سلام یه سوالی داشتم.
من یه ویژگیهای منفی دارم که متاسفانه همسرم هم داره.مثل اینکه تنبل هستیم.با این که وقت خالی خیلی داریم ولی بیشتر وقتمون به بطالت و بی هدف یا به خواب میگزره.اراده ضعیفی داریم.واینکه خیلی حوصله نداریم که به خودمون سختی بدیم . مجردی خیلی فعال بودم.ولی بعد ازدواج تقریبا خونه نشین شدم.ادم بی دقت وبا تمرکز پایین هستم.
خیلی دلم میخواد اهل مطالعه باشم.قران حفظ کنم.اهل هییت و کلاس اخلاق باشم.خلاصه کلا وقتم الکی هدر ندره.با اینکه مسجد خیلی بهمون نزدیکه ولی حوصله ندارم برم توش فعالیت کنم.مجردی خیلی توش فعال بودم.من و همسرم خیلی مسیولیت پذیر نیستیم و فراموشکار.
ادمهای مذهبی هستیم ولی نظم اصلا نداریم.پر از ارزو و برنامه که فقط در حد حرف هستن.مثلا شب قبل کلی برا فردا صبح برنامه میچینیم که فلان جا بریم.ولی صبح حوصلمون نمیگیره و میخوابیم.کلا باید زور بالا سرمون باشه.
من خیلی از این وضعیت ناراحتم مخصوصا الان که دختری چند ماهه دارم و ناراحتم که الگوش ماییم و قراره ایندش رو تباه کنیم.بابت این قضیه خیلی حرص میخورم وخیلی وقتها با همسرم مشاجره دارم که چرا وقتهای خالیت بیکاری و برنامه نداری.
به نظرتون میشه تغییر کرد.چه کار باید کنم.از کجا باید شروع کنم.چه طور ارادم رو قوی کنیم.و اینم بگم تقریبا اعتماد به نفسمون هم کم هست.