35 - برترین فضیلت امام على(ع) در قرآن

نویسنده : مهندس حسین رأفتی

( با مشارکت استاد حجت الاسلام مصطفی شهابی.) و یقول الذین كفروا لست مرسلا قل كفى بالله شهیدا بینى و بینكم و من عنده علم الكتاب. سوره شریفه رعد آیه آخر «و كافران اصل نبوت تو را انكار میكنند. بگو تنها گواه من بر رسالت ، خداست و كسى كه در نزد او علم به كتاب است‏».

برترین فضیلت امام على(ع) در قرآن            ( با مشارکت استاد حجت الاسلام مصطفی شهابی.)

و یقول الذین كفروا لست مرسلا قل كفى بالله شهیدا بینى و بینكم و من عنده علم الكتاب.

سوره شریفه رعد آیه آخر

«و كافران اصل نبوت تو را انكار میكنند. بگو تنها گواه من بر رسالت ، خداست و كسى كه در نزد او علم به كتاب است‏».

 

١- خداوند دو شاهد بر رسالت نبى اكرم به منكرین معرفى مینماید. اول خود خدا و دیگر على!!!!

در اصول و واقعیات هیچوقت هیچ چیز و هیچ كس را در كنار خدا قرار نمیدهیم. همه جا مفاهیم در طول خالق قرار میگیرد. تالى تلو خدادر طول شرافت استثنایی است. آن هم از زبان خالق.

٢- اسم گذارى خداوند از شاهد دوم با تعبیرى بسیارحرفه اى و ویژه است.

آیات توصیف و شرافت امیرالمومنین به گونه اى هستند كه بدون تصریح نام حضرت با ریاضیات و تدبر منحصرا با ایشان تطبیق داده شود. به این ترتیب بدون ایجاد حساسیت درحاكمان قرآن بدون تحریف مانده و در تمام اعصار قابل استفاده میماند.

در قرآن كسى كه توان انتقال تخت ملكه سبا را در یك چشم به هم زدن از آن كشور به مركز حكومت حضرت سلیمان را داشت به كسى تعبیر شده كه  از علم كتاب چیزى میدانست!!

در روایتى آمده به اندازه قطره اى از دریا ایشان از علم كتاب داشتند. و با همان علم از كل تكنولوژى امروز پیشرفته تر بودند. چرا كه ما امروز نمیتوانیم ماده را با سرعت نور منتقل و به شكل اولیه در آوریم!!

خداوند شاهد دوم را میفرماید كسى است كه كل علم كتاب نزد اوست. الله اكبر از قدرت و علم امام على( ع).

اما اینكه برخى علما اهل سنت خواستند نفرى براى مصداق آیه بتراشند موفق نبوده اند.

عبدالله بن سلام در مدینه اسلام آورده در حالیكه این آیه مكى است!!!!!

على رغم اهمیت فوق العاده این آیه در توصیف خداوند از امیرالمومنین متاسفانه این آیه در میان مسلمانان غیر مشهور و كمتر شناخته شده است.

در روایتى این آیه بزر گترین فضیلت امام على ( ع) شمرده شده است.

صدر كارت عروسى پسرم كه شب میلاد امام على ( ع) بود  من همین آیه را با ترجمه نوشته بودم.

روى برید بن معاویة عن أبی عبد اللّه علیه السّلام أنّه قال:« إیّانا عنى ، و علی أولنا ، و أفضلنا ، و خیرنا بعد النبیّ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم »

برید‌ بن معاویه از امام صادق علیه السلام نقل می‌كند كه : منظور از این آیه ما اهل بیت هستیم كه اول ‌و افضل ما بعد از پیامبر ، امیرالمومنین علیه السلام می باشد .

ابن جوزى مفسر مشهور اهل سنت در نقد مصداق آیه شریفه نظریه بافتنى عبدلله ابن سلام را رد كرده میگوید:

هو عبد الله بن سلام ؟ قال : و كیف ، و هذه السورة مكیة ؟ و أخرج ابن المنذر عن الشعبی قال : ما نزل فی عبد الله بن سلام رضی الله عنه شیء من القرآن .

سلیم بن قیس گوید: مردى از على بن ابیطالب علیه السلام پرسید: بزرگترین فضیلت خود را برایم بگو؟ حضرت فرمود: آنچه خداوند در قرآن نازل نموده است ، پرسید: خداوند در مورد شما چه نازل نموده است ؟ فرمود: سخن خدا كه فرمود: ((و یقول الذین كفرو الست مرسلا قل كفى بالله شهیدا بینى و بینكم و من عنده علم الكتاب )) منظور خداوند از كسى كه داراى علم و كتاب است من هستم .

سدیر گوید: من و ابوبصیر و یحیى بزاز و داود بن كثیر در منزل امام صادق علیه السلام بودیم كه دیدیم حضرت با حالت خشم آمد وقتى نشست فرمود:

شگفتا از كسانى كه مى پندارند ما علم غیب داریم ، جز خدا كسى غیب نمى داند، من مى خواستم خدمتكار را تنبیه كنم ، گریخت و من نمى دانم در كدام اتاق رفته است !

سدیر گوید: وقتى حضرت از مجلس برخاست و به داخل منزل رفت ، من و ابوبصیر و میسر به دنبال حضرت رفتیم و گفتیم : فدایت گردیم از شما چنین سخنانى شنیدیم در مورد آن خدمتكار، ما مى دانیم كه شما دانشى فراوان دارى و علم و غیب را هم به شما نسبت نمى دهیم .

حضرت (براى اینكه حقیقت امر روشن گردد) فرمود: اى سدیر آیا قرآن نخوانده اى ؟ عرض كردم : آرى . فرمود: در قرآن یافته اى این آیه را ((قال الذین عنده علم من الكتاب انا آتیك به قبل ان یرتد الیك طرفك ؛ كسى كه از علم كتاب بهره اى داشت گفت من آن تخت را قبل از بهم خوردن چشم تو نزد تو حاضر مى كنم .))

سدیر گوید: عرض كردم : فدایت شوم خوانده ام . فرمود: آیا آن مرد را مى شناسى و مى دانى چه مقدار از علم كتاب نزد او بود؟ عرض كردم : شما مرا آگاه كنید. فرمود: به مقدار یك قطره در مقابل دریاى سبز! این مقدار در مقابل علم كتاب چقدر خواهد بود؟ عرض كردم : فدایت شوم این خیلى كم است . حضرت فرمود: اى سدیر چقدر زیاد است ؟ (اگر بدون مقایسه در نظر گرفته شود) وقتى خداوند صاحب آن را به علم نسبت مى دهد. اى سدیر آیا در كتاب خداى عزوجل خوانده اى : ((قل كفى بالله شهیدا بینى و بینكم و من عنده علم الكتاب ؛ بگو خداوند و كسى كه علم كتاب نزد اوست ، میان من و شما به عنوان گواه كافیست .))

عرض كردم : فدایت شوم خوانده ام . فرمود: كسى كه تمامى علم كتاب نزد اوست فهمش بیشتر است یا كسى كه برخى از دانش كتاب را دارد؟

عرض كردم : نه ، كسى كه تمامى علم كتاب را دارد (برتر است ) آنگاه حضرت در حالى كه با دست خود به سینه اش اشاره مى كرد دو بار فرمود: ((علم الكتاب و الله كله عندنا؛ به خدا سوگند همه علم كتاب نزد ماست .))