بچه های حسود و خود خور

Question

عزيزان اگه تو گروه كارشناس داريد لطفا راجع به بچه هاى حسود و خود خور هم مطلب بزاريد ممنون
مخصوصا اينكه اين جور بچه ها خيلى حساس و لجباز هستن
چند روز پیش بازی فکری مرحله ای با بچه ها بازی میکردیم.کارت طلایی که در دور قبلی بازی در دست پسر خواهرم بود دست بچه دیگه افتاد.از حسادت اینقدر خودشو اذیت کرد و مثلا دندوناشو به هم فشار میداد.و واقعا از درون رنج میکشید.و در اخر بازی را ترک و به کار خطرناکی برای جلب توجه دست زد. واقعا نمیدانستیم چه واکنشی داشته باشیم؟لطفا راهنمایی کنید؟؟؟

Answer 1

8- وقتی کودکان حسادتشان را سرکوب می کنند، حسادت تغییر شکل می دهد و به صورت نشانه ها و بدرفتاری ها بیان می شود. حسادت در بعضی کودکان به جای این که با واژه ها بیان شوند، با سرفه و جوش های پوستی نشان داده می شوند. برخی دیگر از کودکان بسترشان را خیس می کنند و بدینسان آنچه را باید با زبان بگویند، به صورت دیگری بیان می کنند. بعضی کودکان خرابکار می شوند. آنها به جای بیان نفرتشان بشقاب ها را می شکنند. برخی دیگر ناخن هایشان را می خورند یا موهایشان را می کشند تا به اینسان تمایلشان را برای گاز گرفتن و آ زار دادن برادرها و خواهرهایشان پوشیده نگه دارند. تمامی این کودکان نیاز دارند احساساتشان را به جای نشانه ها با واژه ها بیان کنند. والدین، نقش کلیدی را دارند که کودکان با آن می توانند قفل احساساتشان را بگشایند.
 
ریشه های حسادت
 
 در زندگی یک کودک کم سن و سال، ورود بچه دوم بحران درجه یک به حساب می آید. بهترین روش در اعلام این رویداد خجسته به کودک خردسال، این است که از توضیحات طولانی و توقعات ساختگی بپرهیزیم.
 
 یکی دیگر از مواردی که باعث حسادت کودکان شده و باید از آن دوری کرد، مساله غذا و مواد خوراکی است. اگر همیشه غذای دلخواه یکی از فرزندان پخته شود و نسبت به علاقه مندی فرزندان دیگر بی اعتنایی به عمل آید، در اینجا نیز شاید ناخواسته حسادت کودکان تحریک شود. اگر قرار باشد بچه ها نوع غذا را انتخاب کنند، شاید بهتر است هر بار یکی از آنها غذای مورد دلخواهش را پیشنهاد کند تا حسادتی به وجود نیاید.
 
 علل عمده حسادت به طور خلاصه عبارتند از احساس خطر و ترس از این که مبادا موقعیت فرد از او سلب شود و دیگران از او جلوتر بیفتند، میل شدید به برتری طلبی، حمایت بی مورد و توجه افراطی، احساس ناامنی، تبعیض، تولد نوزاد در خانواده، مقایسه کودکان با یکدیگر، احساس حقارت، تحسین بیش از حد یکی از کودکان در حضور دیگران، ترس از مردود شدن، محرومیت و اضطراب، استفاده از شیوه های تربیتی نادرست در خانه و مدرسه و داشتن نقایص جسمی.
 
 تحقیقات نشان می دهد کودک بزرگتر در خانواده بیش از کودکان دیگر حسادت را تجربه می کند؛ زیرا از سهیم شدن دیگران در عشق و محبت والدین نفرت دارد. در خانواده های کم جمعیت 2 یا 3 نفری حسادت بیش از خانواده های پرجمعیت یا خانواده های تک فرزند تجربه می شود.
 
 کودکان در میزان و شدت حسادتی که تجربه می کنند، با یکدیگر متفاوتند. علاوه بر این، هر کودکی روش خاص خود را در ابراز حسادت دارد، که بر اثر تمرین و خطا رضایت بیشتری را عاید او کرده است. روان شناسان معتقدند در حسادت تفاوت جنسی و سنی وجود دارد. از هر 3 کودک حسود، 2 نفر آنان دخترند و حسادت در کودکان تقریبا از 19 ماهگی آغاز می شود و 2 نقطه اوج حسادت در کودکان یکی در 3 سالگی است که خیلی شدید است و دیگری درست پیش از بلوغ یعنی حدود 11 سالگی است. حسادت در دختران بیشتر از پسران و در کودکان اول خانواده بیشتر شایع است.
 
 اگر پدر و مادر با همه فرزندانشان رفتار کاملاعادلانه ای داشته باشند و هیچ کدام را بر دیگران ترجیح ندهند، در لباس و خوراک و ارجاع کارهای منزل و پول جیبی و نوازش و اظهار محبت و در کلیه معاشرت ها و برخوردها عدالت و مساوات را رعایت کنند و بین کوچک و بزرگ، پسر و دختر، زشت و زیبا، خوش استعداد و بی استعداد آنها فرق نگذارند، حسادت کودکان تحریک نمی شود و رشد و نمو نمی کند و ممکن است تدریجا به نابودی گراید.
 
 چه باید کرد؟
 
 - خودمان آدم حسودی نباشیم؛ زیرا والدین حسود، بچه های حسودی دارند.
 
 - زمینه حسادت را از بین ببریم تا آنان تشویق به حسادت نشوند.
 
 - زمانی که کودک ما به خواهر یا برادر خود حسادت می کند، با محبت به آنان توضیح دهیم که آنان را نیز دوست داریم و مورد توجه و محبت هستند.
 
 - هیچ وقت بین کودکان خود فرق نگذاریم تا زمینه حسادت در کودکان به وجود آید.
 
 - زمانی که کودک ما به خواهر یا برادر کوچک خود حسادت می ورزد، با سپردن مراقبت و نگهداری آن به کودک حسود، احساس مسوولیت و اعتماد به نفس بیشتری در آنها بیافرینیم.
 
 - با کودک حسود خود درباره ضررهای حسادت صحبت و آنها را از ضررهای حسادت آگاه کنیم.
 
 - هیچ وقت کودک حسود خود را تنبیه نکنیم؛ زیرا تنبیه ما، آتش حسادت را در وجود او شعله ورتر می کند، بلکه زمانی که کودکان ما حسادت می کنند، به مساله حسادت بی توجه باشیم و با توجه و محبت به آنها، فکرشان را از موضوع منحرف کنیم.
 
 - اعتماد به نفس کودکان خود را افزایش دهیم و با گذاشتن بعضی مسوولیت ها که از عهده آنان می توانند برآیند، زمینه حسادت را در وجود آنان ریشه کن کنیم.
 
 - با ایجاد امنیت روانی در محیط خانواده و روابط سالم بین والدین و بین والدین و فرزندان و بین خود فرزندان، زمینه حسادت را از میان ببریم.
 
 احیانا تولد فرزند جدید با آماده سازی ذهنی فرزند (فرزندان) قبلی همراه و جریان عاطفی والدین به گونه ای در خانواده بروز کند که با ورود فرزند نوزاد به خانواده، دیگر فرزندان در معرض فراموشی یا محرومیت عاطفی قرار نگیرند.
 
 - به مجرد احساس بی عدالتی و رنجش ناشی از آن، همه تلاش خود را در رفع و حل آن به کار گیریم.