گرچه در هیچ روایتی از شیر دادن مادر با حالت جنابت نهی نشده است ولی بهتر است با این حالت به کودک شیر ندهند. مادرانی که به تربیت فرزند خود اهمیت می داده اند سعی داشته اند که شیر دادن آنها در حالت طهارت و پاکی و حتی با حالت وضو باشد تا جایی که بعضی از زنانی که کودکان شان به موفقیت هایی رسیده اند کسانی بوده اند که گفته اند ما هیچ گاه بدون وضو به فرزند خود شیر ندادیم.
بنا بر این همانطور که شیر دادن با حالت طهارت ظاهری (رعایت مسائل بهداشتی) در سلامت جسمی کودک مؤثر است، طهارت باطنی (وضو و غسل ) نیز بسیار در تربیت فرزند مؤثر است.