من یه پسر2ساله دارم خیلی به پتوش وابستس هرجامیره اگه باخودمون نبرده باشیمش همش گریه میکنه

Question

سلام خسته نباشیدمن یه پسر2ساله دارم خیلی به پتوش وابستس هرجامیره اگه باخودمون نبرده باشیمش همش گریه میکنه که پتوشومیخوادحتی توخواب اگه ازروش برداشته بشه گریه میکنه ازصبح تاشب توخونه باهاش میچرخه دیگه خیلی خسته شدم ازکارش میشه لطفاراهنماییم کنیدکه چیکارکنم.تازه به کسی هم اجازه نمیده به پتوش دست بزنه

Answer 1

در حدود نه ماهگی کودک متوجه شدیدکه پتوی کودک که فرزندتان در طول روز آن را همه جا دنبال خودش می کشد برایش محبوبیت و اهمیت خاصی پیدا می کند و به آن وابسته شده است. برخی از کودکان از شش ماهگی این ارتباط عاطفی را با شی خاص برقرار می کنند و برخی دیگر هرگز اسباب بازی محبوبی ندارند.

افراد متخصص به این اشیا انتقالی و گذرا هم می گویند، چرا که آن ها در واقع جایگزین موقتی برای مهر و توجه والدین هستند. یک شی خاص همیشه در کنار کودک و در دسترس او است، در حالی که مادر با تمام عشق و علاقه اش نمی تواند در تمام دقایق روز کنار فرزندش باشد.

نکته: وابستگی کودک به یک شی خاص ناشی از کم کاری شما نیست و رفتاری بسیار طبیعی به شمار می رود.

این اشیا در مستقل شدن کودک هم نقش دارند، چرا که اوست که میزان آرامش مورد نیاز خود را تعیین می کند و کنترل شیئی که به آن علاقه دارد کاملا در دست خودش است. در این جا راهنمایی هایی در مورد کار کردن با وسیله محبوب کودک ارائه می شود:

 اجازه دهید پتوی محبوبش کنارش باشد. تا وقتی که این وسیله در روند طبیعی رشد و پیشرفت او اختلال ایجاد نکرده است هیچ عیبی ندارد که بگذارید همیشه کنار فرزندتان باشد.

 کودک همان قدر که به پتو یا عروسک محبوبش وابسته است به بوی آن هم وابسته است. با اینکه ممکن است از بوی صابون و پودری که به عروسکش زده اید بدش بیاید باز هم باید چند وقت یک بار آن شی را بشویید تا جرم ها و باکتری هایی که از تماس آن اسباب بازی با زمین و زمان رویش نشسته اند پاک شوند. به خصوص شستن آن اسباب بازی یا پتو پس از بیماری کودک بسیار ضروری است چون از دوباره بیمار شدن جلوگیری می کند.

 در مواقع لازم یا مواقعی که امکان به همراه داشتن آن شی خاص وجود دارد بگذارید کودک آن را با خودش بیاورد. هدف چنین وسیله ای آرام کردن کودک است، وقتی وارد مکان جدیدی می شود این اسباب بازی به او کمک می کند زیاد حواسش به اطراف پرت نشده و نگران و نا آرام نشود. کودک در این مواقع بیش از سایر زمان ها به آرامش نیاز دارد.

 به اسباب بازی محبوب کودک احترام بگذارید. این وسیله برای کودک مقدس است و بعد از شما با ارزش ترین دارایی او در زندگی محسوب می شود. پس هرگز وقتی پای این وسیله به میان می آید سر به سر فرزند تان نگذارید و آن را از دسترس او قایم نکنید.

 

 اسباب بازی محبوب کودک هرگز جای شما را نمی گیرد پس همچنان مثل همیشه به او توجه کرده و حسابی به او مهر و محبت نشان دهید.

 بگذارید خود کودک تصمیم بگیرد کی اسباب بازی اش را می خواهد و خودش تعیین کند چه موقع نیاز به آرامش دارد و چه موقع ندارد.

 مواظب باشید این اسباب بازی گم نشود و یا جایگزینی برای آن داشته باشید.

انتظار این را داشته باشید که فرزندتان حداقل تا دو سالگی به اسباب بازی یا پتوی محبوبش بچسبد. نیاز به چنین وسایلی در سه سالگی کودک به تدریج کمرنگ می شود، چرا که او دیگر می تواند از نظر احساسی و عاطفی به افرادی غیر از پدر و مادرش هم وابسته شود.