همسرم.ازاول زندگی تاالان که۱۱سال زندگی میکنیم درمورد کارش.درآمدش چیزی نمیگه.درهمه مواردپنهان کاره.من تابه حال نه خبرچینی داشتم نه برخوردبد.اما اینکارش منو آزارمیده.چندبارباهاش حرف زدم امابی فایدست.چکارکنم؟؟

Question

همسرم درموردکارش.درآمدش.هدفش بامن صحبتی نمی کنه.ازاول زندگی تاالان که ۱۱سال زندگی میکنیم.مشکل اصلی ماهمینه.من تاالان نه خبرچینی داشتم نه برخوردبد.حتی ازلحاظ مالی کمکش میکنم.باهاش صحبت میکنم که من شریک زندگیشم باهمفکری وهم هدفی بیشتر موفق هستیم درزندگی.اما همسرم همیشه کم حرفه.شمابگیدچیکارکنم.من که همیشه سعی کردم اعتمادشو جلب کنم.ازهرنظرکمکش کنم.

Answer 1

حتی مردانی كه علاقه‌مندند در باره احساسات و عواطف و خواسته‌های خود با همسرانشان حرف بزنند یا درد دل كنند؛ یعنی با آنها رابطه كلامی برقرار كنند، این را كاری ساده و راحت نمی بینند.

یكی از عمده‌ترین دلایلی كه زنان و شوهرانشان در ارتباط برقرار كردن با همدیگر مشكل دارند این است كه آنها تصورات متفاوتی ازموضوع صحبت خود دارند.
در ادامه سه شكایت رایج‌تری كه زنان در این مورد دارند ذكر می‌شود.

ممکن است کم حرفی همسرتان ناشی از عوامل زیر باشد:
- محصول فرهنگ خانواده ای است که در آن افراد خانواده کمتر ارتباط برقرار می کردند.
 - تجربه مثبت از گفتگو با همسر خود ندارد. زنان، همیشه در صحبت كردن گوی سبقت را از دیگران می‌ربایند. البته، آقایان این را به‌خوبی می‌دانند؛ ونیز می دانند كه بیش از یک سوم زنان عقیده دارند كه مردها به‌ كلی نمی توانند با همسرانشان رابطه كلامی خوبی بر قرار كنند و قادر به درک آنان نیستند و نتیجه اینكه، مردها از حرف زدن خیلی می‌ترسند؛ چون اگر ضمن صحبت اشتباه كنند، دچار درد سر می‌شوند.
- زن از شوهرش بیش از اندازه انتظار دارد. مرد‌ها در خانه نیاز به آرامش دارند؛ از نظر یك زن، وقتی مرد قدم به خانه می‌گذارد باید از سیر تا پیاز همه آنچه را كه طی روز در بیرون از خانه برایش اتفاق افتاده با همسرش در میان بگذارد. بنا براین، وقتی مرد از محیط كاری پر تنش به خانه بر می‌گردد و با همسری روبرو می شود كه انتظار دارد با او وارد یك بحث جدی بشود، تنها یك راه برایش می‌ماند؛ گریز از ورود به بحث و البته گاهی اوقات هم برعكس تسلیم می شود. مرد‌ها دوست ندارند در تنگنا قرار گیرند و مثل یک شاهد عینی یا مجرم از سوی همسر خود زیر بمباران سؤال قرار گیرند.
وقتی زن از همسرش می خواهد كه بیشتر با او به گفتگو بنشیند و مرد در مقابل این خواست همسرش مثل گذشته بر خورد می كند، اختلافات آنها بالا می‌گیرد.
 - احساس می کند حرف اساسی ندارد و اگر حرف بزند کوچک می شود. چرا که مردها كمی وحشتزده هستند؛ بی‌تردید، زنان در ایجاد رابطه با دیگران مهارت بسیار دارند.
زنان معمولا بعداز نوشیدن یكی دو فنجان چای و كمی گپ زدن، شروع به پرسش می‌كنند؛ با تمام انرژی حرف می‌زنند؛ از همه چیز سر در می‌آورند؛ از هر دری سخن می‌گویند؛ و در این كار چنان استادانه عمل می‌كنند و تمامی مهارت‌ها و ترفند‌های خود را به‌كار می برند كه همواره و در بسیاری از مواقع سر رشته كلام را در دست می‌گیرند.
با توجه به علل فوق، زن در ایجاد فضای گرم و صمیمی در ارتباط با شوهر نقش بسزایی دارد. در چنین فضایی است که شوهر با احساس آرامش، عظمت و بزرگی، به راحتی با همسر خود ارتباط برقرار می کند و زن نیز از نظر روحی ارضای کامل می شود.
برعکس هر گونه سرزنش، تحقیر و یا مقایسه کردن با دیگران، علاوه بر افزایش کم حرفی او، رابطه عاطفی بین آنها را نیز خدشه دار می کند. هر انسانی بنا به فطرت اولیه خویش به بر قراری ارتباط و گفتگو با دیگران علاقه مند است و اگر شرایط درست آن فراهم شود، حتماً ارتباط برقرار می کند. اگر به هر دلیلی حتی به وهم و خیال، احساس ناامنی کند، ارتباط خود را قطع می کند. اگر زن فضای محبت آمیز و همراه با مقبولیت برای شوهر خود فراهم کند از ارتباط شوهرش برخوردار خواهد شد. نکته مهم این است که انسان ها با یکدیگر متفاوت هستند و هر کدام با توجه به شخصیت خود رفتار می کنند. «بگو هر انسانی بر حسب ساختار روانی خود عمل می کند.»
مثلاً افراد درون گرا، معمولاً کم حرف می زنند و افراد برون گرا، خیلی سریع ارتباط برقرار می کنند و با افراد گفتگو می کنند؛ از این رو نباید از افراد درون گرا رفتار برون گرا را انتظار داشته باشیم. در زندگی جمعی مخصوصاً در زندگی خانوادگی باید انتظار ما از افراد متناسب با روحیه و توانایی آنها باشد.

برای اینکه شما بتوانید از ارتباط بهتری با همسرتان برخوردار باشید، می بایست به نکات زیر توجه کنید:
-تفاوت روانی مرد و زن را بپذیرید. مردان دوست ندارند مورد پرسش همسرشان قرار بگیرند، از این رو منتظر باشید او خودش اگر صلاح دید، مطالبی از وقایع بیرون را بازگو کند.
 - به تفاوت های فردی توجه کنید. همسر خود را با هیچ کس مقایسه نکنید و او را همان گونه که هست بپذیرید.
 - با فراهم کردن فضایی پر از محبت و آرامش، از گفتگوی شوهر خود بیشتر بهره مند شوید.
 - از هر گونه سرزنش و تحقیر همسر خود بپرهیزید؛ سرزنش و تحقیر مرد موجب قطع ارتباط کلامی با شما خواهد شد. همواره شوهر خود را تمجید کنید و نکات مثبت اخلاقی او را بر زبان بیاورید.

پیگیر حرف نمی‌شود و گفت‌وگو را ادامه نمی‌دهد
نوع گفت‌وگوی زنان كه گفت‌وگوی آزاد است اغلب باعث می‌شود كه مردان دنبال حرف را نگیرند. زنان به جزئیات شخصی علاقه‌مندتر هستند. آنها از شوهرانشان انتظار دارند در این نوع گفت‌وگو شركت كنند، اما اغلب مردها نمی‌دانند چگونه می‌توانند این كار را بكنند. برای مرد صحبت صمیمی به معنای حرف زدن از احساسات و جزئیات شخصی نیست. مرد تمایل دارد در مورد مباحث تكلیف محوری مثل فرستادن بچه‌ها به دانشگاه و افزایش مالیات و حقوق بحث كند. او نمی‌تواند به موضوعی بپردازد كه نمی‌تواند بر آن تأثیر بگذارد.
با همه صحبت می‌كند، جز من برخی زن‌ها گله می‌كنند هنگامی كه شوهرانشان از سر كار به خانه می‌آیند، به آنها می‌گویند حوصله صحبت كردن ندارند، چون خیلی خسته‌اند اما اگر همان موقع یك دوست با آنها تماس بگیرد، زمان زیادی با او صحبت می‌كنند. برای زن گفت‌وگو نشان‌دهنده دلبستگی، علاقه و محبت است. اما برای مرد گفت‌وگو كار است، زیرا آنها از آن برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران و بازگو كردن اطلاعات استفاده می‌كنند. در خانه آنها تمایل دارند آرامش داشته باشند و دوست ندارند بحث كنند. زنان و مردان به رغم دیدگاه‌های متفاوتشان، می‌توانند مشكلات ارتباطی‌شان را حل كنند.
پس برای اینكه شوهرتان با شما درد دل كند این راهبردها را به كار گیرید:
 زمان مناسبی را برای گفت‌وگو انتخاب كنید: این مسئله بسیار مهم است. شما ممكن است كه بسیار علاقه‌مند باشید كه بعد از بازگشت از كار، با شوهرتان صحبت كنید، اما او در آن موقع نیاز به آرامش داشته باشد. پس بهترین راه این است كه بعداً گفت‌وگو كنید.
در مقابل سكوت شوهرتان سكوت نكنید: گاهی اوقات سكوت مرد باعث ایجاد احساس ناكامی و عصبانیت در زن می‌شود. برای اجتناب از این موقعیت، موقعی كه شوهرتان پاسخ نمی‌دهد سكوت نكنید. به او بگویید: «می‌توانی به من بگویی چرا برای تو سخت است بگویی به چه فكر می‌كنی؟» اگر او باز هم پاسخ نداد، راحت از كنار سكوتش رد نشوید. به او بگویید تمایل دارید در مورد آینده صحبت كنید. او را متوجه كنید كه شما انتظار شنیدن پاسخ دارید.

جزئیات را بپرسید: سؤالات دقیق بپرسید. این‌گونه سؤال نكنید كه «امروز كار چطور بود؟»، زیرا او می‌تواند در یك كلمه جواب بدهد كه عالی بود یا افتضاح بود. در مقابل، از جزئیات كارش سؤال كنید. مشخص‌تر شدن سؤال باعث می‌شود كه او با احتمال بیشتری به سؤال شما به طور جزئی و با دقت پاسخ بدهد.

مراقب اشاره‌های غیركلامی‌تان باشید: اگر شما هنگام صحبت كردن كتاب ورق بزنید، كار را برای اینكه شوهرتان ساكت بماند آسان كرده‌اید. برای بهتر شدن گفت‌وگو سعی كنید حالت چهره‌تان خنثی باشد، بدنتان آرام و لحن صدایتان نه بسیار بلند باشد، نه بسیار آرام. در ضمن تماس چشمی برقرار کنید.
 علائق مشتركتان را توسعه دهید: زوج‌هایی كه همه توجهشان را بر بچه‌ها یا كارشان متمركز می‌كنند اغلب درمی‌یابند كه بسیار كم با همدیگر صحبت می‌كنند. شركت در فعالیت‌های متفاوت و جدید از جمله پیاده‌روی ومسافرت همراه با همسرتان باعث می‌شود كه شما به مقدار بسیار بیشتری با همدیگر صحبت كنید.
دقت گوش دهید: هنگامی كه شوهرتان صحبت می‌كند، به حرف‌های او توجه كنید و اجازه ندهید ذهنتان منحرف شود. مهارت‌های گوش فرادادن فعال را به كار ببرید. چیزی را كه شوهرتان می‌گوید به زبان خودتان بازگو كنید. هنگام صحبت او مخالفت نكنید و وسط حرف‌هایش نپرید. گوش فرا دادن فعال می‌تواند به او كمك كند تا راحت باشد.
 منصفانه بحث كنید: اكثر زوج‌ها نمی‌دانند كه چگونه بحث سالمی داشته باشند. بسیاری از مردان تلاش می‌كنند به طور كلی از بحث كردن اجتناب كنند، زیرا می‌ترسند كه این بحث تبدیل به یك مشاجره توان‌فرسا شود. برای مقابله با این مسئله یاد بگیرید كه سازنده بحث كنید. از به كار بردن الفاظ منفی، جملاتی كه با «تو هرگز...» یا «تو همیشه...» شروع می‌شوند، ایجاد احساس گناه و دوباره مطرح كردن اشتباهات گذشته اجتناب كنید. در مورد اینكه اكنون چه احساسی دارید صحبت كنید و به نقشتان در بروز مشكل اشاره كنید. همه تقصیرها را به گردن شوهرتان نیندازید؛ حتی اگر فكر می‌كنید واقعاً در این مورد خاص او مقصر است.
 از روان‌شناسان كمك بگیرید: اگر شما راهبردهای بالا را به كار گرفتید اما هنوز مشكل وجود دارد، سراغ مشاور بروید.