با سلام،این حالت مربوط میشود به تجربه های قبلی کودک باهوش شما،بدون شک هنگامیکه کوچکتربوده بارها به شما نیاز پیدا کرده،گریه کرده و شما در نماز بودید واو را نادیده و ناشنیده گرفته ايد،شاید هم زمانهایی به او اخم کرده ودرنماز یا پس ازآن دعوا کرده اید،(مثلا بخاطر دست زدن به مهر و کشیدن چادرتان و....)اوشرطي شده وبه خوبی می اند در هنگام نماز مادر جوابش را نمیدهد،به او،گریه و خواسته اش، توجه نمیکند و بد اخلاق ميشود.حالا ميترسد که با آلله اکبرتان،شما را از دست بدهد،البته احتمال دارد کودکتان،شخصیت وابسته ای نسبت به سایر کودکان داشته باشد اما بهرحال وظیفه ی شما حفظ آرامش اوست،هنگامیکه کودک بیدار است نمازتان را به کوتاهترین شکل بخوانید،(فقط واجبات)نمازظهر و عصر را جدا بخوانید تا زمان کوتاهی در نماز باشید،قبل نماز یم اسباب بازی جدید و جذاب فقط مخصوص نماز تهیه کنید و کنار سجاده بگذارید تا سرگرم شود،در نماز و پس از آن با کودک مهربان باشید،اگر بخواهید از روش حساسیت زدایی استفاده کنید،باید گاهی نماز الکی بخوانید و هنگام بیتابی اش اورا بغل کرده و نوازش کنید،تا از حالت شرطی و ترس در بیاید،هرگاه کمی صبور تر بود،حتما،فورا بعد نماز او را تشویق عاطفی،روانی (بوس و نوازش)و عینی(جایزه)کنيد.حتما با او صحبت کنید.نکته آخر اینست که این برخورد میتواند بعلت اضطراب جدایی باشد یعنی شما در مواقعی اورا تنها می گذارید مثلا برای سرکار رفتن یا سفر و...که در صورت اصلاح نشدن میتواند منجر به مشکلات جدی در آینده شود