86 - پروتکل الحاقی

نویسنده : مهندس حسین رأفتی

  پروتكل الحاقى چیستی و چرایی پذیرش آن توسط ایران ابتدا تعریف چند اصطلاح : آژانس بين المللى انرژى هسته اى International Atomic Energy Agency . مخفف : IAEA پیمان عدم اشاعه : Nuclear Non-Proliferation Treaty مخفف :NPT پروتکل الحاقی : Additional Protocol چند سوال : آيا با امضاء ، قبول و اجراى پروتكل الحاقى ، […]

 

پروتكل الحاقى چیستی و چرایی پذیرش آن توسط ایران

ابتدا تعریف چند اصطلاح :
آژانس بين المللى انرژى هسته اى
International Atomic Energy Agency . مخفف : IAEA
پیمان عدم اشاعه :
Nuclear Non-Proliferation Treaty
مخفف :NPT
پروتکل الحاقی :
Additional Protocol

چند سوال :

آيا با امضاء ، قبول و اجراى پروتكل الحاقى ، امنيت كشور به خطر مى افتد ؟
آيا از سايت هاى هسته اى ما ” بازديد ” ميشود ؟
از سايت هاى نظامى ما چطور ؟
آيا با دانشمندان نظامى ما مصاحبه ميشود ؟
با دانشمندان هسته اى ما چطور ؟
آيا راهى وجود دارد كه پروتكل را امضاء نكنيم ؟
آيا پروتكل الحاقى ، يك ساختار واحد و شرايط ثابت براى ١٤٥ كشور امضاء كننده و ١٢١ كشور اجرا كننده دارد ؟
براى شفاف سازى فعاليت هاى هسته اى ايران ، كدام گزينه زير را درست ميدانيد ؟
١- به ضرر و مغاير منافع كشور و نيز اسرار علمى و فن اورى و عزت و كرامت ملت است.
٢- در قبال رفع بخشى از تحريم هاى اقتصادى ، قابل قبول است.
٣- براى ايفاء رسالت الهى جهانى ما ، ضرورت قطعى است.

از #پروتكل شروع ميكنيم :

در مرامنامه اوليه #آژانس ، تنها سايت هاى هسته اى اعلام شده توسط كشورها ، مورد بازرسى قرار ميگيرد.
در اون كشور ممكن است سايت هاى هسته اى ديگرى با رويكردهاى نظامى هم وجود داشته باشن ، كه به آژانس اعلام نكرده باشن.
لذا تا اين مرحله ، آژانس نميتواند صلح آميز بودن كل فعاليت هاى اين كشور رو تاييد كند.
فقط اعلام ميكند ، سايت هايى را كه اعلام ، معرفى و بازديد شده ، انحراف نداشته اند.

در پروتكل #الحاقى ، آژانس موظف ميشود از سايت هاى اعلام نشده ، كه احتمال و دليل و شبهه اى وجود داشته باشد ، نيز كنترل كند.
در اينجا ، هر كشورى با چانه زنى و استفاده از قدرت رياضى و سياسى و نفوذ خود ، ملاحظات امنيتى و حفاظتى خود را در پروتكل ميگنجاند.

هدف اعلام شده آژانس از دسترسى ، شفاف سازى ، بازديد مديريت شده و … حصول اطمينان از عدم انحراف است.
به روش هاى بسيار مختلفى ، اين هدف قابل تحقق است.
با هوشيارى ميتوان با حفظ اسرار نظامى و تكنولوژى و نيروى انسانى نظامى ، به گونه اى مناسب ، پروتكل را امضا و اجرا كنيم.
از متن فوق مشخص ميشود ، تا كشورى پروتكل الحاقى را امضاء و اجرا نكرده ، ساير كشورها از نوع و حجم فعاليت هاى هسته اى آن كشور ، بى اطلاع خواهند بود.

و اگر تحت اتهامات دروغ يا راست باشد ، نميتواند ، #صلح_آميز بودن فعاليت هاى خود را اثبات نمايد.
فرض كنيد كشور #عربستان ، سايت هايى را به عنوان نظامى معرفى ، ولى در انها پروژه هاى توليد پلوتونيوم و يا #غنى_سازى داشته باشد.
كشورهاى ذى نفع ، همسايه ها ، رقبا و … چه وظيفه اى دارند ؟

بگوييم ، چون سايت نظامى و جزء امنيت ملى اون كشور است ، پس كسى اجازه سوال و جواب ندارد ؟
اما محتواى #پروتكل ، بسيار تفسير پذير و موسع است. هر كشورى براى پذيرش و امضاء پروتكل ، دو امر اساسى را بايد انجام دهد :

١- تعريف و تعيين حدود و شكل كار و برنامه براى هر بند ، براى تحقق هدف #شفاف_سازى ، و درعين حال ، حفظ #اسرار سه بخش : علمى و فن آورى و نيروى انسانى كشور.

٢- تعيين شروط اختصاصى ( خارج از متن اصلى ) ، با ارائه استدلالات و محدوديت هاى هر كشور.

 
آمريکا وقتي درسال 1998 پروتکل را امضا کرد، 6 سال طول کشيد که سنا و مجلس نمايندگان به اجراي آن رضايت دهند و اجراي آن در سال 2009 آغاز شد و تازه در موافقت نامه اي که ميان آمريکا و آژانس امضا شده به صراحت آمده که «آژانس حق اعمال شرايط پادمان مطابق با اين شرايط را دارد … به استثناي فقط آن دسته از امکانات مرتبط با فعاليت هاي با اهميت که به طور مستقيم به امنيت ملي آمريکا ارتباط دارد…».
بانى آژانس ، در اين شرط ، مفهوم موسعى را گنجانده ، تا عملا ، آژانس هيچ قدرت مانورى نداشته باشد : امنيت ملى آمريكا !!
دکتر روحاني، در سال 1382 زماني که دبير شوراي عالي امنيت ملي بود در نشست خبري مرتبط با پروتکل اعلام کرد: «جمهوري اسلامي پروتکل الحاقي را امضا خواهد کرد البته با ملاحظاتي که قبلا به آن اشاره کرديم. ملاحظات اين است که پروتکل نبايد امنيت ملي، منافع ملي و حيثيت ملي ايران را خدشه دار کند.»
آمريكا با توجه به قدرت خود و هماهنگى با ساير قدرتهاى هسته اى داراى حق وتو ، توانست چنين شرطى را بگذارد و نيز توان اعمال آن را نيز دارد.
اما ايران ، كه داراى پرونده سازى و جوسازى در آژانس بوده است ، و بطور بنيادين با كشورهاى سلطه گر ، تقابل دارد ، چگونه ميتواند از حقوق خود دفاع كند ؟
از اولين پرونده هايى كه در #آژانس براى ايران درست كردند ، #مخفى_كارى و عدم اعلام بموقع فعاليت هاى هسته اى بود.
اين اتهام ( در همین محدوده و بدون تفاسیر مغرضانه و دروغ های هدفمند ) ، صحيح بود. و انكار نكرديم.
فقط بيان كرديم به آژانس اعتماد نداشتيم. و نیز هيچ كار خلاف پادمان انجام نداده و كل فعاليت ها را امروز اعلام ميكنيم و آژانس ميتواند راستى آزمايى كند.

همين نقطه ضعف براى كارنامه ما كافى بود ، تا شديدترين حملات فرهنگى و #حيثيتى را عليه ما ترتيب دادند.

وقتى در بازرسى ها ، اثرات #غنى_سازى بالا كشف كردند ، هرچه فرياد زديم ، اين آلودگى مربوط به قطعات سانتريفيوژ خريدارى شده از پاكستان است ، تعمدا نپذيرفتند.
بموازات سالهاى طولانى به اصطلاح تحقيق در اين زمينه ، حملات و فشار هاى بين المللى را عليه ما تشديد كردند.
جريانات سال ١٣٨٢ حاصل پيروزى #شطرنج ( ناجوانمردانه و نابرابر ) قدرتهاى غربى ، عليه ايران اسلامى بود.
حدود دو سال ، توقف ظاهرى صنايع هسته اى ما ، فقط براى عبور از #بحران سخت و عجيبى بود كه عليه #حيثيت ما در دنيا راه انداخته بودند.

هر چند در اين مدت دانشمندان سخت كوش و جوان ما ، هيچ بيكارى و توقفى نداشتند و اونقدر كار انجام نشده داشتيم و ضرورت تكميل زنجيره هاى فن آورى و تعميق علمى و تكنيكى ، كه عملا عقب نمانديم ، ولى خيلى ما را تحقير كردند.
به شخصه به عنوان يك ايرانى ، خيلى زجر كشيدم.
چاره اى جز اعاده حيثيت در #ديپلماسى_عمومى جهانى نداشتيم.

اگر در فضاى سياسى و جناحى ، هرچه غير از اين تحليل كنند ، مطابق واقعيات اون زمان نيست.
با مذاكرات طولانى كه در اون زمان داشتيم ، كه تماما درشرايط #تعليق هسته اى ما بود ، مظلوميت و انعطاف عقلانى و عدم انحراف ما روز به روز بيشتر تثبيت شد.
و بخش زيادى از فشار روانى از روى كشور برداشته شد.

همه دنيا شاهد بود ، در شرايط تعليق فعاليت هاى ما و بازديد هاى گسترده آژانس ، غرب ما را سر كار گذاشت.
و پاسخ منطقى براى جواز ساختار قانونى ادامه فعاليت به ما نداد.
اين شروع جهش اول فن اورى هسته اى ما شد.
در سال ١٣٨٤ با فرمان رهبرى ، پلمپ ها شكسته ، و رسما امور استخراج ، فرآورى تا #غنى_سازى ما بصورت گسترده از سر گرفته شد.
به مدت هشت سال ، با سرعت فوق العاده اى ، گسترش كمى و كيفى علم و فن آورى هسته اى ، همراه با بازديدهاى پادمان ( كنترل آژانس ) را پيش برديم.
و در سطح قابل توجهى از تثبيت توانايى هسته اى رسيديم.

دشمن ، در اين مدت توانست :

اولا ، پس از ارسال پرونده هسته اى ايران ،
از #شوراى_حكام آژانس به #شوراى_امنيت سازمان ملل ، رأى شوراى امنيت ، براى حكم #تعليق كل فعاليت هاى هسته اى ما را بدست اورند.
ثانيا ، زمينه ها براى تهاجم #فرهنگى ( در ديپلماسى عمومى – ديدگاه عمومى مردم دنيا ) ، بسيار گسترده تر از سال ١٣٨٢ ، عليه ما تدارك شد.

سال ١٣٩١ و ١٣٩٢ اوج ثمرات اين تهاجم بود.

ثالثا ، به پشتوانه ديپلماسى عمومى موفق آنها و قطعنامه هاى مصوب شوراى امنيت ، توانستند ، #تحريم هاى عجيب و غريب و بسيار شديدى ، بصورت غير قانونى و غير متعارف ( منحصرا با تصويب كنگره يا دولت #آمريكا ) ، حصر رو به تكاملى را ، عليه تمام فعاليت ها و ارتباطات ما ايجاد كنند.

در سال ١٣٩١ ما به ركورد توليد ناخالص ملى بيشتر از ٥١٢ ميليارد دلار رسيده بوديم. و حجم مبادلات خارجى ما ( جمع صادرات و واردات ) بالغ بر ١٧٠ ميليارد دلار.

با حصرى كه عليه ما تدارك ديدند ، از #انقلاب و پيام رسانى جهانى اون ، چيزى باقى نميگذاشتند…

لذا فرمان #نرمش_قهرمانانه صادر شد.

زمان نرمش قهرمانانه ، درست پس از تثبيت و ارائه توانمندى بومى علم و فن آورى هسته اى ، بايد اتفاق بيفتد.

در اين عمليات يا #تعامل بايد چه بدهيم ، و چه اخذ كنيم ؟

اجرايى كردن پروتكل الحاقى به منظور #شفاف_سازى كل فعاليت هاى هسته اى ، ( كه در مسير نظامى قرار ندارند ) ، و محدوديت موقت غنى سازى ،

در مقابل ، باز شدن راه ارتباط صحيح و مطلوب #فرهنگى و اقتصادى و مالى با دنيا ( و نه الزاما با آمريكا ، چون آمريكا ، دشمن ما اصالتا است و نميتواند خير برساند ).
به مقاله هفتم سایت مراجعه کنید : ١٣٩٣/٠٩/١٧
٩- آیا بازدید هاى ( مدیریت شده ) آژانس از مراکز صنعتى ما ، ” در مجموع ” ، به نفع یا ضرر ماست ؟

نمونه هايى از بندهاى #پروتكل ، كه امروزه زياد محل بحث شده است :

۱ -۱ ارائه #اطلاعات مورد لزوم ، توسط کشور عضو برای آژانس که شامل موارد زیر می‌باشد:

الف) شرح کلی و نیز اطلاعات مشخص کننده مکان اجرای فعالیت‌های #تحقیق و توسعه مرتبط با چرخه سوخت هسته‌ای که در آنها از مواد هسته‌ای استفاده نمی‌شود و در هر جایی که توسط کشور تأمین هزینه شود، پروانه فعالیت دریافت نماید، کنترل و یا از طرف کشور اجرا شود؛
ب ) اطلاعات تعیین شده توسط آژانس و مورد توافق کشور، در مورد فعالیت‌های بهره‌برداری مرتبط با پادمان در مؤسسات و مکان‌های خارج از مؤسسات که در آنها مواد هسته‌ای به طور معمول استفاده می‌شود؛
ج ) شرح کلی در مورد ساختمان در هر ساخت‌گاه(Site)، شامل کاربری آن و ذکر محتویات آن در صورتی که در شرح کلی روشن و کافی نباشد، نقشه‌ای از #سایت نیز باید همراه با شرح کلی باشد؛
د ) اطلاعات مربوط به #معادن اورانیوم و کارخانجات تغلیظ اورانیوم و توریوم؛
ه ) اطلاعات مربوط به مواد چشمه که به ترکیب و خلوص مناسب جهت تولید سوخت یا غنی‌سازی ایزوتوپی نرسیده‌اند؛
و ) اطلاعات مربوط به صادرات و #واردات موادی که بر اساس موافقت‌نامه ۱۵۳/INFCIRCلازم به ارائه آن نبوده است؛
ز ) اطلاعات مربوط به موادی که از پادمان معاف شده‌اند (به طور مثال موادی که در فعالیت‌های غیر هسته‌ای استفاده می‌شوند)؛
ح ) اطلاعات مربوط به #پسمان‌‌هایی با پرتوزایی متوسط یا بالا شامل پلوتونیم، اورانیوم با غنای بالا یا اورانیوم ۲۳۳ که پادمان بر آنها خاتمه یافته است؛
ط ) تجهیزات و مواد غیر هسته‌ای معین که در ضمیمه ۲ پروتکل فهرست شده است؛
ی ) #برنامه کلی مرتبط با توسعه چرخه سوخت هسته‌ای طی ۱۰ سال آینده.
به چند كلمه ابتداى بند الف بيشتر دقت كنيد. ??

در چه بازه گسترده اى ، اين شرح كلى و اطلاعات مشخص كننده مكان ، قابل #تفسير و اجراست.

يا در بند ج ، شرح كلى ساختمانها ، اگر كافى نبود ، نقشه اى از سايت ( و نه ساختمان ) و شرح كلى آن ( و نه تفصيل و جزييات ).
در قسمت ٢-٢ آمده است :

ب ) شرح کلی از فعالیت‌ها و مشخصات #اشخاص حقیقی و حقوقی جهت چنین فعالیت‌هایی، در مکان‌های شناسایی شده توسط آژانس .
در خارج از محلی که آژانس آنها را عملاً مربوط به فعالیت‌های آن محل بداند ، ارائه چنین اطلاعاتی منوط به درخواست ویژه از جانب آژانس می‌باشد و باید با مشورت با آژانس و به موقع انجام پذیرد؛
در اين بند ، شما چيزى از #مصاحبه ( در حالت فشار و تحقير ، به بازجويى تبديل ميشود ) ، نميبينيد ، بلكه شرح كلى از … ، لذا ممكن است ، يك كشور ، در امضاء #پروتكل ، حتى نام اشخاص حقيقى را ، نيز از شرح كلى استثنا كند.

اين وابسته به قدرت رياضى و سياسى و” پشتوانه هاى قدرت ” و ايستادگى و مقاومت دارد.
و نه با دستپاچگى و ذوق زدگى و تسليم.

اگر قدرت ظاهری مان كم است ، در جنگ تحميلى هم امكانات مادى و لجستيك ما خيلى كمتر بود. در عرصه هاى ديگر نيز ، شرايط برابر نداشتيم.
در جنوب لبنان نيز ، از لحاظ رياضى ، قابل مقايسه با اسراييل نبوديم و ….
پيروزى در اصل انقلاب اسلامى نيز ، با دستان خالى اين ملت به ثمر رسيد.
ایمان و #جهان_بینی ما ، مزیتی بی نظیر و سخت دشمن شکن است .

پس ميتوان ، خواسته ها را محقق كرد.

ولى با اتحاد و انسجام ملى ، #مطالبه عمومى ، عزم راسخ ، هر كارى كه به تقويت و فشار مثبت كمكى تيم مذاكره كننده منتهى شود ،
حتى #تظاهرات و اجتماعات ضد مذاكره جاری و نتایج اعلامی اون ، در جلوى مجلس شوراى اسلامى !!!
نقش #رهبرى ، در مواجهه با زياده خواهى هاى سيستماتيك و بسيار پر فشار و پر تبليغ ، از لسان صدها نفر از شخصيت هاى غربى و صدها رسانه و تكرار و تكرار و ساختن توقعات در سطح ديدگاه مردم دنيا ، نقشى بى بديل است.

در #آرايش_تكنيكال جنگى اين نبرد تمام عيار با ” دشمن ” ، رييس جمهور ، نقشى متفاوت با رهبرى دارند.
مجلس نيز ، وظيفه ديگرى دارد.
اين ، تقابل يا تزاحم انرژى ها و اختلاف اهداف و مسير نيست.
اين #تفكيك_وظايف_هوشمندانه ، در راه نجات از #حصر_فرهنگى بين الملل مردم دنيا از يك طرف ، و اخذ حداكثر امتياز از دشمن و كمترين امتياز دادن ، از طرف ديگر است.
ابراز #خوش_بينى از به نتيجه رسيدن مذاكرات ، توسط مجريان مذاكرات ( قوه مجريه ايران ، شامل رييس جمهور و وزارت خارجه ) ،
ترويج و تداعى آمادگى ايران براى تعامل مثبت بوده و مقصر شكست مذاكرات در ديدگاه عمومى ، ايران نخواهد بود و بر هزينه هاى دشمن ، مى افزايد.

ابراز #بدبينى رهبرى به اعلام زياده خواهى هاى گسترده و بى منطق و بد عهدى طرف مقابل و فريبكارى او ، به گونه ديگرى ، دقیقا همين ثمر را خواهد داشت.

با هر دو روش ، هدف اصلى ما از #مذاكرات ، كه نجات از #حصر_فرهنگى ( و به تبع آن اقتصادى ) بود ، اتومات ، حاصل خواهد شد.

? هر يك از اين دو نوع ديالوگ به تنهايى ، مانند يك بال براى پرنده بوده و اثر عكس خواهد داد.
يعنى مطابق مسئوليت ، بار و وظيفه شرعى و قانونى كه #استراتژى ها و مسيرهاى اصلى كشور ، بر گردن ” رهبر ” است ، #فرمان ميدهم.
چه #پشتوانه اى براى تيم مذاكره كننده ، از اين بالاتر ؟!

مگر ” #دبه ” هاى اقاى كرى و ديگران چگونه است ؟
بر درخواست قبلى خود كه با اصلاحات و كم و بيشى تفاهم شده است ، در جلسه بعد ، راحت عذر خواهى كرده و ميگويند متاسفانه ( مثلا ) كارشناسانمان قبول نكردن و گفتن فلان جور شود ! و يك قدم جلوتر را درخواست ميكنند.

با هر سخنرانى #رهبرى در دو سال اخير ، موج قدرتى جدى و اساسى ، پشت مذاكره كنندگان ما ايجاد شد.
و ما توانستيم يك گام به استيفاى حقوقمان نزديك شويم.

الباقی بخش های #پروتکل_الحاقی :

ماده ۴ ، در مورد دسترسی‌های تکمیلی صحبت می‌کند که از موارد اساسی و پایه‌ای اقدامات تحت این پروتکل می‌باشد. این ماده تشریح می‌نماید که چرا و چه موقع دسترسی‌های تکمیلی باید انجام شود. این دسترسی می‌تواند :
جهت اطمینان از فقدان هسته‌ای
و فعالیت‌های انجام نشده
و رفع سؤالات در ارتباط با صحیح و کامل بودن اطلاعات فراهم شده بر طبق ماده ۲
یا حل هر گونه تناقض در رابطه با این اطلاعات باشد.
دسترسی‌های تکمیلی همچنین می‌تواند جهت تأیید وضعیت برچیده شدن یک مؤسسه یا مکانی خارج از مؤسسات که معمولاً مواد هسته‌ای در آن‌ها به کار رفته‌اند باشد.
این دسترسی باید به جز در مواردی که مربوط به بازدیدهای بررسی اطلاعات طراحی یا بازرسی‌های ویژه یا معمولی از آن سایت باشد و حداکثر ۲ ساعت یا کمتر از آن
و در بقیه موارد حداقل ۲۴ ساعت قبل به اطلاع کشور مورد نظر رسانیده شود.
همچنین ماده فوق فرصتی را جهت توضیح و موجبات تسهیل برای رفع شبهه یا تناقض هر مسأله مورد نظر را به کشور عضو می‌دهد. چنین فرصتی پیش از درخواست بازرسی فراهم شده مگر آنکه آژانس تشخیص دهد که تأخیر در بازرسی به هدف و منظور بازرسی لطمه می‌زند.
ماده ۵ ، تعهد کشورهای عضو را در مورد اجازه دسترسی به مکان‌های مورد نظر بیان می‌دارد.
بند ج این ماده نیز اشعار می‌دارد که «هر مکان تعیین شده توسط آژانس به غیر از مکان‌های اشاره شده در بندهای الف و ب این ماده جهت انجام نمونه برداری‌های محیطی مختص آن مکان، چنانچه کشور عضو نتواند امکان دسترسی به این مکان‌ها را فراهم آورد، باید فوراً تلاش معقول خود را جهت برآوردن خواسته‌های آژانس از مناطق مجاور یا از طریق روش‌های دیگر به کار بندد.«
ماده ۶ ، فعالیت‌های مجاز آژانس را در زمان دسترسی به مکان‌های مورد اشاره در ماده ۵ بیان می‌دارد.
که این به طور کلی عبارت است از مشاهدات عینی، جمع‌آوری نمونه‌های محیطی، استفاده از دستگاه‌های آشکارسازی و اندازه‌گیری پرتوها و به کارگیری انواع مهر و موم و وسایل شناسایی و تشخیص دستکاری‌ها بررسی سوابق پادمانی مربوط به تولید و حمل.
ماده ۷ ، در مورد دسترسی‌های کنترل شده بر طبق این پروتکل جهت پیشگیری از انتشار اطلاعات حساس رعایت مقررات ایمنی یا حفاظت فیزیکی یا حفظ اطلاعات حساس اختصاصی یا تجاری بحث می‌نماید.
ماده ۸ در این ماده عنوان می‌گردد که هیچ یک از مفاد این پروتکل نباید موجب گردد که کشور عضو مکان‌هایی علاوه بر موارد اشاره شده در مواد ۵ و ۹، مورد درخواست برای انجام فعالیت‌های بازرسی در یک مکان خاص، را در دسترس آژانس قرار ندهد. آژانس باید بلادرنگ برای انجام چنین درخواستی به هر تلاش منطقی دست بزند.
ماده ۱۲
این ماده تصریح می‌‌نماید که کشور عضو باید ظرف یک ماه از تاریخ دریافت یک درخواست، روادید مناسب با مجوز ورود و خروج مکرر و یا روادید عبور را در صورت لزوم، در اختیار بازرس انتخابی و معرفی شده در درخواست، قرار دهد تا بازرس بتواند به منظور انجام وظایف خود وارد قلمرو کشور عضو شده و در آنجا بماند. هرگونه روادید مورد درخواست باید حداقل یک سال معتبر بوده و در صورت درخواست برای مدت انتصاب بازرس مورد نظر در کشور عضو تمدید گردد.
آیین‌نامه‌های اجرایی
ماده ۱۳
سیستم‌های ارتباطی
ماده ۱۴
حفاظت از اطلاعات محرمانه
ماده ۱۵
ضمائم
ماده ۱۶
لازم الاجرا شدن
ماده ۱۷
تعاریف
ماده ۱۸
فكر ميكنم با بحث هاى يك هفته اخير گروه در زمينه پروتكل الحاقى ، و نيز توضيحات استثنايى و كامل ديشب دكتر #عراقچى در شبكه دو سيما ، ديگر ابهامات و فضاسازى هاى دوستان امثال آقاى #رسايى ، هيچ توجيه و پشتوانه حقوقى و فنى و منطقى نداره.

به هر حال ايشان وظايفى در مجلس و در مقابل مردم و آينده دارند كه ان شاءالله موفق باشند. ( هر چند جلسه غير علنى ، در دين ما ، امانت بوده و نقل آن ، خيانت محسوب ميشود ).

ولى مطمئنا ، وظيفه تك تك ما بصيرت و ديدن واقعيات پيرامون و آناليز به قدر توان خودمان است.
http://www.yjc.ir/fa/news/5212075/%D9%85%D8%A7-%D9%87%DB%8C%DA%86-%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D9%88%D8%A1%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AC%D8%AF%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%A7%D9%82%DB%8C-%D8%AC%D8%B2%D9%88-%D8%AE%D8%B7%D9%88%D8%B7-%D9%82%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D9%85%D8%A7-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D8%B4%D9%85-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF
به نظرم محمد جواد #لاریجانی ، دقیقا در جهت پشتوانه #مطالبه عمومی و فشارهای روانی علیه غرب این جمله رو گفتن .
و الا در اصل پذیرش #پروتکل ، هیچ تردیدی در نظام نبوده .

گستره وسیعی که هر بند پروتکل دارد و نیز آیین نامه های خاص هر کشور که نوشته میشود ، نیاز به فشار #دیپلماسی_عمومی و نیز تمامی کارتهای قدرت یک کشور از استدلال ریاضی تا فنی و سیاسی ، برای رسیدن و تعامل روی حد خوب ، داریم .
شايد تا پنج ماه ديگر ، ما شاهد #جنگ سخت و تمام عيار حقوقى و فنى و ديپلماسى عمومى جهانى و … با غرب بر سر مسئله #پروتكل باشيم.

در نهايت ، پروتكل امضاء خواهد شد ، ولى دهها سال آينده روابط ما با آژانس ، در اين جنگ ( چانه زنى خيلى جدى و اساسى ) تعيين خواهد شد.

هر چه را امضاء كنيم ، بايد به همان پايبند باشيم. لذا غرب با تمام توان جنگ نرم وارد ماجرا شده و خواهد ماند.

فرمايشات رهبرى ، سرداران و اميران نظامى ، سياسيون از مجلس و دو قوه ديگر ، صدا و سيما و …. همه در اين نبرد ، سهيم هستند.

فقط نگرانى من ، از #شكاف مردمى درون خودمان است.
بيان #هدف_آمريكا از #توافق_ژنو با ايران ، خيلى سخت و دشواره.
من يك تحليل هايى دارم ولى مطمئن نيستم.
احتمالا براى نزديك كردن #مردم ايران به آمريكا و ايجاد #شكاف در داخل كه منتهى به تغيير حكومت و #فروپاشى بشه ، طمع دارن.

بلافاصله پس از قرائت توافق #لوزان ، #اوباما در سخنرانى خيلى حرفه اى اش ، اين جمله رو گفت و من همان جا در گروه گذاشتم :
گفت : من #احترام_مردم ايران را ميخواهم !

به هر جهت ، توافق خواهد شد. و پروتكل نيز امضا خواهد شد. ولى پس از نبردى جدى و زمان بر.

تا قبل از لوزان ، اصلا اميدى به توافق نداشتم. ولى امروز هفتاد در صد مسير را رفته ايم. و بقيه اش افق غير قابل دسترس ندارد.