سلام خدمت شما.
من همیشه سعی میکنم کارهام برطبق گفته های ائمه و اصول اسلام باشه,حالا نمیدونم چقدر موفق بودم.
یک کاره دیگه ای که همیشه مدنظرمه اینه که بقیه ازم ناراحت نشن,با وجودی که از نظر بقیه اعتماد به نفس بالایی دارم,اما تو این زمینه خیلی شکننده ام,و به محض اینکه بفهمم اطرافیانم ازم ناراضی ان یا از حرفم ناراحت شدن,به قدری به هم میریزم که حد نداره...
جدیدا احساس میکنم که وقتی خونه ی مامانم میرم اونا معذبن و از بودن من خوشحال نیستن,نمیدونم چرا اینقده وسواس پیدا کردم رو اطرافیانم,ولی مرتب فکرم درگیره بقیه س...
حتی وقتی تو مهمونی یک حرفی میزنم تا مدتها فکرم اینه که حرفم درست بود؟
و تصمیم میگیرم دیگه حرف نزنم,اما متاسفانه آدم پرحرفی ام و نمیشه...
به حدی که حتی تو خوابم آرامش ندارم,لطفا کمکم کنین