از جمله مقدمات شروع زندگى مشترك هر زوج جوان, تهيه ى لوازم و اسباب خانه است. اين لوازم كه شامل كليه ى اثاث مورد نياز منزل, وسايل اساسى منزل و جزييات اسباب رفاهى مى باشد.
اثاث و لوازم لازم برای یک تازه عروس را جهیزیه می نامند و برای هر عروس تهیه مقدار مورد نیازش بلا اشکال است. اگر مقدار جهیزیه به اندازه ای جلوه کند که پسران یا دختران از ترس تهیه آن مجبوربه تعویق ازدواج بشوند، از نظراجتماعی پسندیده نیست. این خود نشان دهنده این است که نمی توان اندازه ی مشخصی را برای جهیزیه در نظرگرفت، بلکه هر کسی با توجه به شرایط و موقعیت خودش باید در فکرتهیه جهیزیه باشد.تهیه جهیزیه از اموری است که به عرف هرجامعه بستگی دارد و اسلام نظر خاصی در این باب ندارد. از دیدگاه اسلام رسم جهیزیه دادن به خلاف مهریه که بسیاربه آن اهتمام شده کمتر مورد تاکید است و حداکثر به عنوان یک رسم عرفی که صرفا برای تقویت بنیه اقتصادی خانواده تازه تاسیس اجرا می شود، تجویزشده است بدون آنکه الزام و تعهدی برای خانواده عروس درپی داشته باشد.
تهیه جهیزیه نباید جنبه تفاخر داشته باشد و نباید به خاطر ناتوانی در تهیه جهیزیه ی سنگین، امورمهم تری ازچمله ازدواج به تأخیربیفتد.
پس این سؤال مطرح می شود که چرا امرازدواج که باید سبب آرامش وسکون طرفین شود، از همان روزهای اول سبب نا آرامی واضطراب زن وشوهرجوان می شود ؟ آنچه در پاسخ این سؤال می توان گفت : این است که حسابگرنبودن بسیاری ازمردم وچشم وهمچشمی های بی حاصل به این نابسامانیها منجرمی شود تا آنجا که گاهی ازدواج ومسائل جانبی آن سد راه تشکیل خانواده شده است.
همان طورکه در تعریف جهیزیه بیان کردیم، جهیزیه عبارت است از اسباب و وسائل مورد نیاز هر زوج جوانی که در ابتدای زندگی تهیه می کنند تا با آنها یک زندگی آرام و شیرینی را شروع کنند.ولی می بینیم که امروزه جهیزیه به یک معضل تبدیل شده که علاوه بر اینکه آرامش را اززندگی جوانان گرفته، به بزرگ ترین مشکل در زندگی تبدیل شده که حتی باعث عقب افتادن وتأخیر در ازدواج شده است.
با وجودی که در اسلام به ازدواج تأکید فراوانی شده ولی تعدادی از جوانان امروز به خاطرعدم توانایی در تهیه جهیزیه قادر به ازدواج نیستند، اگر هم باشند، همان اول ازدواج مجبورند زیر بار وام های سنگین روند.