شما به هر دلیلی در شرایط سختی قرار گرفته اید که نحوه برخورد شما اینده تان را مشخص خواهد کرد. اگر انتخابتان را درست میدانید و دلایل کافی برای ادامه زندگی با این خانواده دارید باید تمام تلاش خود را برای حفط زندگی و اثبات خود انجام دهید. اولا با همسر خود گفتگویی صریح داشته باشید و بگویید باید بصورت دونفره با مادر, خاله و افراد نزدیک صحبت کنید و کاملا برایشان توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده است. اگر قبول نکرد تمام مسایل را بنویسید و بصورت نامه به انها بدهید. در نامه تو ضیح دهید که دلیل نوشتن و گفتن مسایل خوب جلوه دادن خود و ارزشمند شدن نیست. بلکه میخواهم مسایل بصورت درست برای شما مشخص شود تا بعدها در مقابل خداوند من وظیفه خود را انجام داده باشم و واقعیت را گفته باشم. از انها بخواهید باشما با انصاف و منطق رفتار کنند. خیلی روشن و صریح بگویید که من وظیفه و رفتار درست و محبت امیز خود را ادامه میدهم و در کمک بشما از هیچ کاری دریغ نمیکنم و از شما هیچ انتظاری ندارم و فقط برای رضای خدا این کارها را انجام میدهم. تاکید کنید که از هیچکدام از رفتارهای ناراحت کننده انها نگران نیستید و خداوند هیچ ناراحتی را بی حکمت به انسان وارد نمیکند. انها باید بدانند که رفتارشان هیچ تاثیری نداشته تا از کرده خود پشیمان شوند. در ضمن عذرخواهی را فقط باید وقتی انجام دهید که کار اشتباهی کردید. اما در این بین مهمترین نکته همسرتان است که اگر باشما همراه نباشد کمی باید نگران باشید چون او اگر متوجه واقعیت نشود برای تحمل شرایط سخت خواهد شد. بطور کلی با گفتگو مسایل را برای همه روشن کنید و دیگر به هیچ اتفاقی اهمیت ندهید و نگران نباشید. زمان بانها واقعیت را نشان میدهد.