كمرويي يك معضل جدي است در كودكان كه اگر درمان نشود منجر به معلوليت اجتماعي مي‌گردد و باعث مي‌شود كه كودك نتواند استعدادهاي خود را كشف و شكوفا كند. و شخصي بدون اعتماد به نفس و منزوي بار خواهد آمد.
كمرويي ممكن است در اثر كمرويي خود والدين به كودك منتقل شده باشد يعني كودك از باباي خجالتي خودش خجالتي بودن را ياد گرفته و تعليم ديده كه با ديگران خيلي معاشرت نداشته باشد، خودشو قايم كنه، مهموني نره، با كسي احوالپرسي نكنه و..؛ گاهي سخت‌گيري‌هاي والدين در نظم و انضباط پادگاني شديد باعث ايجاد كودكاني با اعتماد به نفس پايين و ترسو از اجتماع و ترسو از اينكه مبادا كسي بهمون گير بده و ايراد بگيره، تربيت شود و هميشه ترس از اين داشته باشد كه مبادا كاري كه انجام مي‌دهم ناقص باشه و ديگران قبول نكنند.
يكي از بزرگترين علل كمرويي در كودكان، پاداشهاي كاذبي است كه از سوي اطرافيان به كودك داده شده است. مثلا به اين كودك خجالتي و كمرو گفتن آفرين چه پسر مودبي، چه‌قدر سر به زيره، چقدر آقاست، چقدر ساكت و محترمانه برخورد ميكنه و... كودك هم با شنيدن اين حرفها سعي مي‌كند روز به روز مودب‌تر، ساكت‌تر و آقاتر باشد.
براي درمان كمرويي و خجالتي بودن در كودكان و حتي بزرگسالان (تقريبا فرقي ندارد) چند راه‌حل ارايه مي‌شود.
1. به فرزند خود آزادي بدهيد تا خودش كارهاي خودش را انجام دهد و در تصميم بگيرد؛
2. اگر كودك در انجام كارها اشتباه كرد، سركوفتش نزنيد و با روي گشاده و باز آن اشتباه را بپذيريد و كمكش كنيد تا اشتباه را اصلاح كند تا از اشتباه‌كردن نترسد؛
3. مسئوليت دادن به كودك در مجامع، و جمعهاي خانوادگي، فاميلي و دوستان و حتي جمعهاي عمومي مثل مسجد، تكيه، تالار و... خيلي خيلي در رشد اعتماد به نفس و از آنطرف كاهش كمرويي موثر است. استكانها را جمع كند، قند دور بده، جامهري را مرتب كند، دستمال كاغذي به مهمان‌ها تعارف كند و... و هر بار كاري انجام داد تشويق مناسب شود؛
4. نقاط مثبت فرزند خود را بايد پيدا كنيد و به گونه‌اي كه اذيت نشود آنها را جلو ديگران بيان كنيد. مثلا به خاله جان بگوييد اين علي‌آقاي ما خودش كفشاشو ميتونه بپوشه، خودش كتابهاي مدرسشو حاضر ميكنه، خودش ظرف خودشو ميبره تو ظرفشويي ميذاره و....؛
5. برايش قصه‌هايي بخوانيد كه در آن كودكان شجاع و با اعتماد به نفس موفق شده باشند. لازم نيست براي كودك از اشكالات كمرويي خيلي حرف بزنيد. بلكه از مهندسي معكوس استفاده كنيد و از خوبي‌ها و پيامدهاي مثبت پررويي صحبت كنيد؛
6. در كارهاي گروهي او را زياد شريك كنيد. در اردوهاي گروهي مدرسه، مسجد و... شركتش دهيد و به مربي بگوييد كه زياد كار به عهده‌ي او بگذارند؛
7. حتي يكبار هم نبايد جلو جمع بگوييد كه فرزند من كمروست؛
8. كودك خود را با هيچ كس ديگر مقايسه نكنيد. غلط است بگوييد بيين بچه‌ي دايي چقدر سلام ميكنه، با همه دست ميده و...؛
9. فهرستي از قابليت‌ها و كارهايي خوب فرزند خود با كمك خود او تهيه كنيد. مثلا يه كاغذ برداريد و يادداشت كنيد: شما فرزند گلم ديروز به گلدون آب دادي، جوراباتو سر جاش گذاشتي، از مامان تشكر كردي، رفتي در حياطو باز كردي، جواب تلفنو دادي، با عمه جون با صداي بلند و خوب حرف زدي، و... تا كودك تشويق به افزايش كارهاي مثبت شود و كم‌كم از خجالتي بودن در بياد؛
10. در مهماني‌ها و جلسات اصلا او را مجبور و وادار نكنيد كه سلام كند، دست بدهد، روبوسي كند و... اورا كاملا به حال خود رها كنيد تا خودش با ميل خودش دوست پيدا كند و با آنها همبازي شود. كلا او را به حال خودش رها كنيد.
11. وقتي مي‌خواهيد در جلسات شركت كنيد چند عدد شكلات يا جايزه بخريد به كودك خود بدهيد تا بين دوستان و همبازي‌هايش تقسيم كند؛ اينجوري اونا رفيقش ميشن و كم‌كم خجالتي بودنش برطرف ميشه؛
12. در هر جلسه خودتان چند ورق كاغذ بين كودكان تقسيم كنيدو نظارت كنيد تا همه از جمله كودك خودتا نقاشي بكشندو سپس بدون اينكه قضاوت كنين كه كدام بهتر است و كدام بدتر، همه نقاشي‌ها را به ديوار بكوبيد و يك نمايشگاه نقاشي توي خونه راه بندازيد؛
13. كارهاي متعدد كوچك كه در توان او باشد به او واگذار كنيد. اگر صدقه‌اي مي‌خواهيد بدهيد به كودك خود واگذار كنيد تا پول را به فقير بدهد، اگر وسيله‌اي از مغازه مي‌خواهيد خريد كنيد به كودك خود واگذار كنيد، وسيله‌اي را به او بدهيد تا به همسايه تحويل بدهد، تشويقش كنيد خوراكي‌هاي خود را بين دوستان خود تقسيم كند. تو پارك به او پيشنهاد كنيد خوراكي‌هايش را به ديگران تعارف كند و...