37-دوست عزیز این یک خصلت اخلاقی منفی است که برای ترک کردن ان نیاز به تمرین و اراده است که به مرور زمان این خصلت را در خود کمرنگ کنیدبا استفاده از روش های زیر این تمرین را اغاز کنی
یاد بگیرید با تغییر کنار بیایید و آن را بپذیرید.
هرچه که موجب شادی شما شود، برایتان خوب است. اگر احساس میکنید که نیاز به پیشرفت دارید و برای خودتان هدفی دستیافتنی تعیین کردهاید، به دنبالش بروید. اگر باور دارید که واقعاَ نیاز به تغییر دارید، همین الان دست به کار شوید. از انجام آن مطمئن باشید چون چیزی است که موجب شادی خودتان خواهد شد نه اینکه دیگران را تحتتاثیر قرار دهید. مثلاَ اگر قسم نخوردن باعث میشود احساس بهتری پیدا کنید، دیگر قسم نخورید. مدیتیشن را یاد بگیرید. به دیگران کمک کنید. یک مهارت تازه یاد بگیرید. سرعت خواندنتان را بالا ببرید. یاد بگیرید چطور ادبی بنویسید، با دیگران مهربانتر باشید، بیشتر تفریح کنید، سریعتر بدوید، بهتر آرایش کنید، لباسهایی را پیدا کنید که برای اندامتان متناسبتر باشند، برای ترفیع رتبه در محلکار بیشتر تلاش کنید، زمانتان را بهتر مدیریت کنید، از ایدآلگرایی دست بردارید و … این کارها را به این دلیل انجام دهید که احساس بهتری پیدا میکنید نه اینکه احساس بدی به خودتان دارید. این زندگی شماست.
● راهکار اول
شناخت ویژگی های منحصر به فرد خود
قبل از هر چیزی باید درک کنید که شما یک فرد مستقل هستید با مجموعه ویژگی های منحصر به فرد که تنها مخصوص خود شماست که کس دیگری ندارد و سعی کنید با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی به دنبال رضایت شخصی خودتان از زندگی باشید. برای کسب رضایت شخصی فعالیت ها و برنامه هایی را پیدا کنید که باعث رضایت شما می شود نه باعث خشنودی دیگران! چیزهایی که به شما انگیزه و نشاط در زندگی می دهد و بر مبنای افکار و عقاید شخصی شما می باشد. البته شما می توانید فعالیت هایی را هم که به طور مشترک باعث رضایت شما و رضایت دیگران می شود را در نظر بگیرید و انجام دهید.
● راهکار دوم
استفاده از تجربه زندگی افراد موفق
می توانید به زندگی افراد موفق و بزرگی که در تاریخ وجود دارند سری بزنید و ببینید که آن ها چه طور توانسته اند با تأکید بر عقاید و نظرات خود پله های موفقیت را طی کنند. به این هم توجه کنید که آن ها با احساس تنهایی خود در عقاید و نظرات شان غلبه کرده اند. چون خیلی از ما آدم ها به خاطر این که دیگران افکار و عقاید ما را ندارند و احساس تنهایی می کنیم بی خیال افکارمان می شویم و از آن می گذریم.
● راهکار سوم
جملات درونی خود را اصلاح کنید
یک قیچی بردارید و تمام جملات و افکار درونی را که دائم به شما سرکوب می زند و باعث مقایسه کردن می شود اصلاح کنید. این جملات باعث می شود که شما افراد ضعیف و ناتوانی جلوه داده شوید، بعضی وقت ها اطرافیان مان هم با استفاده از این جملات فاتحه روح و فکر و نظرات ما را می خوانند مثلا وقتی به ما می گویند چرا مثل بقیه فکر نمی کنی؟! این چه افکاری است که تو داری؟! چرا نمی توانی مثل بقیه رفتار کنی؟ یا اگر همه شبیه شما رفتار کنند چه می شود... شما را دچار شک و تردید می کنند تا به نظرات دیگران بیشتر از خودتان توجه کنید. روان شناسان معتقدند که خیلی از والدین ما در دوران کودکی با مقایسه کردن ما و ترور افکار و عقایدمان ما را به خودمان بی اعتماد کرده اند، مثلا وقتی می گویند کاش تو مثل فلانی بودی! این فکر را در کودک رشد می دهد که والدینش از آن چه خودش هست راضی نیستند آن وقت یعنی سعی کند که شبیه دیگران باشد. یا حتی جامعه هم گاهی به ما اجازه این را نمی دهد که ما خودمان باشیم، مثلا وقتی دوست داریم گریه کنیم، به ما اجازه نمی دهند و... آن وقت ابراز خیلی از احساسات را برای ما ممنوع می کنند.
● راهکار چهارم
منفعل نباشید
خودتان و افکار و احساسات و نظرات خود را دست کم نگیرید اگر زیادی به خلاقیت ها و ویژگی های دیگران توجه کنید نسبت به خودتان و توانایی های تان بی توجه می شوید و ناخودآگاه بی خیال فکر کردن می شوید چون آن وقت فکر کردن خود را بی نتیجه و بی فایده می دانید و تبدیل می شوید به یک آدم منفعل که چشم و گوش و دهانش به نظرات و افکار دیگران است و از خود هیچ چیز ندارد.
● راهکار پنجم
به کسانی که شما را مقایسه می کنند توجه نکنید
آدم هایی که دائم دست به مقایسه شما با دیگران می زنند می خواهند شما آن چه هستید نباشید، بنابراین حرف های آنان را گوش دهید و ضعف های خودتان را شناسایی کنید، اما جوگیر نشوید و بر احساس و فکر خود در مورد انجام کار درست، تاکید کنید. به افرادی که شما را با دیگران مقایسه می کنند یادآوری کنید که شما با بقیه فرق دارید، چون شما ویژگی های خاص خودتان را دارید و دیگران هم ویژگی های خودشان را و اصلا قابل مقایسه نیستید.
● راهکار ششم
مقایسه نکنید
سعی کنید خودتان را با همین توانایی ها و نظرات دوست داشته باشید و قهرمان خودتان باشید و به دنبال قهرمان دیگری نباشید. برای موفقیت ها و دستاوردهای دیگران ارزش قائل شوید اما بر منحصر به فرد بودن خود تاکید کنید و به آن ببالید و سعی نکنید ارزش های خود را با دیگران مقایسه کنید و ارزیابی کنید.
