دوست عزیز در وهله اول باین توجه کنید که انتظار داشتن از یک دختر ۶ ساله بسیار بسیار دور از انصاف و منطق است. یک کودک شش ساله فقط اینه ی رفتار و نوع برخورد شماست. او هنوز قدرت تفکر و تعقل زیادی ندارد که از خودش شخصیتی داشته باشد, پس تمام اشکالات او به خود شما بر میگردد و شما در مورد او کمکاری کرده اید و کسی که باید ناراحت باشد اوست نه شما. پسکمی دقت کنید که چه رفتارهاییاز شما دیده که اینگونه شده است. او در مرحله بسیار حساسی از زندگی است که در حال شکلگیری شخصیت است و به توجه و وقت گذاشتن و البته محبت بسیار بسیار زیاد شما نیاز شدیدی دارد. و این نیاز وقتی شدید تر است که پای یک کودک چند ماهه باز شود. در مورد حسادت کودک بزرگ به کوچک مطالب زیادی بیان شده حتما حتما انها را با دقت خیلی زیاد مطالعه کنید تا کمی واقع بینانه تر مساله را درک کنید.
این بسیار خودخواهانه و غیر مسیولانه است که از کودکی که خودش بشدت در معرض خطر بی توجهی و کمبود توجه و عقده های کودکی است انتظار کمک داشته باشید, انهم در مورد کسی که حای اورا گرفته و حس میکند زقیب او شده است و شما بخاطر او باو توجه نمیکنید. شاید این حرفها کمی ناراحت کننده باشد اما اگر اهمیت این مساله را درک کنید و بدانید که اد نظر یک کودک شش ساله دنیای او چگونه است کمی با من همراه میشوید و منطقی تر به مساله نگاه خواهید کرد.
در مورد شیر میتواند یک علتش ان باشد ولی علت اصلی وقت نگذاشتن و عدم توجه باوست. برای کودکان عشق مساوی وقت است. هرچه برایشان وقت بگزارید از نظر انان انها را دوست دارید و وقتی شما مثلا کودکتان را عوض میکنید یا غزا میدهید و... از نظر دختر بزرگتر اورا بیشتر دوست دارید. او درک نمیکند که کودک نیاز دارد ولی او میتواند خودش این کارها را بکند. دیدن دنیت از نگاه کودکان بسیار کمک میکند که در مقابل انها تحمل و صبر مادرانه ی بیشتری بخرج دهید و اورا کمک کنید که رفتارش را بهبود دهد.