Question

من یه دختر سه سال دارم که کلا با باباش اصلا جور نیست میشه گفت اصلا دوستش نداره باباشم براش میمیره اما کلا به من جسبیده هم من هم بابا خیلی از این موضوع ناراحتیم نمیدونم چیکار کنم هر کاری میکنم بره سمت باباش نمیره
باباشم میگه از بس میبینتشون به من محل نمیزاره
واقعا درمونده ام همش شوهرم باهام بحث داره که چرا این بچه به من محل نمیزاره
خواهشا راهنماییم کنید
چیکار کنم با باباش رابطش,خوب بشه
باور کنید هفته ی پیش باباش رفت ۵روز مسافرت اصلا نگفت بابام کجاست بهد چند روزم باباش امد میگفت چرا امدی ما این جا میمونیم

Answer 1

صرف نظر از سن، تنفر از پدر یک مشکل قابل تامل و جدی است. اینکه آیا این مسئله مربوط به بی توجهی ، سوءاستفاده یا موضوعات دیگر است را باید از زبان خود کودک شنید. ایده آل ترین احساسات در ارتباط با پدران عبارت است از عشق و احترام و وقتی کودک می گوید از پدرش متنفر است قطعا مشکلی وجود دارد و در ابتدا و مهم تر از همه باید علت این احساس مشخص شده و سپس راه حل نهایی ارائه شود.

سوءاستفاده جسمی، روانی یا عاطفی

برخی پدران از فرزندان خود سوءاستفاده می کنند بنابراین جای تعجب نیست که آنها از پدرشان متنفر می شوند. زمانی که کودک می گوید «من از پدرم منتفرم» باید به دنبال حل این مسئله باشید که او مورد سوءاستفاده قرار نمی گیرد. از آنجا که آنها توانایی و دانش حل این مسئله را ندارند، مداخله برای حل مناقشه موثر خواهد بود.

او یک کنترل گر است

بسیاری از پدران واقعا تعجب می کنند وقتی می فهمند فرزندانشان از آنها متنفر است. آنها سخت کار می کنند و با پرداخت تمام هزینه های زندگی سعی در ایجاد آرامش در فرزندشان دارند اما در عوض با عبارت «ازت متنفرم» روبه رو می شوند. اگر فرزندتان در سال های اولیه زندگی فضای لازم برای تجربه و کشف را نداشته باشد باید منتظر بروز مشکلات باشید چون هیچ کس یک پدر کنترل گر را دوست ندارد.

مدام انتقاد می کند

اگر فرزنندتان انتظارات شما را برآورده نمی کند نباید انتقاد را جایگزین حمایت کنید. شما باید دائم به کودک بگویید«کارت خیلی خوب بود»،«من بهت افتخار می کنم». پدر باید جلوی زبانش را بگیرد و از به کار بردن کلمه «اما» خودداری کند.

ترکش کرده

وقتی پدر و مادر از هم جدا می شوند کودک احساس رها شدن پیدا می کند بنابراین اگر این اتفاق افتاده باشد پدر باید علاقه فعال خود را برای رشد کودک نشان دهد زیرا کودک نیاز به احساس دوست داشتن و ارزشمندی دارد.

پدر بد با دیگر پدران مقایسه می شود

هر پدری می تواند احساساتش را بروز دهد اما زمانی پدران دیگر با فرزندان شان حرف می زنند و می خندند و با او بازی می کنند اما شما این کار را انجام نمی دهید، بدون شک مقایسه می شوید. اگر شما عشق تان را به صورت کلامی به فرزندتان بیان نکنید او نیز یاد نمی گیرد این کار را انجام دهد.

نفرت از پدر تقصیر مادر است

اگر مادر فرزندی هستید که خیلی دیر پدرش را ملاقات می کند باید بتوانید یادش را در قلبش زنده نگهدارید. در پاسخ به کودکی که از پدرش متنفر است باید ملایم برخورد کرد و تا آنجا که می شود به سؤالات کودک صادقانه جواب دهید اما حواس تان باشد بی رحمانه با کودک برخورد نکنید.

آنها بهترین پدر و مادر را می خواهند

عشق به والدین در بیشتر فرزندان وجود دارد اما این حالت تنها برای زمانی است که والدین در نهایت محبت و مهربانی با آنها رفتار کنند. در صورتی که نیازهای آنها تأمین نشود، آنها با والدین شان احساس دوری می کنند اما همواره پدر و مادر فرزند خود را دوست دارند و این عشق ذاتی است زیرا آنها را به دنیا آورده اند، ولی این به تنهایی برای فرزندان کافی نیست.

 

مرحله رشدی وجود دارد به نام مرحله اودیپال که از 3 سالگی شروع شده و تا 6-5 سالگی ادامه پیدا می کند.

در این مرحله کودکان نسبت به والد غیر همجنس خودشان گرایش پیدا می کنند.البته این به معنای آن نیست که اوعلاقه جنسی و فیزیکی به پدر داشته باشد بلکه در این حالت کودک یک دوست داشتن بسیار زیاد را در خود احساس می کند و ممکن است کودک نسبت به این دوست داشتن احساس گناه کند.

به همین دلیل توصیه می شود پدر و مادر روابط شان را با فرزندان شان طوری مدیریت کنند که زودتر از این مرحله گذر کنند و به سلامت مراحل رشدی دیگر را پشت سر بگذارند.

الگوبرداری می کند

این احتمال وجود دارد که پدر توجه کافی به کودک ندارد یا اینکه پدر به مادر احترام لازم را نمی گذارد و توجه ندارد.

این مسئله باعث می شود کودک نسبت به والد غیرهمجنس خود گارد بگیرد و درگیری زیادی پیدا کند. در این شرایط کودک الگوبرداری بسیار قوی از والد غیرهمجنس کرده و از ویژگی ها و شرایط او پیروی می کند. به عنوان مثال اگر پدر از نگاه مادر فرد خوب و معقولی نباشد این نگاه می تواند بسیار اثرگذار باشد بنابراین باید بررسی لازم انجام شود تا معلوم شود چه تغییراتی منجر به این رفتار فرزند شده باشد.

به شرایط نگاه کنید

گذر از این مراحل بستگی به تصویر ذهنی دارد که کودک برای خود ترسیم کرده است. در این مرحله باید بررسی انجام شود تا مشخص شود آیا اتفاقی افتاده است یا خیر! در صورتی که با بررسی های مختلف معلوم شود که مشکلی وجود ندارد بهترین کار این است که والدین با یک مشاور مشورت و رابطه شان را با فرزندشان تنظیم کنند چون اگر این مرحله را نادیده بگیرند، تسلط بر آن اتفاق نمی افتد.

یکی از راهکارهایی که توصیه می شود فعالیت های مشترک 3 نفره است مانند اینکه بخواهند با هم پارک بروند یا حتی با هم آشپزی کنند.

این کار به کودک اجازه می دهد پرخاش هایش را بروز دهد. با بروز این رفتارها والدین نباید از تکرار این فعالیت سرباز بزنند و بگذارند ذهنیت کودک اصلاح شود.