زودرنجي در زنان، نسبت به مردان بيشتر ديده مي شود و اين زودرنجي در زنان، به لحاظ حالت عاطفي اي كه در آنها هست تا حدودي طبيعي است، اما بايد خود را كنترل كنند و اجازه ندهند كه در اعمال و رفتارشان بروز كند.
زود رنجي قابل درمان است، و شما مي توانيد روحيه خود را تغيير دهيد؛ ولى براى نتيجهگيرى عجول نباشيد. بايد تمرين داشته باشيد، بايد نحوه شناخت و تفكر خودتان را تغيير بدهيد.
يكي از علت هاي زود رنجي شايد اين باشد كه شخص زود رنج، توقعات زيادي از ديگران دارد، توقع دارد كه كسي از او اشكالي نگيرد، به او انتقادي نشود، هميشه همه از او تعريف كنند و غيره. بايد توقعتان را از ديگران پايين بياوريد، انتظار نداشته باشيد كه در همه زمينه ها شما را بهترين بدانند و كارهاي شما را تأييد كنند، توقع نداشته باشيد كه هميشه، همه توجهشان را به شما معطوف كنند، بالاخره افراد ديگري به جز شما هم وجود دارند، و بعضي از كارهاي شما هم اشكالاتي دارد. شما بايد سعي كنيد در مواقع ناراحتي و رنجش از ديگران، واقع بيني را در خود افزايش دهيد. گفتگوهاي دروني داشته باشيد، مثل: "قرار نيست كه همه طبق ميل من رفتار كنند, شايد من اشتباهي برداشت و فكر مي كنم".
اگر قبلا زود رنج و تا اين حد حساس نبوده ايد بايد دقت كنيد كه به چه علت اين زود رنجي در شما ايجاد شده است، بايد ببينيد كه در اين چند وقت، آيا در مورد مسئله اي تحت فشار بوده ايد؟ به هر حال به نظر مي رسد كه منشأ اين زود رنجي شما چيزي است كه شما را در فشار گذاشته است، و بايد تلاش كنيد اين فشار ذهني و رواني را از بين ببريد. نمي شود كه شخصي از ديگري عصباني شود و اين عصبانيت او علتي نداشته باشد، بايد دقت كنيد كه علت اين عصبانيت و حساسيت شما چيست، آنها چه كاري انجام مي دهند كه شما از آنها عصباني مي شويد؟ احتمالا احساس و مشكل خاصي داريد كه باعث شده است آستانه تحمل شما در مسائل مختلف پايين بيايد و زود ناراحت و عصباني شويد.
يكي از چيزهايي كه مي تواند علت زود رنجي شما باشد اين است كه احتمال دارد عزت نفس و اعتماد به نفس شما كمي پايين باشد، وقتي كه شخصي اعتماد به نفس پاييني داشته باشد هميشه به دنبال اين است كه مورد تأييد ديگران و توجه آنها قرار گيرد، به عبارت ديگر نمي تواند از نظر رواني به خودش متكي باشد، بلكه از نظر رواني محتاج به ديگران و تأييد آنهاست. اگر اعتماد به نفس و عزت نفستان پايين است بايد به دنبال بالا بردن سطح اينها باشيد،
بايد يك نگاه مثبت به ديگران و كارهايشان را در خودتان ايجاد كنيد، كسي قصد اذيت كردن و رنجاندن شما را ندارد، منفي بيني را در مورد كارهاي ديگران كنار بگذاريد. شخص زود رنج، با برخوردهاي ساده ديگران، به هم مي ريزد، و اين زود رنجي باعث قطع ارتباطش با ديگران مي شود. هم چنين هميشه ذهنش درگير كارها و حرفهاي ديگران است.
در هر مسئلهاى ابتدا از ديگران انتظار بدترين برخورد را داشته باشيد و خود را براى تحمل آن آماده كنيد. اين امر باعث مىشود برخوردهاى بهتر نسبت به آن چيزي كه شما انتظار داشته ايد، در شما ايجاد خشنودى كند. در حالى كه اگر هميشه انتظار برخورد خوب را داشته باشيد، چه بسا نتيجه عكس خواهيد گرفت