0 امتیاز
890 بازدید
در خانواده(تشكيل،تحكيم،تعالى) توسط
سلام استاد محترم
به تازگی دختر دو سال و هفت ماهه ام تخیلات عجیبی رو عنوان میکنه.مثلا اینکه مار اومد منو نیش زد منم کشتمش.یا اینکه توی اتاق هاپو هست و میترسم
واکنش من چگونه باید باشد و چه اقدامی انجام بدم؟
سپاسگذارم

2 پاسخ

0 امتیاز
توسط zrastegar (228هزار امتیاز)
چگونگـــی برخورد با تـــرس در کـــودکان

۱- هرگز احساسات و ترس در کودک را بی ارزش نشمارید و هیچ گاه به خاطر ترسیدنش او را تحقیر نکنید و بدانید که بی توجهی به چیزهایی که او را می ترساند کمکی به حل مشکل نمی کند.

۲- از او بخواهید علت ترسش را بگوید و درباره آن با او صحبت کنید، این راه در صورتی که ترس کودک ناشی از وقوع یک اتفاق تحریک کننده باشد، بسیار مفید است.

۳- بیش از حد لزوم از او مواظبت نکنید و اجازه بدهید او خودش از چیزهایی که می ترسد دوری کند و کودک را هیچ وقت به انجام دادن کارهایی که از آن واهمه دارد وادار نکنید.

۴-بیش از حد عکس العمل نشان ندهید زیـــــرا توجه زیاد شما باعث تقویت تـــرس در کـــودک می شود.

۵- به کودک دلداری دهید تا یاد بگیرد بر ترسش مسلط گردد.

۶- با او در مورد چیزهایی که او را می ترساند گفت وگو کنید. به او یادآوری کنید که قبلاً هم دوستان جدید زیادی پیدا کرده بود و او را تشویق کنید که به مدرسه برود. راه حل مفید دیگر این است که شما برایش نقش بازی کنید که چه طور با مردم روبه رو شود و خودش را معرفی کند.

۷- یادش بیاورید که قبلاً هم در یک زمانی از چیزی می ترسیده و بعد از مدتی ترسش ریخته و دیگر از آن نمی ترسد.

۸- به او قوت قلب بدهید و به او کمک کنید تا با ترس روبه رو شود. در ضمن در یک دوره طولانی، صلاح نیست دائم به او یاد بدهید که از هر چیزی که می ترسد دوری کند.

اگر ترس تبدیل به یک بیماری شود و به هیچ طریقی نتوان ترس را از بین برد مخصوصا اگر در رشد و فعالیت های روزمره کودک تأثیر بگذارد، می بایست جهت درمان به یک روان پزشک کودک مراجعه کنید.

والدین عــــزیـــــز هــــرگــــز و تحت هیچ شـــرایطــی :

احساسات و ترس در کودک را بی ارزش نشمارید و هیچ موقع به خاطر ترسیدنش او را تحقیر نکنید و بدانید که بی توجهی به چیزهایی که او را می ترساند کمکی به حل مشکل نمی کند.
0 امتیاز
توسط zrastegar (228هزار امتیاز)
با بزرگتر شدن كودك ترس در او به دلیل کسب تجربياتش از محيط اطراف ، شروع مي‌شود. بعضي ترس‌ها واقع‌گرايانه هستند، مثل ترس از اين كه سگ يا حيوانات ترسناك ديگر گازش بگيرند اما بيشتر ترس‌ها بر اثر اوهام و فانتزي در كودك به وجود مي‌آيند، مثل ترس از روح و يا ديو. اين‌ گونه ترس‌ها بيشتر در خواب كودك ظاهر مي‌شوند، به خاطر همين است كه اكثر كودكان از تاريكي وحشت دارند زيرا تاريكي براي آنها به معناي تنها ماندن در اطاق و اجبار به خواب است. اين مورد مخصوصاً بعد از ديدن فيلم‌هاي ترسناك و وحشت آور در شب به وجود مي‌آيد. كودكان از قوه تخيل زيادي برخوردار هستند و در واقع به خاطر همين تخيل قوي است که كودك مي‌خواهد باور كند كه آن چه را كه در فيلم ديده در واقعيت هم وجود دارد.

در خردسالي کودکان قادر به انجام کارهاي زيادي هستند و دنيا را بهتر مي‌شناسند. دنيا به نظر آنها بسيار بزرگ مي‌آيد و اين سبب ترسشان مي‌شود. در اين حال به سمت کساني که مطمئن‌تر از بقيه هستند، جلب مي‌شود، يعني به سمت والدين. بنابراین کودک دچار ترس دیگری به نام ترس از جدايي مي‌شود. از آن جايي که اغلب مادر مراقبت از کودک را به عهده دارد لذا مطمئن‌ترین شخص برای کودک محسوب مي‌شود. ترس‌هاي ناگهاني و غيرمنتظره در سنين سه تا چهار سال غيرعادي نيست. به طور مثال والدين يك دختر سه ساله بيان كردند كه دخترشان ناگهان از روزنامه وحشت پيدا كرد و از هر اتاقي كه در آن روزنامه بود فرار مي‌كرد. اين اتفاق اصلاً غير عادي نيست. در حدود چهار سالگي قوه تخيل شروع به رشد مي‌كند. براي كمك كردن به كودك در اين مرحله به ياد داشته باشيد كه او نياز دارد احساس امنيت كند و براي كنترل كردن جهاني كه قبلاً براي او امنيت كامل داشته در پناه توانايي شما قرار گيرد. آن چه مهم است توجه به اين نکته است که به ترس توجه زيادي نشان ندهيد چون سبب پايداري آن مي‌شود. بهترين راه اين است که  کودک را در آغوش بگيريد . به او اطمينان بدهيد و آرامش کنيد و ترس را جدي بگيريد. ولي بعد کودک را به زمين بگذاريد. در صورتي که اين روش به طور مستمر استفاده شود ، کودک با سرعت بيشتري بر ترس غلبه خواهد کرد.
در اين سن همچنين مشاهده مي‌شود که کودکان از چيزهايي که درکشان نمي‌کنند و باعث جاخوردنشان مي شود مي ترسند. مثل صداهاي ناگهاني، حيواناتي که رفتار غيرقابل پيش‌بيني دارند و ... . خردسالان نمي توانند بين تخيل و واقعيت بخوبی تمايز قائل شوند، بنابراين امکان دارد تخيل‌شان موجب ترس شود.  مثلاً "آب در لوله دستشويي فرو مي‌رود، پس ممكن است من هم درون لوله آب ناپديد بشوم. " با گفتن اين جمله که "ترس تو بي‌جا است" هيچ کمکي به او نمي‌کنيد، چون براي او ترس واقعي است. هيچ‌وقت به فرزندتان نگوييد كه وقتي " دختر بزرگ" يا "پسر بزرگي" شد، ترسش را هم فراموش خواهد كرد. اين كار فشار بيشتري را بر او وارد خواهد كرد. مجبورش هم نكنيد كه با آن چه مي‌ترساندش روبه‌رو شود. از ميان برداشتن عامل ترس نيز کار درستي نيست. چون کودک ياد مي‌گيرد که در ترسيدن محق بوده است.
به قرآن ناطق (عج) - سیستم پرسش و پاسخ خوش آمدید, مکانی برای پرسش سوال و دریافت پاسخ از کارشناسان و حتی دیگر کاربران عزیز این مجموعه!

4.3هزار سوال

4.9هزار پاسخ

673 دیدگاه

3 کاربر

237 نفر آنلاین
0 عضو و 237 مهمان در سایت حاضرند
بازدید امروز: 6405
بازدید دیروز: 2653
بازدید کل: 10610026
"راهنمای ارسال سوال" - به منظور بررسی سوالات مشابه خودتان بر روی علامت ذره بین کلیک کرده و کلیدواژه ای از مشکل و سوال خود را در سوالات جست و جو کنید. - بعد از اطمینان از غیرتکراری بودن سوالتان، به قسمت "پرسش سوال" بروید عنوان سوال خود را با حداقل 12 کاراکتر در قسمت عنوان سوال تایپ کنید - از دسته بندی ها ، دسته ی بانوان بصیر را انتخاب و با توجه به موضوع سوالتان زیر دسته مناسب را انتخاب کنید متن اصلی سوال را وارد کنید . - درصورت تمایل به دریافت جواب سوالتان از طریق ایمیل ، ایمیل خود را وارد کنید در غیر این صورت بخش مربوطه را خالی بگذارید برای اینکه سایت از حقیقی بودن سوال مطمئن شود ، تیک گزینه “I am not robot” را بزنید. - با کلیک بر روی گزینه پرسش سوال، سوال شما برای مدیریت ارسال می شود و در صورت صلاح دید پاسخ مناسب درج خواهد شد و شما در صفحه اصلی سوالات می توانید سوال و پاسخ خود را مشاهده کنید.
...