عدم شناخت نيازهاي كودك
در روز هاي اول بعضي از گريههاي نوزادتان براي اين است كه شما هنوز با نيازهاي او آشنا نشدهايد. بنابراين تا حد امكان به رفتار فرزندتان توجه كنيد شما رفتار هاي او را در داخل رحم مي شناسيد. ميدانيد چه موقعي خوابيده، حركاتش را درك كرديد و فرزندتان نيز ضربان قلب شما را احساس كرده كه زمينه ساز ارتباط روحي و جسمي را براي هم فراهم ميكند. بنابراين فرزندتان را با هيچ بچهاي مقايسه نكنيد . او موجودي استثنايي و خاص است. او فرزند شماست.
ناراحتي روحي
در روز هاي اول نوزاد نياز دارد كه تا حد امكان نزديك شما باشد . اگر گريه فرزندتان با اقدامات عادي قطع نشد شايد تنها نياز دارد كه در كنارش باشيد.
* احساس عدم امنيت:
نوزاد در بغل شما احساس آرامش مي كند و وقتي روي زمين مي گذاريد ناراحت ميشود اين علامت نشان مي دهد كه بچه بغل مي خواهد. بچه از اين كه در بغل شما باشد ضربان قلب شما را بشنود و به صورت شما نگاه كردن لذت ميبرد.
* حوصلهاش سر رفته:
حدود 5 ماهگي تنها به اين علت ممكن است گريه كند كه حوصلهاش سر رفته و نياز دارد كه كسي او را سرگرم كند. در اين صورت جايي بگذاريد تا دور و بر را بتواند ببيند و به اتاقي كه داريد كار ميكنيد ببريد و صدايش كنيد.
* تحريك بيش از حد: بغل كردن بيش از حد، محيط شلوغ، حتي بازي بيش از حد ممكن است بچه را ناآرام و حساس كند. او را به اتاق آرام ببريد و كمك كنيد بخوابد. برايش عكس كتاب نشان دهيد و داستان تعريف كنيد. قوطيهاي خالي هم اسباب بازي خوبي است.
* خستگي مفرظ:
بچه خسته نياز به آرامش دارد. براي اين كه آرامش خود را حفظ كند او را در بغل بگيريد به محيط كم نور برويد، آرام تكانش دهيد، آواز بخوانيد، ضربات آرام و ريتميك به پشتش وارد كنيد.
* ترس :
از صداي بلند و يا تصويري ممكن است اتفاق بيافتد.
* درك اضطراب والدين:
بچهها اضطراب مادر و پدر را درك ميكنند. لذا بچه در بغل كسي كه اضطراب دارد نميتواند آرام بگيرد. مادران اغلب به علت استرس ناشي از گريه بچه در سيكل معيوبي ميافتند كه از يك طرف منجر به افزايش گريه بچه و در نتيجه افزايش استرس مادر شده و به همين شكل ادامه پيدا ميكند. در اين مواقع بچه در بغل يك فرد ديگر آرامش بيشتري ميگيرد. مواقعي كه بچه به هيچ عنوان آرام نميگيرد بهتر است از يك نفر براي كمك استفاده كنيد. آرام شدن بچه در بغل فرد ديگر نشانهي اين نيست كه فرزندتان شما را نمي خواهد يا شما بيكفايت هستيد.
4. علل جسمي:
* گرسنگي:
قبل از اين كه بچه گريه كند به نشانههاي احتمالي گرسنگي توجه كنيد. اين نشانهها شامل: باز و بسته كردن دست روي سينه، باز و بسته كردن دهان، مك زدن، قورت دادن متناوب است. بچه معمولا هر 2 الي 3ساعت بايد تغذيه شود.
* تشنگي:
تعداد دفعات ادرار كردن اگر از معمول كمتر باشد نشانه مصرف پايين مايعات يا تعريق بيش از اندازه است. شيرخوار در صورت تغذيه مناسب نياز به آب ندارد. در صورتي كه احساس مي كنيد تشنه است بيشتر شير بدهيد. در شير مصنوعي خوارها ممكن است علاوه بر شير نياز به كمي آب هم وجود داشته باشد. به خصوص اگر شير با غلضت نامناسب تهيه شود. در مناطق بسيار گرم ممكن است شيرخوار نياز به آب داشته باشد. براي كودكان بهتر است از آب جوشيده سرد شده استفاده كنيد.
* كهنه كثيف شده:
هر بچهاي با كهنه كثيف گريه نميكند. ولي كهنه كثيف ميتواند بعدا منجر به ادرار سوختگي در شيرخوار شود كه در اين صورت كهنه خيس منجر به ناراحتي شيرخوار ميشود.
* آروغ:
بعد از شير دادن، شيرخوار را مدت چند دقيقه حالت نيمه نشسته قرار دهيد و سپس بلند كنيد و روي شانههاي خود بگذاريد. از يك پيشبند و يا كهنه زير چانه بچه استفاده كنيد تا لباستان كثيف نشود و دهان شيرخوار هم با لباس شما تماس پيدا نكند.
* احساس گرما يا سرما:
نوزادتوانايي تنظيم درجه حرارت بدن خود را ندارد. لذا براي اين كه متوجه دماي بدنش شويد از پشت دستتان روي شكم شيرخوار يا سينه استفاده كنيد. دستها و پاها محل مناسبي براي سنجش گرماي بدن كودك نيست و اغلب سردتر است. وقتي وارد محيط گرم ميشويد لباس اضافي را در بياوريد حتي اگر خواب باشد. در هواي سرد از پوشش مناسب استفاده كنيد و مثلا ماشين را قبل از بردن بچه به داخل آن گرم كنيد.
* نياز به تغيير وضعيت:
قبل از اين كه نوزاد بتواند خودش وضعيت بدنش را تغيير بدهد ممكن است گريه شيرخوار تنها براي اين كه وضعيت ناراحتي دارد اتفاق بيافتد.
* لباس يا محيط ناراحت: حلقه جوراب دور مچ پا، حلقه شورت در ران، وجود جسم خارجي يا حشره در لباس، ماندن مواد شوينده در كهنه پارچهاي،تنگي لباس، بالش يا تشك ناراحت باشد يا مثلا نور در چشمش ميتابد و ...
* گرفتگي بيني:
نوزاد با دهان نميتواند نفس بكشد بنابراين در صورت گرفتگي بيني نميتواند خوب شير بخورد و مدام احساس ناراحتي ميكند.
گريه بدون علت
كوليك يا قولنج چيست؟
گريه ناگهاني در شير خوار زير 3 ماه براي سه روز در هفته، كه حداكثر 3 ساعت طول بكشد را كوليك ميگويند. گريههاي شبيه كوليك در عفونت ادرار، گوش درد يا سرما خوردگي ممكن است اتفاق بيافتد. كوليك در حقيقت مشكل كودك نيست بلكه مشكل والدين است و بايد تاكيد شود كه گذرا است.
نشانههاي قولنج ( كوليك):
* در هفته 2 تا 3 شروع ميشود.
* اغلب سر يك ساعت مشخص شروع ميشود كه اغلب بعد از ظهر است
* علت خاصي براي آن پيدا نميشود.
* اغلب بعد از شير خوردن بدتر ميشود.
* اغلب بچهها موقع شروع درد سرخ ميشوند، پاهايشان را در شكمشان جمع ميكنند و پشتشان كمي خم ميشود.
* در 3 تا 4 ماهگي كوليك كاهش پيدا مي كند.
علل قولنج كوليك:
* سيستم عصبي نابالغ نوزاد به خصوص اگر نوزاد به صدا و نور و .. حساس باشد
* ممكن است تنها گريه براي اين است كه بقيه استرس هاي محيطي را متوقف كند
* ممكن است گريه نزديك عصر به علت اين باشد، كه ميخواهد استرس در طول روزش را تخليه كند.
* شايد براي اين است كه وقتي گريه شروع ميشود نمي داند چطور بايد اين رفتار متوقف شود و به كمك والدين احتياج دارد.
* بيشتر به خلق بچه بستگي دارد.
* تنها 10% موارد به علت مشكلات تغذيهاي است مانند حساسيت به پروتئين شير، عدم هضم غذا. ولي تغيرر نوع شير منجر به بهبود وضعيت نميشود ( مثلا بعضي فكر مي كنند اگر شير مصنوعي بخورد خوب ميشود)
چطور نوزاد را ميتوان آرام كنيم:
* تكان دادن ريتميك آرام روي دستها يا انداختن روي پاها: شنيدن صداي قلب و ريتم تنفس و حركات ريتميك كودك را آرام مي كند.
* ننو: حركات منظم و متناوب ننو كودك را آرام ميكند. همچنين گذاشتن شير خوار روي پاها و حركات متناوب باها به چپ و راست هم همين اثر را دارد.
* بستن كودك به سينه يا پشت
* وارد كردن ضربات متناوب و آرام به پيشاني يا هر نقطه ديگر
* ماساژ
* استفاده از صداهاي يكنواخت مانند صداي ماشين لباسشويي يا جارو برقي
* مسافتي در ماشين طي كردن: حتما روي صندلي عقب ماشين كودك بايد حمل شود.
* مكيدن شست و دست
* بغل كردن توسط پدر بسيار موثر است. اغلب موارد پدرها در آرام كردن فرزندشان موفقتر هستند. صداي بم پدر براي بچه آرام بخشتر است. پدرها ميتوانند، فرزندشان را به شكل زير بغل كنند. اين نوع بغل كردن براي شيرخوار بسيار آرام بخش است.
* از فاميل يا دوستان كمك بگيريد.