سلام و عرض ادب و احترام
بنده دختری هستم که
حدود دو سه سالی هست که تازه دین و مذهب رو شناختم...
نمیدونم اما از وقتی شناختم جای آرامش داشتن وضعیتم بدتر شده...
داءم گریه میکنم
احساس میکنم افسرده شدم...
بخدا کارم افراط نیست...
بعضی روز ها سه ساعت چهار ساعت بی وقفه گریه میکنم تا اینکه بخاطره سردرد گریه امو متوقف میکنم
به یه سری چیزا فکر میکنم اذیت میشم...
مثلا غیبت امام زمان...
نمیدونم.سخنرانی هایه زیادی رو گوش میدم و وقتی میفهمم توی دنیا چه خبره نابود میشم
حتما میگید خب منفعل نباش و کاری کن...
اتفاقا دارم هرکاری که از دستم برمیاد انجام میدم...
خیلی از گناهامو فقط واسه ظهور امام زمان ترک کردم
خیلی جاها سعی کردم امام زمان رو معرفی کنم...
اما بازم آروم نمیشم
دلم فقط و فقط امام زمان رو میخواد
حس میکنم دیگه نمیتونم این دوری رو تحمل کنم...
یه بار میخواستم خودمو بکشم بخدا...
واقعا دوست ندارم زندگی کنم...
داءم به خودم میگم من چرا باید تو این دوره به دنیا بیام؟
چرا من نباید امامم رو ببینم؟
اما از ترسه اون دنیا کاری نکردم
چون وضع اون دنیامم خیلی جالب نیست...
نمیدونم شاید بهم بخندین...
اما واقعا از این وضعیت به شدت خسته شدم که بهتون پیام دادم...