این رفتار قطعا درست نیست . مادر خانم توجه داشته باشند که پاره ی تنشان را داده اند که رفته . پسر داماد کردن با دختر عروس کردن از جهاتی با هم فرق دارند . شما در داماد کردن پسرتان پاره ی تن ی را می گیرید ولی در دختر عروس کردن شما پاره ی تن تان را می دهید . این رفتارها برای خود دختر شما مشکل ایجاد می کند و شما با این کار آرامش و آسایش دختر خودتان را از بین می برید . مادر زن باید تمام هم و غمش برای استحکام رابطه بین داماد و دخترش باشد . گاهی یک جمله ی مادر زن معجزه می کند . مثلا مادر زن بگوید که پسرم ، من به تو افتخار می کنم . داماد این جمله را خیلی دوست دارد . در بعضی مادر زن ها توصیه ها و نسخه های غیر الهی میکنند مثلا می گویند که به شوهرت خیلی رو نده ، خیلی او را تحویل نگیری و به حرفش گوش ندهی زیرا پرتوقع می شود ، وقتی خانه ی مادر شوهرت می روی دست به سیاه و سفید نزن. اینها نسخه های غیر الهی است . این توصیه ها استحکام را از بین می برد . پدر زن باید داماد را تحویل بگیرد زیراداماد دوست دارد که مورد توجه پدر خانمش قرار بگیرد . داماد دوست دارد که شما در بعضی از مسائل با او مشورت کنید . بخاطر ویژگی اقتداری که مرد دارد ، داماد شما دوست دارد که تکیه گاه دختر شما باشد و دوست دارد که برای دختر شما اصل باشد . اگر شما در زندگی او دخالت کنید یعنی به او پیام می دهید که تو در زندگی دختر ما اصل نیستی و ما همچنان تکیه گاه او هستیم . شما پیام های بدی می دهید . امام صادق (ع) فرمودند : امام سجاد (ع) وقتی دامادشان را می دیدند عبایشان را زیر داماد پهن می کردند و می فرموندند : خوش آمد کسی که باری را از دوش من برداشت و محافظت ناموسی که بر عهده ی من بود به عهده گرفت . دختر مسئولیتش خیلی زیاد است زیرا ناموس است و وقتی ازدواج می کند و می رود ، باری از دوش پدر برداشته می شود . امام صادق (ع) می فرماید : از موجبات راحتی مومن این است که دخترش را با عروس کردن از خانه بیرون کند . خارجی ها با این که دین غنی ما را ندارند به داماد و عروسی شان توجه می کنند . آنها اصطلاح پسرقانونی و دختر قانونی برای داماد و عروس شان دارند . این بار ارزشی و عاطفی دارد . در خارج داستان عروس و مادر شوهر به شوری خانواده های ایرانی نیست .