بی توجهی همسر بعد از سالها ازدواج

Question

ایشون 13 سال پیش ازدواج کردند با روحیه شاد و سرزنده با اجبار خانواده با آقایی ازدواج کردند که ظاهرشون خیلی جالب نیست و از نظر اجتماعی اصلا باهم کلی تفاوت دارند !ولی بعد ازدواج ایشون تمام انرژی و عشقشو پای زندگیش و همسرش گذاشت و مشکلات خیلی زیادی با خانواده همسرشون داشتند تا هفت سال اول فقط سرگرم اختلاف و دعوا با خانواده شوهرش بود و خودش میگه هرگز نمیدونست چرا همیشه عصبیه! ولی بعد فوت مادرهمسرش فهمید همسرش باعث تمام این مشکلاتش بوده که همیشه خودشو پشت خانمش پنهان میکرده و نمیتونسته از زندگیش حمایت کنه که اختلافات کمتر بشه ! دوستم میگه بعد یک سال متوجه فاصله بین خودم و همسرم شدم که چقدر بینمون فاصله هست و بعد مدتیم فهمیدم علت تمام عصبانیت های خودش بخاطر این بوده که از طرف همسرش تو مسائل جنسی ارضا نمیشده ! و میگه وقتی به همسرم گفتم من نیاز بیشتری دارم در مورد مسائل جنسی شوهرش کلا بیشتر ازش فاصله گرفته و ارتباطهای جنسی شونو کرده بود سالی یکبار اصلا طرف زنش نمیرفت اگرم میرفت همون دو دقیقه سریع کار خودشو میکرد و می کشید کنار تا اینکه این بنده خدا افسردگی خیلی شدیدی گرفت و شروع کرد خلا نبود همسر رو با پیامک دادن به دیگران پر کرد و خودشو سرگرم میکرد ولی اینجور که میگه هرگز ارتباط حضوری و جنسی نداشته فقط پیامکی بوده . حالا بعد چند سال تصمیم به جدایی و طلاق گرفتند ناخوآگاه بچه دار شدند و ایشون هم چون خودشون تو خانواده ای بزرگ شدند که زجر طلاق رو برای بچه ها درک کردند کلا از طلاق انصراف داده و به قول خودش نه راه پس داره نه راه پیش! همسرش هم کلا بیخیاله و تو دنیای خودش زندگی میکنه و هرگز سعی نمیکنه پل ارتباطی باز کنه و دوست منم دیگه اصلا ناامید شده از همسرش و میگه بشدت احساس تنهایی میکنه که شبها با گریه همیشه میخوابه! من هرچی بهش میگم این زن هست که مرد رو دلچسب زندگی میکنه ولی قبول نمیکنه ! میگه تا همسرم قدم برنداره من هیچ کاری نمیکنم ! تا اونجایی که من از همسرش شناخت پیدا کردم ایشون مرد دائم الوضو و نمازخونی هستند که اصلا از زندگی مشترک چیزی متوجه نمیشن و حتی رو لجبازی نه مشاورهایی که معرفی میشه میره نه قدمی برمیداره و عادت کرده تو دنیای خودش تنها زندگی کنه!حالا دوستم نمیدونه با دوتا بچه چکار کنه ! نه راه پس داره نه راه پیش !!!! حتی به خودکشی هم میگه بارها فکر کرده !

Answer 1

این مساله جنبه های مختلف و پیچیده ای دارد که بدون تردید نیازمند جلسات مشاوره حضوری است. اما بطور مختصر و کلی در چند جهت باید خیلی جدی گام برداشته شود تا بتوان به زندگی امیدوار ماند.
۱- زن باید تصمیم بر تغییر روند و سبک زندگی داشته باشد و انگیزه کافی برای حفظ ان داشته باشد تا بتواند شرایط را بهبود دهد و بهیچ وجه در این بین به همسرش و عدم تلاشش توجه نکند. ۲- زن باید در رابطه با مسایل مهم زندگی صریح ولی محترمانه و محبت امیز با همسرش گفتگو کند و اورا به بهبود رفتارها تشویق نماید. بخصوص زر مورد روابط زناشویی و رابطه صمیمانه و نزدیک باید این مساله پررنگ شود.
۳- حتما باید به نقایص خود و کمبودهای همسرش توجه کند تا بفهمد اشکال و علت مساله از کجا نشات میگیرد. شاید در مقابل او لحن مناسبی را برای بیان عدم ارضای جنسی انتخاب نکرده و همسرش هم او را پس زده است. پس دقت عمیقی باید صورت گیرد تا علل مختلف سردی رابطه را بیابد. ۴-صبر و حوصله و پشتکار زیادی بایز صرف شود تا نتیجه مطلوب حاصل گردد. پس عجله و شتاب نباید مانع شود. از طرفی حستب و کتاب کردن و اینکه چرا من باید مساله را حل کنم و او نکند آفت بزرگی است. نباید این طور به مساله نگاه شود چون یک بازی دو سر باخت خواهد بود. اگر بتوان با گذشت و ایثار یک خانواده را ازهم پاشیدن نجات داد, نه تنها اجر معنوی و رضایت درونی بسیاری خواهد داشت بلکه از عواقب خطرناک ان جلوگیری شده است که به نفع دو نفر و حتما بچه ها خواهد بود.