضى و سیاسى و” پشتوانه هاى قدرت ” و ایستادگى و مقاومت دارد.
و نه با دستپاچگى و ذوق زدگى و تسلیم.

اگر قدرت ظاهری مان کم است ، در جنگ تحمیلى هم امکانات مادى و لجستیک ما خیلى کمتر بود. در عرصه هاى دیگر نیز ، شرایط برابر نداشتیم.
در جنوب لبنان نیز ، از لحاظ ریاضى ، قابل مقایسه با اسراییل نبودیم و ….
پیروزى در اصل انقلاب اسلامى نیز ، با دستان خالى این ملت به ثمر رسید.
ایمان و #جهان_بینی ما ، مزیتی بی نظیر و سخت دشمن شکن است .

پس میتوان ، خواسته ها را محقق کرد.

ولى با اتحاد و انسجام ملى ، #مطالبه عمومى ، عزم راسخ ، هر کارى که به تقویت و فشار مثبت کمکى تیم مذاکره کننده منتهى شود ،
حتى #تظاهرات و اجتماعات ضد مذاکره جاری و نتایج اعلامی اون ، در جلوى مجلس شوراى اسلامى !!!
نقش #رهبرى ، در مواجهه با زیاده خواهى هاى سیستماتیک و بسیار پر فشار و پر تبلیغ ، از لسان صدها نفر از شخصیت هاى غربى و صدها رسانه و تکرار و تکرار و ساختن توقعات در سطح دیدگاه مردم دنیا ، نقشى بى بدیل است.

در #آرایش_تکنیکال جنگى این نبرد تمام عیار با ” دشمن ” ، رییس جمهور ، نقشى متفاوت با رهبرى دارند.
مجلس نیز ، وظیفه دیگرى دارد.
این ، تقابل یا تزاحم انرژى ها و اختلاف اهداف و مسیر نیست.
این #تفکیک_وظایف_هوشمندانه ، در راه نجات از #حصر_فرهنگى بین الملل مردم دنیا از یک طرف ، و اخذ حداکثر امتیاز از دشمن و کمترین امتیاز دادن ، از طرف دیگر است.
ابراز #خوش_بینى از به نتیجه رسیدن مذاکرات ، توسط مجریان مذاکرات ( قوه مجریه ایران ، شامل رییس جمهور و وزارت خارجه ) ،
ترویج و تداعى آمادگى ایران براى تعامل مثبت بوده و مقصر شکست مذاکرات در دیدگاه عمومى ، ایران نخواهد بود و بر هزینه هاى دشمن ، مى افزاید.

ابراز #بدبینى رهبرى به اعلام زیاده خواهى هاى گسترده و بى منطق و بد عهدى طرف مقابل و فریبکارى او ، به گونه دیگرى ، دقیقا همین ثمر را خواهد داشت.

با هر دو روش ، هدف اصلى ما از #مذاکرات ، که نجات از #حصر_فرهنگى ( و به تبع آن اقتصادى ) بود ، اتومات ، حاصل خواهد شد.

? هر یک از این دو نوع دیالوگ به تنهایى ، مانند یک بال براى پرنده بوده و اثر عکس خواهد داد.
یعنى مطابق مسئولیت ، بار و وظیفه شرعى و قانونى که #استراتژى ها و مسیرهاى اصلى کشور ، بر گردن ” رهبر ” است ، #فرمان میدهم.
چه #پشتوانه اى براى تیم مذاکره کننده ، از این بالاتر ؟!

مگر ” #دبه ” هاى اقاى کرى و دیگران چگونه است ؟
بر درخواست قبلى خود که با اصلاحات و کم و بیشى تفاهم شده است ، در جلسه بعد ، راحت عذر خواهى کرده و میگویند متاسفانه ( مثلا ) کارشناسانمان قبول نکردن و گفتن فلان جور شود ! و یک قدم جلوتر را درخواست میکنند.

با هر سخنرانى #رهبرى در دو سال اخیر ، موج قدرتى جدى و اساسى ، پشت مذاکره کنندگان ما ایجاد شد.
و ما توانستیم یک گام به استیفاى حقوقمان نزدیک شویم.

الباقی بخش های #پروتکل_الحاقی :

ماده ۴ ، در مورد دسترسی‌های تکمیلی صحبت می‌کند که از موارد اساسی و پایه‌ای اقدامات تحت این پروتکل می‌باشد. این ماده تشریح می‌نماید که چرا و چه موقع دسترسی‌های تکمیلی باید انجام شود. این دسترسی می‌تواند :
جهت اطمینان از فقدان هسته‌ای
و فعالیت‌های انجام نشده
و رفع سؤالات در ارتباط با صحیح و کامل بودن اطلاعات فراهم شده بر طبق ماده ۲
یا حل هر گونه تناقض در رابطه با این اطلاعات باشد.
دسترسی‌های تکمیلی همچنین می‌تواند جهت تأیید وضعیت برچیده شدن یک مؤسسه یا مکانی خارج از مؤسسات که معمولاً مواد هسته‌ای در آن‌ها به کار رفته‌اند باشد.
این دسترسی باید به جز در مواردی که مربوط به بازدیدهای بررسی اطلاعات طراحی یا بازرسی‌های ویژه یا معمولی از آن سایت باشد و حداکثر ۲ ساعت یا کمتر از آن
و در بقیه موارد حداقل ۲۴ ساعت قبل به اطلاع کشور مورد نظر رسانیده شود.
همچنین ماده فوق فرصتی را جهت توضیح و موجبات تسهیل برای رفع شبهه یا تناقض هر مسأله مورد نظر را به کشور عضو می‌دهد. چنین فرصتی پیش از درخواست بازرسی فراهم شده مگر آنکه آژانس تشخیص دهد که تأخیر در بازرسی به هدف و منظور بازرسی لطمه می‌زند.
ماده ۵ ، تعهد کشورهای عضو را در مورد اجازه دسترسی به مکان‌های مورد نظر بیان می‌دارد.
بند ج این ماده نیز اشعار می‌دارد که «هر مکان تعیین شده توسط آژانس به غیر از مکان‌های اشاره شده در بندهای الف و ب این ماده جهت انجام نمونه برداری‌های محیطی مختص آن مکان، چنانچه کشور عضو نتواند امکان دسترسی به این مکان‌ها را فراهم آورد، باید فوراً تلاش معقول خود را جهت برآوردن خواسته‌های آژانس از مناطق مجاور یا از طریق روش‌های دیگر به کار بندد.«
ماده ۶ ، فعالیت‌های مجاز آژانس را در زمان دسترسی به مکان‌های مورد اشاره در ماده ۵ بیان می‌دارد.
که این به طور کلی عبارت است از مشاهدات عینی، جمع‌آوری نمونه‌های محیطی، استفاده از دستگاه‌های آشکارسازی و اندازه‌گیری پرتوها و به کارگیری انواع مهر و موم و وسایل شناسایی و تشخیص دستکاری‌ها بررسی سوابق پادمانی مربوط به تولید و حمل.
ماده ۷ ، در مورد دسترسی‌های کنترل شده بر طبق این پروتکل جهت پیشگیری از انتشار اطلاعات حساس رعایت مقررات ایمنی یا حفاظت فیزیکی یا حفظ اطلاعات حساس اختصاصی یا تجاری بحث می‌نماید.
ماده ۸ در این ماده عنوان می‌گردد که هیچ یک از مفاد این پروتکل نباید موجب گردد که کشور عضو مکان‌هایی علاوه بر موارد اشاره شده در مواد ۵ و ۹، مورد درخواست برای انجام فعالیت‌های بازرسی در یک مکان خاص، را در دسترس آژانس قرار ندهد. آژانس باید بلادرنگ برای انجام چنین درخواستی به هر تلاش منطقی دست بزند.
ماده ۱۲
این ماده تصریح می‌‌نماید که کشور عضو باید ظرف یک ماه از تاریخ دریافت یک درخواست، روادید مناسب با مجوز ورود و خروج مکرر و یا روادید عبور را در صورت لزوم، در اختیار بازرس انتخابی و معرفی شده در درخواست، قرار دهد تا بازرس بتواند به منظور انجام وظایف خود وارد قلمرو کشور عضو شده و در آنجا بماند. هرگونه روادید مورد درخواست باید حداقل یک سال معتبر بوده و در صورت درخواست برای مدت انتصاب بازرس مورد نظر در کشور عضو تمدید گردد.
آیین‌نامه‌های اجرایی
ماده ۱۳
سیستم‌های ارتباطی
ماده ۱۴
حفاظت از اطلاعات محرمانه
ماده ۱۵
ضمائم
ماده ۱۶
لازم الاجرا شدن
ماده ۱۷
تعاریف
ماده ۱۸
فکر میکنم با بحث هاى یک هفته اخیر گروه در زمینه پروتکل الحاقى ، و نیز توضیحات استثنایى و کامل دیشب دکتر #عراقچى در شبکه دو سیما ، دیگر ابهامات و فضاسازى هاى دوستان امثال آقاى #رسایى ، هیچ توجیه و پشتوانه حقوقى و فنى و منطقى نداره.

به هر حال ایشان وظایفى در مجلس و در مقابل مردم و آینده دارند که ان شاءالله موفق باشند. ( هر چند جلسه غیر علنى ، در دین ما ، امانت بوده و نقل آن ، خیانت محسوب میشود ).

ولى مطمئنا ، وظیفه تک تک ما بصیرت و دیدن واقعیات پیرامون و آنالیز به قدر توان خودمان است.
http://www.yjc.ir/fa/news/5212075/%D9%85%D8%A7-%D9%87%DB%8C%DA%86-%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D9%88%D8%A1%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AC%D8%AF%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%A7%D9%82%DB%8C-%D8%AC%D8%B2%D9%88-%D8%AE%D8%B7%D9%88%D8%B7-%D9%82%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D9%85%D8%A7-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D8%B4%D9%85-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF
به نظرم محمد جواد #لاریجانی ، دقیقا در جهت پشتوانه #مطالبه عمومی و فشارهای روانی علیه غرب این جمله رو گفتن .
و الا در اصل پذیرش #پروتکل ، هیچ تردیدی در نظام نبوده .

گستره وسیعی که هر بند پروتکل دارد و نیز آیین نامه های خاص هر کشور که نوشته میشود ، نیاز به فشار #دیپلماسی_عمومی و نیز تمامی کارتهای قدرت یک کشور از استدلال ریاضی تا فنی و سیاسی ، برای رسیدن و تعامل روی حد خوب ، داریم .
شاید تا پنج ماه دیگر ، ما شاهد #جنگ سخت و تمام عیار حقوقى و فنى و دیپلماسى عمومى جهانى و … با غرب بر سر مسئله #پروتکل باشیم.

در نهایت ، پروتکل امضاء خواهد شد ، ولى دهها سال آینده روابط ما با آژانس ، در این جنگ ( چانه زنى خیلى جدى و اساسى ) تعیین خواهد شد.

هر چه را امضاء کنیم ، باید به همان پایبند باشیم. لذا غرب با تمام توان جنگ نرم وارد ماجرا شده و خواهد ماند.

فرمایشات رهبرى ، سرداران و امیران نظامى ، سیاسیون از مجلس و دو قوه دیگر ، صدا و سیما و …. همه در این نبرد ، سهیم هستند.

فقط نگرانى من ، از #شکاف مردمى درون خودمان است.
بیان #هدف_آمریکا از #توافق_ژنو با ایران ، خیلى سخت و دشواره.
من یک تحلیل هایى دارم ولى مطمئن نیستم.
احتمالا براى نزدیک کردن #مردم ایران به آمریکا و ایجاد #شکاف در داخل که منتهى به تغییر حکومت و #فروپاشى بشه ، طمع دارن.

بلافاصله پس از قرائت توافق #لوزان ، #اوباما در سخنرانى خیلى حرفه اى اش ، این جمله رو گفت و من همان جا در گروه گذاشتم :
گفت : من #احترام_مردم ایران را میخواهم !

به هر جهت ، توافق خواهد شد. و پروتکل نیز امضا خواهد شد. ولى پس از نبردى جدى و زمان بر.

تا قبل از لوزان ، اصلا امیدى به توافق نداشتم. ولى امروز هفتاد در صد مسیر را رفته ایم. و بقیه اش افق غیر قابل دسترس ندارد.

۰ دیدگاه ارسال شده است

نظر خود را با ما در میان بگذارید