ممنون بخاطر سایت عالی تون

Question

نگار هستم 25 ساله همسرم حامد 27 ساله  یه  فرزند  پسر  دوساله دارم متولد  تهرانم  دانشجوی کارشناسی روان شناسی  بالینی و همسرم فوق دیپلم برق  داره  اما  داور  و مربی  پرورش اندام هست  باشگاه ورزشی داره ساکن  قزوین هستیم  5 ساله  ازدواج کردیم یعنی  دوسال  عقد  بودیم  سه  ساله عروسی کردیم  شش سال هم  قبل  از  عقد  باهم  دوست  بودیم من تو  شهر  قزوین غریب هستم  کسی رو  ندارم  همسرم  از هشت صبح نیست  تا سه بعدازظهر  از  اون طرفم  از پنج نیست  تا  یک  شب  من  کلا  تنهام  همیشه  واقعا کمبود  دارم
الان  یکسال اختلاف داریم  با  یه  خانم دوست  شده میگه  بهش علاقه  مندم  میخوام ازدواج  کنم  حق منه همزمان چنتا زن  داشته باشم  رابطه  جنسی اش رو کلا با  من  قطع  کرده رفتیم کارهای  طلاق  توافقی رو انجام  دادیم حکم طلاق آماده است ولی  من پا  پس  کشیدم چون  بینهایت  دوسش دارم  وابستگیم شدیده
الانم  زندگی رو  جهنم کرده من  کاملا با  کمبود مواجهم  از  هر  نیازی چه  نیاز  جنسی چه عاطفی و توجه و هرچیزی  من نمیتونم این  همه  بی  مهری رو  تحمل  کنم  از طرفی هم دوست ندارم زندگیم بپاشه
میگه من  روز  به روز  بدتر  میشم همینم  مهریه  ات  رو ببخش برو
یا اینکه بشین تو خونت و اصلا با  من کار  نداشته باش  چشماتو  رو  همه چیز  ببند که  من  کجا میرم چرا میرم  شب میام  یا نه  و هرچیز دیگه ای من فقط سایه سرت باشم  در  واقع  دکور باشم  اینکه  فقط  بگن  شوهر داره  هیچ  محبتی هم  نمیتونم  کنم
حالا من موندم  سر دوراهی که بمونم تو  زندگیم و بسوزم و بسازم یا  برم جدا بشم البته کسی هم  نیست  که  بعدش حمایتم  کنه   اگه جداشم  اوارگی  دارمم اگه زندگی  کنم از  بی توجهی و  کمبود  نیازهام  روز  به  روز  فرسوده تر میشم
توروخدا  کمکم کنید  تصمیم  درستی بگیر
قبلش  تشکر  میکنم  از  اینکه  برام  وقت  گذاشتید  که  مشکلم  رو  عنوان  کنم

Answer 1

دقت کنید که چه بدست میاورید و چه از دست میدهید. از طرفی بی کسی و تنهایی و از طرفی بی محبتی و افسردگی. اگر هنوز در وجود همسرتان کمی محبت و علاقه میبینید, یا هنوز احتمال میدهید که او به شما تمایل پیدا کند, صبور باشید. دقت کنید که این بنظر بهترین راه است. چون مسیر طلاق همیشه باز است اما سعی کنید اخرین تلاشهایتان را بکنید تا بعدا حسرت نخورید.
به روش زیر عمل کنید.
اول اینکه به او و کارهایش توجهی نکنید و فقط با خاطرات خوب گذشته باو نگاه کنید. سعی کنید تمام محبت و علاقه تان را ابراز کنید و از هر دری وارد شوید. اورا مطمین کنید که هرگز طلاق نخواهید گرفت و اورا دوست دارید. از هر کار او صبورانه گذشت کنید و بگویید که بخاطر او هرکاری میکنید.
خیلی سریع منتظر عکس العمل و پاسخ نباشید و صبورانه ادامه دهید. شما سالها با او بوده اید حالا او محبت تازه ای را چشیده است که مطمینا پس از مدتی فروکش میکند.سعیتان را در راضی نگه داشتنش بکنید تا اگر روزی با شخص سوم مشکلی پیدا کرد شما بخاطر محبتتان اولین کسی باشید که بیادش میفتد.
برای تحمل شرایط تا گرفتن نتیجه از معنویات استفاده کنید. با یاد خداوند و ارامشی که او میدهد مسیر را ادامه دهید و بکمک او ایمان داشته باشید. "ان مع العسر یسرا"