طبق نظر اکثر فقها رطوبتی که از زنها خارج می شود، اگر همراه با شهوت (در حد ارگاسم و اوج لذت جنسی) باشد درحکم منی است و باید غسل جنابت کرد.[1]
در ذیل توجه شما را به دیدگاه فقها در این باره جلب می کنیم:
همه ی مراجع عظام (به جز تبریزی، بهجت و نوری): خروج ترشحات زن، اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد، حکم به جنابت آنان می شود و لازم نیست با جستن بیرون آید و بدن سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.[2]
آیت الله العظمی بهجت: خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد و با جستن بیرون آید، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو علامت و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.[3]
آیات عظام تبریزی و نوری: خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت خاصی (اوج لذت جنسی) باشد و بدن پس از آن سست شود، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[4]
بهر حال ترشحات زنانه پاک است و غسل ندارد، مگر آن که یقین کند بول یا منی است.[5]
[1] توضیح المسائل مراجع، ج1 ، ص 208، مسئله ی 346.
[2] . توضیح المسائل مراجع، م 346؛ وحید، توضیح المسائل، م 352، سیستانی، تعلیقات علی العروة، ج 1، غسل الجنابة، الاول، خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س 171. صافی، هدایة العباد، ج 1، م 175.
[3] . توضیح المسائل مراجع، م 346.
[4] . تبریزی، استفتائات، س 248.
[5] . العروة الوثقی، ج 1، مستحبات غسل الجنابة، م 6؛ رساله ی دانشجویی ، حسینی، سید مجتبی، ص77، س 69و70.