سلام.ممنون از راهنماییهای ارزشمندتون.دو دختر ۴ساله و ۴ماهه داریم.در برخورد با دختر بزرگم زود حوصلمو از دست میدم و خیلی اوقات که همسرم نیست(بخاطر کارش در ماه ۸شب شیفت شب داره و ماهی یک مأموریت ۴روزه,پرستاره) وقتی حرفمو گوش نمیده سرش داد میزنم,بهش تندی میکنم,برای اینکه حرفمو گوش بده بیشتر از تهدید و محرومیت استفاده میکنم.مثلا میگم اگر شام نخوری کارتون نمیتونی ببینی.بعضی موقعها عصبی میشم و تو سر خودم میزنم جلوی اون,گاهی هم اون رو زدم.خیلی از خودم ناراحتم.میدونم کارم اشتباهه و دارم اثرات مخربش رو روی دخترم میبینم ولی دست خودم نیست.یه موقع رو خودم کار میکنم ولی فیط چند روز خوبم دوباره همه چیز مثل قبل میشه.همیشه از مادرهایی که اینجوری بودند بدم می اومده.احساس میکنم آرامش ندارم که البته مقدار مهمش برمیگرده به غیبتهای زیاد همسرم و او نمیتونه کارش رو کمتر کنه.با مادرم همسایه هستم.