این حرمت علل بسیار زیاد و متفاوت از جنبه های مختلف میتواند داشته باشد که شاید خیلی از انها برای ما قابل کشف نباشد. اما واضح ترین انها زوال عقل و عدم درک درست در هنگام مصرف است. شاید او بگوید مصرف کم باعث این نمیشود که در جواب باید گفت که قرار گرفتن در مسیری که احتمال خطر زیاد است از عقل بدور است. کسی که هدف والای خلقت و ارزش انسان را درک کند البته عقل و درک خود را که گرانبها ترین نعمت است را عمدا دچار نقص نمیکند, حتی یک لحظه. البته قانع کردن همسر شما با هر دلیلی هم اتفاق نمیفتد چون او نمیخواهد واقعیت را بپذیرد. مثل کسی که میپرسد چرا نماز بخوانیم یا روزه بگیریم یا حجاب و...
البته که علت اصلی تمام اینها علاوه بر ضرر و یا سودی که برای خود انسان دارد به اطاعت از خالق برمیگردد. بنظرم مشکل ریشه ای است و باید اورا به مسایل مهمتری مثل مرگ یا عاقبت انسان هشدار دهید تا کمی فکر کند و ببیند ایا مصرف ان اورا در چه راه و هدفی قرار میدهد.