همسرم مردی خوش پوشه و به ظاهرو سرو وضعش خیلی میرسه خیلی براش مهمه که سرتاپاش ست باشه امابه ظاهر من هم خیلی گیر میده و میگه با من میای بیرون باید اونطور که من دوست دارم لباس بپوشی و آرایش کنی حتی براش مهمه که لاکم با لباسی که برا عروسی میپوشم ست باشه .همیشه هم تنها میرم خرید اما هربار از خرید کردنم ایراد میگیره ؛این چه کفشیه خریدی این چه مانتوییه خریدی روسری بهت نمیاد باز تو رفتی بنجل خریدی...اما هروقت که علیرغم میل باطنیم مطابق میلش لباس میپوشم اصلا به روی خودش نمیاره هیچوقت نگفته چه لباس قشنگی چقدر بهت میاد یا چه قشنگ شدی نهایتش میگه خوبه بد نیست .من دیگه میدونم اگه از چیزی خوشش بیاد خنثی هست و چیزی نمیگه اما چیزی که خوشش نیاد صد بارمیگه.مثلا یه بار رفتیم پرده بخریم اولین مغازه گفت بخر منم چند بار گفتم این پرده هارو دوست ندارم دفعه دیگه برا خرید پرده هر چی خواهش کردم همراهم نیومد اما تاحالا صدبار گفته این پرده که خریدی زشته منم میگم کسی که براخرید همراه خانمش نمیره حق اعتراض نداره.کلا خیلی وسواس فکری و عملی داره چون براخرید لباساشم خیلی وسواس بخرج میده اما هیچوقتم از خریدش راضی نیست یا لباساشو میبره خیاطی برا تنگ کردن