سلام
اولین کسانی که شالوده و زیربنای شخصیت یک نوجوان را پی ریزی می کند،پدر و مادرهستند. به همین ترتیب بدیهی است عدم درک یک نوجوان به کشمکش و درگیری میان آنان و والدین می انجامد. نوجوانان به خود حق می دهند که در مسایل مختلف و از جمله مسایل مربوط به خانه اظهار نظر کرده و اعمال و رفتار تک تک اعضا خانواده خود را به زیر سؤال ببرند. در واقع نوجوان دیگر آن کودک سر به راه پیشین نیست و به راحتی در مقابل تحکم و دستورات والدین خود مقاومت می کند.
از جمله خصوصیات دوره نوجوانی مخالفت است. نوجوانان معمولاً با افراد صاحب نفوذی که در پیرامون او هستند مخالفت می کنند، والدین نیز در دایره مخالفت وی قرار دارند. این مخالفت به منظوراستقلال یا جداسازیخود از دیگران می باشد. مخالفت در پسران شدیدتر و حادتر از دختران می باشد. معمولاً دختران مخالفت خود را به صورت قابل قبول تری ابراز می دارند.
یک نوجوان بر اساس تغییرات بلوغ و بحران هویت رفتار ناسازگارانه ای را در پیش می گیرد. و والدین او با اتخاذرفتارهای صحیح و معقولانهمی توانند به او کمک نمایند تا از این سن پرآشوب بگذرد. در واقع یک نوجوان به تفاهم و همدلی نیازمند است و باید به او یاری رسانید تا بهاستقلالبرسد. البته باید توجه داشت که داشتنرابطه صمیمی بین اعضای خانواده،نیازمند زمینههای قبلی است كه یكی از آنها، وجود رابطه عاطفی بین پدر و مادر است. اگر رابطه بین پدر و مادر، رابطه‌ای صمیمانه، عاطفی و مثبت باشد، به تدریج به یک یک اعضا و به رابطه بچهها با آنها نیز سرایت میكند؛ اما اگر آن رابطه مخدوش باشد و صمیمیت وجود نداشته باشد، فرزند به سختی میتواند آن ویژگی را در خانواده ایجاد كند. بنابراین، نقش اول را در این زمینه، پدر و مادر ایفا میكنند.
-
- عواطف خود را بدون تعارف و صریح، به همه آنهایی كه دوستشان دارید، ابراز كنید؛ زیرا ابراز محبت، یكی از اهرمهای مهم در ایجاد رابطه صمیمانه است.
رعایت حقوق و وظایف متقابل فرزندان و پدر و مادر، موجب ایجاد ارتباط صمیمی و دوستانه در خانواده خواهد شد .
در این جا، توصیه میکنیم كه برای ایجاد رابطه عاطفی نزدیک‌تر و هم‌سو کردن نوجوا ن با خود، به نکات زیر نیز توجه فرمایید:
- بیش از گذشته به آنها احترام بگذارید؛ به گونه‌ای که تغییر رفتارتان را کاملاً احساس کنند.
- هرگز زبان بهشکوه و گلایهاز آنها نگشایید؛ بلکه از آنها تعریف و تمجید کنید و از کارهای خوبشان تقدیر کنید .
- اگر در مواردی حق با شماست، در برابر سخنان و گفتههای آنها سکوت كرده، به آنها احترام بگذارید.
- در حضور دیگران، از ویژگیهای مثبت آنها تعریف کرده، وبه انها افتخارکنید
وظیفه مادر برای بهبود ارتیاط پسر وپدر خیلی ظریف وقابل بررسی است .مادری که هیچ گاه اقتدار پدر راجلوی فزرندان خرد نکرده وهمواره احترام پدر را بعنوان رئیس خانه حفظ نموده وهیچگاه بد پدر را جلوی فرزندان نگفته ودر همه حال حرمت پدررا حفظ نموده باعث ایجاد فضای صمیمی در خانواده میشود مادری که مدام بدیهای پسر را به پدر در حضور پسر گزارش نمی دهد مادری که درخلوت پسرش را به احترام وادب پدر میخواند ودر غیاب پسر وظابف پدر را متذکر میشود کمک بزرگی به اصلاح رابطه پدر وفرزند می کند