پسری دوازده ساله دارم که زودرنج و حساس میباشه و زود گریه میکنه

Question

پسری دوازره ساله دارم با کوچکترین انتقاد و یا هر حرفی که دوست نداشته باشه مثلا در بازی بهش بگی محکم تر بازی کن یا حواست رو جمع کن منظورم حرفای خیلی عادی که در بازی رد و بدل میشه شروع میکنه اول به داد و بیداد و بعد هم گریه کردن البته معلوم نمی خواهد اشکش رو کسی ببینه و سریع پاک میکنه یا پشتش رو میکنه تا خودش رو جمع و جور کنه ولی به هر حال لذتی نمیبره         البته فقط در بازی اینطور نیست در همه امور تقریبا همین گونه عمل میکنه    لطفا راهنمایی بفرمایید

Answer 1

13_
این سبک رفتاری در فرزند شما در طول زمان شکل گرفته است بنابراین تغییر آن هم مستلزم صرف زمان است. پس در گام اول باید صبور باشید و به هر نوع پیشرفت فرزند توجه کنید.

در گام نخست سعی کنید با خود کنار بیایید! محبت به فرزند لازم و حیاتی است اما او در هر حال وارد اجتماع خواهد شد و دیگران مانند شما با او رفتار نخواهند کرد. دلسوزی بیش از حد شما در حال حاضر می تواند در آینده مضرات زیادی برای او در پی داشته باشد. با مد نظر قرار دادن این موضوع می توانید رفتارهای خود را راحت تر تعدیل کنید.
گاه والدین به این دلیل به تمامی خواسته های معقول و نامعقول فرزندعمل می کنند که او هنوز کودک است.
در صورتی که برای پرورش رفتارهای مناسب باید از دوران کودکی آموزش های مربوط را به فرزندان ارائه کرد.

اجرای قانون تنبیه و پاداش
قانونمند بودن، توجه کردن و پاداش دادن از سوی والدین کلید تغییر رفتار این فرزندان است. بنابراین دقت در اینکه چه زمانی و چگونه رفتارهای فرزند مورد توجه شما قرار می گیرد اهمیت بسزایی دارد.
رفتارهای مطلوب را دقیقا برای فرزند تشریح کنید و مثال های عینی را که قبلا اتفاق افتاده است برایش توضیح دهید یعنی صراحتا عنوان کنید که کدام رفتار درست و کدام رفتار اشتباه بوده است. همچنین به سادگی توضیح دهید که از او انتظار دارید چگونه رفتاری داشته باشد.
هر رفتاری را که نشان دهنده تلاش فرزند برای دست یابی به معیارهایی است که شما تعیین کرده اید مورد توجه قرار دهید. این توجه نشان دادن می تواند از طرق مختلفی ارائه شود؛ یک نگاه محبت آمیز، جمله ای که شادمانی شما را نشان دهد و یا گاه فراهم کردن یک هدیه هرچند کوچک، می تواند بیانگر دقت نظر و اهمیت شما به این سبک جدید رفتار فرزندتان باشد.
مهم است که ارائه پاداش بلافاصله، جزئی نگرانه و در قالب یک جمله مثبت باشد. مثلا زمانی که  شما در مقابل اجابت نشدن خواسته اش گریه نمی کند همان زمان او را در آغوش بگیرید و بگویید که از این برخورد او خیلی خوشحال شده اید. اما دقت کنید که عبارات یا افعال منفی به کار نبرید مثلا نگویید: «چه عجب که غر نزدی» یا «ببین چقدر خوبه که همیشه این طوری باشی!» درست است که شما قصد تشویق فرزند را دارید اما چنین عباراتی معانی مثبتی به همراه ندارد و برعکس باعث تحریک پذیری بیشتر و افزایش حساسیت فرزند می شود.

ناراحت شوید اما عصبانی هرگز
در مقابل هر رفتاری از فرزتد که سلطه گری او را نشان می دهد بدون آن که عصبانی شوید یا حالت قهر به خود بگیرید به کار دیگری مشغول شوید و یا آن مکان را به طور موقت ترک کنید. وقتی این رفتار بارها از سوی شما تکرار شود فرزندمتوجه می شود که نمی تواند با این سبک رفتار به خواسته اش برسد. اما باز هم تاکید می شود که منظور قهر کردن طولانی مدت یا با خشونت طرد کردن فرزند نیست

احساسات دیگران را برای فرزند خود تشریح کنید مثلا بگویید وقتی به کسی دستور داده شود آن شخص ممکن است ناراحت شود یا غصه بخورد. یا دیگران تمایلی به دوستی با شخصی که فقط می خواهد به خواسته های خود دست یابد ندارند این رفتار آنها را ناامید می کند و ممکن است حتی عصبانی شوند.

در رفتارتان ثبات داشته باشید
خوب است که در قالب بازی با فرزندرفتارهایی را که برای یک تعامل صحیح نیاز دارد به او آموزش دهید و با او تمرین کنید.
شرکت دادن این فرزندان در بازی های جمعی و دخالت نکردن برای حل چالش های خود با هم سالان خود بسیار مفید است اما این کار زمانی بازده بهتری دارد که در هر بار چند نکته لازم برای داشتن تعاملی مطلوب را با او تمرین کنید و از او بخواهید آنها را به کار برد.