مشکل اصلیه من اخلاقو رفتار شوهرمه.
اگه یه حرفی بزنم گوش نمیده یا لج میکنه،اگه یه کم به رفتارش توجه کنه من میتونم خودمو عوض کنم،سر هر مسعله ای تا 2کلمه باهاش حرف میزنم زود عصبی میشه منم طاقت نمیارم میپریم به هم منم فقط خود خوری میکنم به خدا دیگه خسته شدم ازین وضعیت
مثلأ اگه بگم یهکم این بچرو نگه دار منم کار دارم میگه منم خستم نیتونم ولی با لحن تندو عصبی ،خب منم خسته میشم شب تا صب بیدارم صب تا شب بیدارم اینا خستگی نیست همه مردا کار میکنن همه خسته میشن ولی زن زندگیو بچشونو که نمیزارن کنار چرا چون خستن.
به خدا رفتارای خواهر شوهرامو با شوهراشون میبینم حسرت میخورم که ای کاش مام مثل اینا بودیم
نمیدونم چی بگم فقط میدونم که انگار یه جورایی با من لج میکنه.
اصلأ تو هیچ کارش مشورت نیکنه،نظر نمیپرسه چون واسش مهم نیست.
اگه بخوایم یه مهمونی یا جایی بریم اصلأ نمیپرسه بریم نریم خودش با بقیه هماهنگ میکنه بعدم میگه مثلأ فردا شب فلانجاییما.دیگه کاری نداره میام نمیام اصلأ میتونم.
حالا اگه مثلأ بگم چرا زودتر نگفتی یا مثلأ من نیتونم جنگ میشه میگه نگفتم حالا مگه چیشد ولی نه اروم با دادو بیدادو جنگو دعوا
کلأ از رفتاراش اینو میفهمم که واسش نظر من مهم نیست
ممنون میشم کمکش کنید همش 28سالشه شوهرش 29سالشه