همسر سیگاری و من رو اصلا قبول نداره اصلا زن رو کلا قبول نداره

Question

باسلام همسری دارم مهربان دلسوز ولی فوقولاده زود جوش و عصبی اوایل ازدواج تحمل من رو نداشت زیاد کتکم میزد ولی الان خیلی خودش رو کنترل میکنه میگه دلیل عصبانیتش منم رو اعصابش راه میرم دوست ندارم جلوی دخترامون دعوا کنیم همیشه اونو به آرامش دعوت میکنم میگم تو خلوت حرف بزنیم ولی اون مشکلش اینه که اصلا نمیخواد بامن خیلی حرف بزنه در مورد مسائل بیرون از خونه و کارش اصلا حرف نمیزنه اگرم ازش سوال کنم میگه به تو مربوط نیست ولی از دهن مادر شوهر یا جاریم بعدا اون حرفارو میشنوم ناراحت کنندست برام که دیگران محرمشن اصلا اعتقادی به مشورت بازن نداره میگه زن در حد بچه داری و پخت و پزه نه بیشتر تو کارای خونه و بچه داریکمک میکنه ولی شبها دیر میاد خونه با دو برادرش کار میکنه وبا اونا و مادر شوهرم در یک ساختمان زندگی میکنیم برادراش به موقع میان ولی ایشون از همه دیرتر میان  اگرم اعتراض کنیم میگه خوشم نمیاد زود بیام دعوامون میشه میگه دیر میام زود بخوابم همش جلوی تلوزیونه در مورد هرچیری بخوام حرف بزنم جواب نمیده یا معمولا سربالاست.اخیرانم وقتی دیرم میاد دوباره میره بیرون سیگارم میکشه از همه لحاظ تامینش میکنم چه غذا چه آرامش منزل چه به خودم رسیدن میگه همه چیزمو دوست داره و ازم راضیه ولی دلیل دیر اومدناش سیگار کشیدناش حرف نزدنش رو باخودم نمیفهمم کمکم کنید رابطمون بهتر بشه پابند زندگی بیشتر بشه سیگار نکشه .در موردکوچکترین چیزی ازش سوال کنم با بهترین لحن سریع عصبانی میشه من دوست دارم همسرم باهام مشورت کنه ولی اون میگه نباید به زن باج داد ببخشید پر حرفی کردم کمکم کنید اگرم مرکز مشاوره خوب برای تهران باهزینه کم در نظر دارید لطفا آدرس بدید ممنونم در پناه حق.

Answer 1

تغییر طرز فکر و اعتقاد این افراد کار ساده ای نیست, بهتر است بجای تلاش برای تغییر او روشی را در پیش بگیرید که کمترین اسیب را برای زندگی باعث شود.
اولا برای مدتی مثلا یکماه سعی کنید هیچ سوالی از او نپرسید و اصلا در کارها و دیر امدن و ... دخالت نکنید, بگزارید او تصور کند که این مسایل برای شما بی اهمیت شده است. حتی اگر او خواست چیزی را برایتان توضیح دهید بگویید برایتان مهم نیست. بی تفاوتی شما در این مسایل اورا مشتاق به حرف زدن میکند. دقت کنید که شما نباید اشتیاق نشان دهید و تا مدتها این بی تفاوتی را باو منتقل کنید. به زندگیتان بیشتر توجه کنید, لحن محبت امیز داشته باشید ولی بهیچوجه از او در مورد کار و ... نپرسید. حتی اگر مادرش توضیح داد کنجکاوی نکنید و بگویید من به کاراهای او کاری ندارم. این روند را ادامه دهید تا وقتی او از شما دلیل تغییر را بپرسد و شما در پاسخ باید بگویید که از نحوه رفتار او نا امید شده اید و انگیزه ای برای تلاش برای تغییر او ندارید. بگزارید او واضح بداند شما چه احساس دارید و چگونه باو نگاه میکنید. باو بگویید که با این رفتار او احساس حقارت میکنید. اگر انسان معتقدی است, این حدیث را برای او بگویید که : "ما أكرم النساء الا الكريم و ما أهانهن الا اللئيم" یعنی جز انسان بخشنده و گرامی زنان را تکریم نمیکند و جز انسان فرومایه انان را توهین و تحقیر نمیکند.
توجه کنید که تاثیرگذاری حرفهای شما زمانی است که او ببیند شما نسبت باو بی تفاوت شده و تغییر کرده اید.