همسرم به فکر روحیه من نیست

Question

من و شوهرم دانشجوییم و پیش پدرشوهر و مادرشوهرم زندگی میکنیم. پدرشوهرم خیلی عصبی هستش و یه اخلاقی داره اصلا اهل تفریح و اینکه خانوادش رو پارک ببره یا حتی رستوران بره غذا بخوره همیشه غذا رو از رستوران میگیره میاره خونه. خرید بره اکثرا تنها میره. حتی اگه مسافرت هم بریم خیلی کم پیش میاد با بقیه بیاد بیرون تو هتل میمونه . شوهر من همیشه از اخلاق پدرش انتقاد میکنه و ناراضیه میگه از بچگی من اینطوری بودم و اینکه مثلا به پدرهای دیگه که اهل تفریح هستند رو میگه من حسرت این پدرها رو دارم ولی خودش شبیه پدرش هست همش میگه خوش به حال دیگران که مسافرت میرن ولی مثلا اگه من برنامه بریزمو بگم بریم با تور مسافرت حتی یه روز یا دو روز میگه نه اگه بگم بریم پارک میگه نه مگه چی بشه که خودش بخواد بره و خوب باشه بعد بگه که بریم پارک .رستوران میاد . خانواده من خیلی اهل رفت و آمد و تفریح هستن و من این رو از اولین صحبت خواستگاری گفتم و ایشون قبول کرد ولی الآن اذیتم میکنه اگه خانوادم برن پارک میگم ما هم بریم یا حتی خونه اقوام و حتی خونه مادرم گاهی باید از دو روز قبل تحت استرس و فشار باشم و کلی دعا کنم که ای خدا قبول کنه بیاد واقعا این رفتارها رو اعصابم اثر میذاره و ناراحتم میکنه .همش تو خونه باید در و دیوار نیگاه کنیم مگه اینکه بخوام کلاس یا دانشگاه برم .همش هم شوهرم تو خونه نشسته غر میزنه بحث میکنه و همش به تبلت و اینا مشغوله.خواهش میکنم راهنماییم کنید

Answer 1

نوع گرایش و روحیه ی همسر شماست که بخشی از آن مربوط به جنس مرد بودن و برخی دیگر سبک رفتاری و تربیتی فرد است ،‌که باید با نرمی و شیب ملایم نسبت به تغییر آن عمل کنید شیب ملایم یعنی اینکه برای پیشبرد میل و علاقه خود ،‌با گرایش های ایشان نجنگید ، بلکه سعی کنید با تامین برخی از آن گرایش ها ،‌زمینه را برای پیشبرد درخواست های خود فراهم کن.

Comments

متشکرم از راهنماییتون. درست میفرمایید تا حدی هم بهتر از اوایل شده ولی چیزی که هست گاهی یه شرایطی هست که واقعا خودشم میدونه که من به عنوان مثال باید به کمک مادرم بروم یا کمک خواهرم که تازه زایمان کرده ولی واقعا نمیدونم چرا اصلا درک نمیکنه هی میگه خب حالا مگه چیه تو خیلی بزرگش میکنی یا حتی ممکنه بیاد خونه خواهرم و بچه اش گریه میکنه و خودش حال خوبی نداره هی میگه چرا تو میری بچه خواهرت رو بغل کنی مگه مادرش چی کار میکنه خودش بغل کنه هی میگم حالش خوب نیست ولی واقعا متوجه نمیشه. و در این شرایط تینقدر من رو درک نکرده واقعا من اون توجهی که قبل ها به ایشون داشتم از درونم کمتر شده(ظاهرا خیلی نشون نمیدم) . با خودم میگم همیشه که زایمان و ... که موقعی ممکنه خدای نکرده بیماری باشه و من نتونم برم پیش مادر یا خواهر و برادرام و بتونم کمک شان خصوصا مادرم باشم . اگه این رفتار همیشه باشه چی؟ پدرم فوت کردن و من چون شرایط و وابستگی خانوادم رو میدونستم همه این مسائل رو در خواستگاری مطرح کردم به همین دلیل خیلی برام اذیت کنندس رفتار ایشون. میگم اگر ایشون سر کار میرفت و صبح زود میرفتن و دیر میومدن و نمیدونم کار دشوار و مشکلی داشتن درست ولی وقتی کامل خونه هستن و مادرش و پدرش و خواهرش هم هستن در خونه و خیلی هم با خواهرش خوبن و باهم اوقات خوشی رو دارند و فقط یه دو  سه روزی دانشگاه میرن ؛چرا اذیتم میکنه برای رفتن پیش مادرم یا خواهر و برادرام.

---

ببخشید میشه لطفا راجع به دیدگاهی که نوشته شده راهنمایی بفرمایید

---

دوست عزیز اگر مطالعه داشته باشید در تفاوتهای زن ومرد متوجه میشوید که نه همسر شما ونه هیچ مر د دیگری مواردی را که شما اهمیت می دهید مهم نمی دانند واصولا در اقایان عقل بر احساس غلبه دارد ودرک مسائل احساسی برای قشر مرد قابل فهم انچنان نیست پس مدارا کنید وتوقع انچنان نداشته باشید .