سلام من درست شاید بی تقصیر نبودم در بروز مشکلات ولی منی که با همسرم ازخونه بیرون میرم باز با خودش میام خونه ما هردو سر کار میریم واقعا تا اون حد دیگه توانی برام نمیمونه ولی خدا شاهد از نظافت آشپزی و رسیدن به پسرم کم نمیذارم ما زندگیمونو از صفر شروع کردیم واقعا هیچ کمکی از کسی نگرفتیم اما الان در وصعیت مالی خوبی زندگی میکنیم .سوال من اینه که تموم روزهای که من در سختی زنگی میکردم تموم فشار زندگی رو تحمل میکردم چرا باید بهمن نارو بزن وسرش جای دیگه گرم باشه میدید که من چقدر خسته بودم باز این رفتارها رو میکرد.یه چیز دیگه ما شبها همدیگر میدیدیم اصلا با هم دعوا کشمکش نداشتیم اصلا وقتش نداشتم .همسرم با کار من مخالف نبود همیشه خودش میگفت در آمد من بیشتر بود .واقعا انصاف که به اون آقا حق داده بشه .با تشکر از راهنمایی شما دوست عزیز