پسر بیست ماهه من ترس از صدای بلند داره .صدای جلروبرقی سشوار یا داد زدن آبمیوه گیری

Question

ممنون از مطالبتون واقعا عالین اما کاش گستره مطالب برای تربیت کودکان زیر دوسال هم بود که شخصیتشون شکل میگیره.ضمنا پسر بیست ماهه من ترس از صدای بلند داره .صدای جلروبرقی سشوار یا داد زدن آبمیوه گیری .حتی سیم تنهای جاروبرقی رو هم ببینه از جلوش رد نمیشه. شخصیتش جوریه که اگه بهش بگم اشپزخونه لیزه اصلا نمیاد تو اگر خیلی هم دوس داشته باشه با کفش و پاورچین میاد .جاابه بین همه این ترسا صدای لباسشویی اصلا نمیترسونتش و حتی صورتشو میچسبونه .الان مدت زیادی هیچ راه حلی براش نیافتم از تاریکی یا حیوانات ترسی نداره تنها ترسش همین صدای بلنده

Answer 1

كودك هجده ماهه شما به شدت از سشوار و جاروبرقي وحشت دارد هنگامي كه يكي از اين دستگاه ها در خانه روشن است او به اتاقش مي دود، دستهاي كوچكش را روي گوشهايش مي گذارد و گريه مي كند.
 ترس از صداهاي بلند و گوش خراش، هيولاها و غريبه ها و يا ساير چيزها و اتفاقات قسمتي از كودكي به شمار مي آيند. اما از آنجا كه اين ترسها موجب استرس كودكان و نيز ناراحتي والدين مي شود نمي توان آن را دست كم گرفت.
 ترس به عنوان مرحله اي طبيعي از رشد كودك اهميت زيادي دارد. زيرا اين ترس نشان دهنده گستره شناخت كودك از دنياي اطراف است. كودك كم كم دنيا را مي بيند و تحليل مي كند و در نتيجه نسبت به دنيا و تغييرات آن واكنش نشان مي دهد. يكي از اين واكنش ها نسبت به دنيا حس ترس و واهمه است.
 خوشبختانه اكثر ترسها قابل پيش بيني و در مراحل پائين هستند و با اندكي ملاحظه و دقت مي توانيد به كودكتان كمك كنيد تا مراحل ترس را پشت سر گذاشته و كودكي را با آرامش بيشتر بگذراند.
 اولين ترس هاي نوزاداننوزادان از دو چيز وحشت دارند: صداهاي بلند و افتادن
 مغز و اعصاب كودكان به طور قابل ملاحظه اي در طول 2 سال نخست زندگي ايشان رشد مي كند و آنان با سلسله بسيار حساس اعصاب خود دنيا را حس مي كنند. در حقيقت ساختار عصبي نوزادان ناتمام و همچنان درحال رشد است و به همين علت نمي توانند حوادث دنياي اطراف خود را تحليل و تفسير كنند و به هيمن دليل قادر نيستند علت صداهاي بلند را كشف كنند و اين موجب ترس آنان مي شود. از اينرو وقتي اقوام و آشنايان با ملايمت نوزاد شما را در آغوش مي گيرند وي دچار ترس و وهم نمي شود ولي به محض آن كه اين كار با سرعت بيشتري انجام گيرد وي با حس افتادن روبرو شده و گريه مي كند. لذا در جريان دعوا با شنيدن صداي بلند نوزاد به گريه مي افتد.
 در طي شكل گيري و رشد سيستم عصبي، نوزاد كم كم دنياي اطراف خود را مي شناسند و ترس هاي جديدي براي وي ايجاد مي شود.
 در حدود 8 تا 10 ماهگي نوزاد، تفكر ثبات اشيا به معرض ظهور مي رسد. در راستاي همين تفكر به محض آن كه اشياء از دايره ديد نوزاد خارج مي شوند، او ديگر آن ها را به ياد نمي آورد.
 ولي بعداز گذر نوزاد از 10 ماهگي او كم كم اشياء را در ذهن خود ثبت مي كند.
 بدين گونه است كه حتي بعداز خروج اشيا از دامنه ديدش نوزاد همچنان آنها را به ياد خواهد داشت. به همين علت وقتي پدر و مادر براي مثال از اتاق خارج مي شوند، نوزاد به دنبال آنها مي گردد و مي خواهد بداند آنها به كجا رفته اند و چه وقت باز مي گردند.
 ترس از جدائي
 معمولادر همين دوره زماني از زندگي نوزاد (پس از ده ماهگي) ترس ديگري به معرض ظهور مي رسد كه ترس از غريبه ها نام دارد. هنگامي كه كودك در كناب غريبه ها قرار مي گيرد و چهره آشناي مادر و پدر در اطراف او نيست وي دچار ترس و وحشت مي شود. اين نشانه خوبيست، زيرا معلوم مي كند رشد مغز كودك طبيعي بوده است و او توانسته مادر و پدر را بشناسد و به ذهن بسپرد و ميان چهره هاي آشنا و چهره هاي غريبه تمايز قائل شود. با وجود آن كه ترس يكي از نشانه هاي سلامت كودك به شمار مي رود و از مراحل طبيعي و سالم زندگي اوست، ترس از غريبه ها معمولابراي والدين مشكل ساز مي شود و اين مرحله از زندگي كودك به سختي مي گذرد. زيرا كودك نه تنها از غريبه ها مي ترسد بلكه از هر انسان ديگري به جز پدر و مادر وحشت دارد حتي از پرستار كه براي مراقبت از او تعيين كرده اند.
 روش هاي كاهش ترس از بيگانگان
 براي كمك به كودكتان در تحمل بيگانگان از بازي كمك بگيريد. بازي هايي مانند قايم باشك، كودكان را وادار به پذيرش غريبه ها و نيز بازي كردن با آنها مي كند و به او مي آموزد كه حتي وقتي به چشم او نمي آييد، هنوز در آنجا حضور داريد و او مي تواند به حضور شما اعتماد كند. در مرحله بعد از اتاق خارج شويد و بعداز يك يا دو دقيقه تامل به اتاق بازگرديد. وقتي كودكتان به اين مرحله عادت كرد، مي توانيد اين تجربه را به دنياي حقيقي منتقل كنيد براي شروع كودكتان را نزد همسر خود بگذاريد و اجازه دهيد او با همسرتان كاملاتنها باشد. سپس در مراحل بعدي همين كار را با اقوام نزديك خود امتحان كنيد. كودك كم كم ياد مي گيرد به دوستان و اقوام نزديك شما اعتماد كند و در نهايت وقتي شما او را با پرستار كودك تنها مي گذاريد ترسي به دل راه ندهد.
 كم كم حتي كودك به آشنايي با چهره هاي جديد علاقه نشان مي دهد و در زمان غيبت شما ياد مي گيرد چطور با پرستار خود اوقات شاد و خوشي را بگذراند. براي شروع در زمانهاي كوتاه كودك را با پرستار خود تنها بگذاريد و كم كم طول مدت نبودتان را زياد كنيد تا كودك كاملابه نبودتان عادت كند. در انتها مي توانيد با خيال آسوده او را با پرستار تنها بگذاريد و به كارهاي خود برسيد.

به ياد داشته باشيد كه هرگز كودك را بدون خداحافظي و به يك باره ترك نكنيد. با خروج ناگهاني شما كودك شوكه مي شود و انتظار بازگشت مجدد شما را دارد. در اين صورت كودك به دنبال شما مي گردد و چون شما را نمي يابد احساس ترس و وحشت مي كند و بدين ترتيب كودكتان نه تنها احساس تنهايي و ترس مي كند بلكه نسبت به شما بي اعتماد نيز مي شود. در عوض او را ببوسيد و به وي بگوئيد كه دوستش داريد و به زودي نزد وي باز مي گرديد.
 ترس از حيوانات و تاريكي
 در طول رشد كودك از يك سالگي استقلال طلبي و ميل او به شناخت دنياي اطراف بيشتر و بيشتر مي شود.او ميل دارد كنترل دنياي اطراف را به دست گيرد و خود حاكم بلامنازع محيط زندگي خود باشد به همين علت، هر آن چه كه مخل اين احساس حاكميت باشد او را به وحشت مي اندازد. حيوانات و تاريكي نيز عامل ترس كودك هستند. رفتار غير قابل پيش بيني حيوانات كودك را مي ترساند و تاريكي كه دنياي آشناي اطراف را براي او ناديدني مي سازد، موجب حس عدم امنيت در كودك مي شود. صداي رعد و برق، پارس سگ، صداي جارو برقي و اشيايي از اين دست در شمار اين ترس كودك به حساب مي آيند.
 ترس از حشرات
 بسياري از كودكان از حشرات مي ترسند. زيرا اين موجودات غالبا ظاهر زشت و چندش آوري دارند كه موجب وحشت كودكان مي شود. بهترين روش براي برطرف كردن ترس كودك، دادن آموزش در مورد زندگي حشرات است. او را به يك موزه ببريد يا يك كتاب مصور در مورد زندگي حشرات را براي او بخوانيد و به او كمك كنيد تا اين موجودات را بشناسد. نكته مهم اينجاست كه كودك بايد درك كند كه از حشرات قوي تر است و آنها نمي توانند به وي آسيب برسانند. هرچه احساس قدرت بيشتري به كودك القا شود او بهتر مي تواند خود را به عنوان حاكم مسلط بر دنياي اطراف باور كند و اين باور به او كمك خواهد كرد تا از حشرات و دنياي آنها ترس كمتري به خود راه دهد.
 نكته مهم اينجاست كه بايد حس ترس و واهمه كودكان را درك كنيد. به احساس آنها احترام بگذاريد حتي اگر اين احساس به نظر شما بي پايه و اساس بيايد. در هر شرايطي خود را به جاي كودك خود بگذاريد و دنيا را از منظر ديد او نگاه كنيد و حس او را پيش بيني كنيد. حتي اگر به نظر شما دليلي براي ترسيدن وجود نداشته باشد.
 بهترين راه براي واداشتن كودكان به كشف حقيقت و رهايي از ترس اين است كه در درجه اول به حس ترس او احترام بگذاريد و آن را بپذيريد. به كودك نشان دهيد كه ترسيدن امري عادي است و حتي خود شما نيز ترس هايي داريد كه شما را مي آزارد.
 ترس از هيولاهاي شب
 ترس از هيولاها و مخلوقات تاريكي از سن دوسالگي در كودك شكل مي گيرد. ممكن است كودك دو ساله شما كه پيش از اين خواب راحت و آرامي داشت نيمه شب گريه كنان بخواهد كه در كنار شما بخوابد. معمولاكودكان در اين سن قوه تخيل قوي دارند كه معمولادر شب فعال مي شود و آنان را در درياي هيولاهاي زيرتخت فرو مي برد يا براي مثال احساس مي كنند كه هيولايي در اتاق آنها را مي كوبد و باز و بسته مي كند.
 در مواجه با اين حالت از كودك خود بپرسيد كه چه چيز او را مي ترساند و از او بخواهيد به شما بگويد كه دوست دارد چگونه با ترس خود بجنگد و بر آنها پيروز شود. سعي كنيد تا زماني كه او به خواب برود در كنار او بمانيد و او را آرام كنيد. بدين ترتيب كودك كم كم مي آموزد كه تخت وي مكاني امن و آرام است و هيچ هيولايي نمي تواند اين آرامش را تهديد كند.
 آگاهي و شناخت ترس
 از قدرت تخيل كودك براي مقابله با ترس استفاده كنيد. از او سوال كنيد كه چه چيز او را مي ترساند و بعد از وي بپرسيد كه چگونه مي تواند ترس را از خود دور كند و با هيولاهاي شبانه مبارزه كند.
 براي برخي كودكان خرس عروسكي در هنگام خواب بهترين عامل و حضوري براي مبارزه با ترس است. به او بگوئيد اگر در هنگام ترس عروسك خود را فشار دهد هيولااز وي ترسيده و مي رود. خواهيد ديد كه پس از آن كودك به خوابي آرام و آسوده فرو مي رود. براي مبارزه با ترسهاي كودك با او همراه شويد و مانند يك مراسم هر شب در كنار او به دنبال هيولابگرديد.
 زير تخت، پشت در و كمد او را بازرسي كنيد و به او نشان دهيد كه هيولايي در هيچ كجا پنهان نشده است. عروسكي را كنار در بگذاريد و به او بگوئيد كه عروسك اجازه نمي دهد هيولايي داخل اتاق گردد. از او مراقبت مي كند.
 به ياد داشته باشيد كه اين ترسها مانا نيستند و كودك به زودي با بزرگتر شدن از آنها رهايي خواهد يافت.

Comments

سلام
من دخنرم 18ماهشه و ترسهاش منو خیلی نگران میکنه از هر صدایی چه بلند چه کوتاه میترسه مثلا از صدای آسانسور .خودشم میدونه چیه مثلا میگه بابا اومد ولی بازم میترسه به طرز وحشتناکی که از مبل میکشه بالا ولی اینقدر ترسش شدیده که فقط تلاش میکنه بکشه بالا .من شاغلم و دخترم رو صبحا پیش پرستار میزارم توی دوران حاملگی خودمم خیلی ترس داشتم مثلا بعضی شبا تنها بودم و تا صبح خیال بافی میکردم .این میتونه توی ضمیر ناخداگاهش مونده باشه؟
تو رو خدا بهم جواب بدید چون به باباش میگم ببریم روانشناس میگهه ترسش طبیعیه ولی به نظر من طبیعی نیست.ممنون از مطالب مفیدتون

---

6-دوست عزیزدر وهله اول باید به سن کودک توجه داشت. برخی از ترس‌ها در سنین خاصی طبیعی‌تر هستند. بنابراین اگر چنین ترس‌هایی بیش از دو سال دوام داشته باشند حتما به توجه و درمان نیاز دارند. اصولا یک ترس عادی نباید چنین مدت زمانی طول بکشد و گاه بدون نیاز به مداخلات درمانی به تدریج کاهش پیدا کرده و بالاخره از بین می‌رود. همینطور برای تشخیص ترس‌های غیر عادی باید به نوع ترس نیز توجه داشت.
هر چند گاهی اوقات کودکان از چیزی می‌ترسند ولی این ترس چندان وحشت‌زا نیست و مشکل خاصی در عملکرد روزانه کودک ایجاد نمی‌کند و واکنش ترس در او چندان شدید و ناهنجار نیست. اما زمانیکه نوع ترس کودک غیر عادی است و نیاز به مداخلات درمانی دارد واکنش کودک به عامل ترس بسیار شدید است. کودک بسیار وحشت زده می‌شود و رفتارهایی از خود نشان می‌دهد که اغلب خارج از کنترل دیگران است. درضمن علل ترس باید مشخص شود تا با از بین بردن علت ها نیز ترس از بین برود مثلازمانیکه خود مادر از تاریکی می‌ترسد، هر چند کودک حمایت‌ها و درمان‌هایی را از روان‌شناس و مشاور خود دریافت می‌کند، اما الگویی که در خانه از رفتار مادر می‌پذیرد الگویی قویتر است که نتایج یک درمان ثمر بخش را از بین می‌برد. بنابراین لازم است علل اساسی ترس کشف و مرتفع شوند.
بازی موقعیت مناسبی است که ترس کودک را از بین ببریم. مثلا کودکی که از آمپول می‌ترسد، می‌توانیم یک بازی خوب ترتیب بدهیم که در آن کودک آمپول زدن را تمرین کند.
پدیده ترس هر چند که یک غریزه طبیعی است که در انسان از همان بدو تولد وجود دارد، اما هر گاه به دلیل تغییراتی که در شدت و نوع آن بوجود می‌آید از حالت عادی خارج می‌شود. این ترس‌ها تحت عنوان ترس‌های مرضی شناخته می‌شوند که هم کودک و هم اطرافیان او را آزار می‌دهند توصیه‌های مناسب روان‌شناسان و استفاده از مداخلات رفتاری در این راستا می‌تواند سودمند باشد. موفق باشید