رفتار سبک دخترم

Question

سلام،دختر هشت ساله ای دارم که روحیه ی شاد و سر خوشی دارد،به حیوانات خیلی علاقه دارد،از همان بچگی جسارتش در برخورد با حیوانات همه را متعجب میکرد.بسیار جست و خیز میکند(به پزشک مراجعه کرده ام و بیش فعالی ندارد)
اقوام ما بسیار مبادی آداب هستند،با توصیفاتی که از دخترم کردم باید متوجه شده باشید که در رفتار اجتماعی آنگونه که باید نیست.البته در مدرسه مدیر و ناظم او را دختر مودبی میدانند( البته  بدون در نظر گرفتن جست و خیز و فعالیتش).
خنده های زیادش(چیزی که تعریف میکند همراه با خنده و حرکات زیاد)خوش خوراک بودنش،حرکات دست و پایش،طریقه ی نشستنش(پاهایش را از هم به صورت پرانتزی باز میکند) گوشزد میکنم اصلاح میکند.این رفتارهایش بسیار ناخوشایند و سبک است.پر حرف است.در هنگام صحبت میبینم که آداب سخن گفتن را رعایت نمیکند.بسیار حواس پرت است و تمرکز پایینش مرا به شدت رنج میدهد.اصلاً در یک قالب جای نمیگیرد،و زود خسته میشود.چگونه او را مبادی آداب بار بیاورم؟ بسیار ساده و کودک است.شبکه پویا نگاه میکند،من خودم از اینکه او به برنامه های مخصوص سنش نگاه کند خوشحال بودم اما الان میبینم که او بسیار کودک است،وقتی دختران هم سن او را میبینم که چه خانمانه رفتار میکنند قلبم به درد می آید،میدانم که همه ی دختر ها خانمانه رفتار نمیکنند اما ما خانواده ای نسبتا مبادی آداب و مودب هستیم.من و همسرم در تربیت فرزندانمان با هم همدل هستیم. لطفاً اگر برایتان مقدور است شماره ای برای مشاوره یا محلی برای مشاوره معرفی کنید.ممنون

Answer 1

23-دوست عزیزتوصیه می کنم اول از خودتان شروع کنید و نگاهی به رفتار و گفتار خود بیندازید چون فرزندان با مشاهده و الگوبرداری مثل بزرگ ترها عمل خواهد کرد.در این زمینه مطلب و نکات بسیار زیاد است .سعی کنید در این زمینه کتبو مقالات زیادی را مطالعه نمایید
 مودب بودن را در خانه خود تمرین کنید. کودک با مشاهده رفتارهای مودبانه شما بیشتر از نصایح تان می آموزد. یک کودک از آنچه می بیند و می شنود الگو می گیرد. اگر اعضای خانواده نسبت به یکدیگر مودبانه رفتار کنند کودک به راحتی این مسئله را یاد می گیرد. دراین صورت او متوجه می شود که مودب بودن نوعی احترام گذاشتن به دیگران است. وظیفه شما این است که به کودکان اهمیت احترام گذاشتن به دیگران را بیاموزید.
 نسبت به فرزندتان مودب باشید. وقتی کودکتان به شما چیزی می دهد از او تشکر کنید و هر زمان که از او می خواهید کاری انجام دهد از واژه «لطفا» استفاده نمائید.با او ارتباط برقرار کنید
راه هایی را بررسی کنید که منجر به برقراری ارتباط با فرزندتان می شود؛ لحن صحبتف نوع کلمات و حتی زبان بدن شما تاثیر مهمی در روابط شما با فرزندتان دارد؛ پس باید با لحن ملایم و صدایی آرام صحبت کنید، لبخند بزنید و مهربان باشید.
زمانی که کاری از فرزندتان می خواهید، از فاصله دور با او صحبت نکنید، نزدیک او بروید و در حالی که او را نوازش می کنید، درخواست تان را مطرح کنیدو از کلمات و جملات ساده و کوتاه استفاده کنید و با کنایه و پیچیده صحبت نکنید. زیرا کودک شما جملات ساده را متوجه می شود نه جملات پیچیده و کنایه آمیز را.
اگر فرزندتان کاری را که از او خواسته اید انجام نداد، غر نزنید؛ بلکه طوری وانمود کنید که احساس می کنید او انجام آن کار را فراموش کرده است؛ پس بار دیگر با لحن خوب و آرام درخواستتان را مطرح کنید. بدون شک رعایت نکات ذکر شده، ارتباط شما با کودکتان را بهبود می بخشد و موجب می شود او بیشتر به حرف های شما گوش دهد و خواسته شما را عملی کند.موفق باشید

Comments

با تشکر
اگر توجه به متنی که نوشتم میفرمودید،ذکر کردم که روحیه ی بسیار منحصر به فردی دارن،مثلاً دختر دومم که چهار سالشون هست اینطور نیستن،من همونطور که خودم میخوام مبادی آداب باشن،خودمم مبادی آداب هستم حتی در خانه،ولی این را نمیتوان انکار کرد که گِل افراد بسیار با هم متفاوت است،و چه بسیار فرزندانی که با والدینشان بسیار متفاوتندیکی از دغدغه هایی که بالا عنوان شده هم سادگی دخترم هست

---

16-دوست عزیز رفتارهای نامتعادل کودکان را باید در طول زمان و با صبر و حوصله تغییر داد. وقتی شما در مقابل رفتارهای خشن او با دیگران او را از بازی با انان محروم کنید او طی چند مرحله سعی در کنترل خود می کند. یا در مقابل هر رفتار دیگری باید بدون نشان  دادن خشونت او را در وضعیتی قرار دهید که برای او نامطلوب است. سعی کنید هیچ خشونتی از شما نبیند بلکه باید با محبت عدم موفقیت او را جبران کنید و لی قانون خود را زیر پا نگذارید تا یاد بگیرد رفتار درست چیست. البته در ابتدا باید با توضیحات باو یاد دهید که دلیل این وضعیت نامطلوب چیست.سعی کنید باو توجه بیشتری نمایید و با او حرف بزنید. توضیحات شما در طول زمان برای او ملکه می شود و او به انها اهمیت می دهد حتی اگر در ابتدا توجهی نکندپس سعی کنید باو آموزش دهید چون او آموزش پزیر است اما به روشهای خوشایند او.راه هایی را بررسی کنید که منجر به برقراری ارتباط با فرزندتان می شود؛ لحن صحبتف نوع کلمات و حتی زبان بدن شما تاثیر مهمی در روابط شما با فرزندتان دارد؛اما اگر به گفته خود تمامی مسایل را رعایت میکنید پس باید به همسالان فرزند خود توجه کنید ونظارت بر ارتباطات انها داشته باشیدمراقب حسادت فرزندان خود باشید
مراقب نشانه های حسادت در فرزندان خود باشید؛ اگر می بینید که فرزند شما به آنچه دوستانش دارند، حسادت می کند، این احساس را در او نابود کنید. شما می توانید با اندیشیدن، خواندن و نگاه کردن از شدت این صفت منفی بکاهید و تجربه های شخصی خود را به فرزندان خود با دلیل و مورد انتقال دهید.
● قصه ها و حکایت های آموزنده برای فرزندان خود تعریف کنید
سعی کنید قصه ها و حکایت های آموزنده برای فرزندان خود تعریف کنید و بر دانش و آگاهی آنها درباره زندگی آینده بیافزاید.
● تصمیم گیری و مسئولیت پذیری را به فرزندان خود آموزش دهیم
بسیاری از والدین فرزندان خود را بیش از اندازه مورد حمایت خود قرار می دهند و با این کار در حق آنها ظلم می کنند. وقتی فرزندان شما به اندازه کافی بزرگ شدند، به آنها مسئولیتهایی واگذار کنید؛ به آنها کارهایی در منزل بدهید؛ تصمیم گیری برخی از امور را به آنها واگذار کنید و در کار تصمیم گیری نیز به آنها کمک کنید و شرایطی را فراهم کنید تا در آینده نیز تصمیمات عاقلانه تری بگیرند.
● به جای حرف زدن، عمل کنید
باید رفتار صادقانه ای را از خود به نمایش بگذارید و در عمل خوب بودن، صداقت، حقیقت بین بودن، صمیمت، شجاعت و اعتماد به نفس را به فرزندان خود بیاموزید تا آنها به داشتن والدینی همچون شما افتخار کنند.
● دوست فرزندان خود باشید
دوست فرزندان خود باشید؛ کافی نیست که پدر یا مادر باشید، یک دوست باشید. وقتی به شما نیاز دارند، دستهایشان را بگیرید و آنها را به راه راست هدایت کنید.
به فرزند خود قول و تضمین بدهید که هر جا نیاز داشت به کمک او خواهید شتافت؛ به او قول بدهید که به افکار احمقانه اش نخواهید خندید؛ به او قول بدهید که در کار کمک فکری به او از هیچ کوششی فرو گزار نمی کنید؛ به او بگوئید که می توانید هراس هایش را برطرف نمایید؛ به او بگویید که هر آینه بخواهد می تواند به نزد شما بیاید و می تواند بدون توجه به اشتباهاتی که کرده روی شما حساب کند و به او بگویید که او فرزند شماست و فرزند شما باقی خواهد ماند.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->

---

فرزندان خود را در معرض موقعیت های مختلف قرار دهید
تا حدی که می توانید فرزند خود را در معرض موقعیت های مختلف قرار دهید؛ بگذارید برای خود دوست انتخاب کند؛ بگذارید شنا کردن، کوه نوردی و قایق سواری را یاد بگیرد؛ بگذارید درس موسیقی بخواند؛ بگذارید در رشته های هنری تحصیل کند و خلاصه بگذارید در هر کاری که به آن علاقه دارد فعالیت کند و از دور مراقب باشید.
● به فرزندان خود، آزادی عمل بدهید
والدین باید به فرزند خود آزادی عمل بدهند به این نکته توجه داشته باشند که فرزند آنها به یک کتاب می ماند؛ اگر به شما خیلی نزدیک یا خیلی دور باشد، نمی توانید او را بخوانید.
بسیاری از والدین بیش از اندازه به فرزندان خود می چسبند و بعد به شرایطی می رسند که کار از کار گذشته است؛ فرزندان خود را با نخ به خود گره نزنید؛ بگذارید از شما فاصله بگیرند و کارهای مختلفی را انجام دهند؛ بگذارید درباره کارهایی که می خواهند در زندگی اشان انجام دهند، تصمیم بگیرند، اما توجه داشته باشید که نگذارید این فاصله بسیار زیاد شود.
● از فرزندان خود یک قهرمان بسازید
گهگاه از فرزندان خود یک قهرمان بسازید، خواه در زمینه درس باشد یا در زمینه ورزش و یا در زمینه فعالیت های روزانه. کاری کنید که اعتماد به نفس پیدا کنند. آنها را با خود به مراسم عزاداری و ازدواج ببرید تا بیشتر خود را در بطن جامعه ببینند.
● فرزندان خود را به مطالعه تشویق کنید

والدین باید از همان دوران کودکی برای فرزندان خود کتاب و مجله بخوانند و این باور را داشته باشند که فرزندانشان از این خواندن بهره می گیرند. با این کار دیری نمی گذرد که فرزندان شما، خود شروع به خواندن خواهند کرد. بنابراین سعی کنید برای فرزندان خود کتاب های جالب تدارک ببینید؛ درباره آنچه می خوانید با آنها صحبت کنید و با آنها درباره جنبه های مثبت و منفی آنچه می خوانید حرف بزنید. خواندن کتاب های خوب همیشه مقرون به صرفه است؛ این عادت را در فرزندان خود ایجاد کنید.
● اشتباهات فرزندان خود را ببخشایید
اشتباهات بهترین دوستان انسان هستند. فرزندان خود را از شر منفی ها دور نگه دارید. دقیق و نورآور باشید اما کاری را که فرزندان شما باید بکنند به آنها دیکته نکنید؛ برخی از اشتباهات آنها را نادیده بگیرید و بگذارید آنها از اشتباهات خود درس بگیرند.
● با فرزندان خود صرف وقت کنید
کمی دست از کار بکشید و فرصتی را صرف فرزندان خود کنید؛ فرزندان شما این از خودگذشتگی شما را می بینند و آن را هرگز فراموش نمی کنند؛ هر چه بیشتر به فرزندان خود برسید، از ناحیه آنها رضایت خاطر بیشتری پیدا می کنید؛ تنها خرج آنها را به دوش کشیدن کافی نیست.
والدین باید با فرزند خود و به خاطر او، وقتی را به اتفاق بگذارنند؛ به اتفاق بازی کنند؛ برایش کتاب بخوانند؛ در انجام تکالیف مدرسه به او کمک کنند؛ از او درباره دوستانش بپرسند؛ زیاد حرف نزنند و گوش شنوا باشند .تمامی نکات بالا در موفقیت شما تاثیر گذار خواهد بود.موفق باشید