تفاوتای رفتاری

Question

سلام وخسته نباشید

من حدود۲۱سالمه و همسرمم۲۸سال

همسرمو خیلی دوسدارم اما خب تفاوتای رفتاریمون زیاده

همسر من سر یه سبقت اعصابش خورد میشه و فحش میده یا هنوز بهش ایراد بگیرم ناراحت میشه

تحمل حرفای منو نداره اصلا خوشش نمیاد یجورایی نصیحت بشه تازگی ها هم حوصله حرفامو نداره و تند جواب میده

یجورایی هم جدیدا هی میگه چون من میگم باید اینکارو بکنی!!من همش احساس میکنم از موضع قدرت حرف میزنه منم اعتراض میکنم

البته میدونم چندتا از رفتارای خودمم اشتباهه اما همسرمم بیش از حد ریکشن نشون میده

بعضی وقتا میگم شاید زود تصمیم گرفتم

همسرم خیلی بیحوصله شده و اصلا حوصله جوونی کردنو نداره'من خیلی عصبی شدم تا حدی که ازشون دلگیر میشم اما نمیتونم باهاشون صحبت کنم و این باعث میشه شرووع کنم به جیغ زدن تا تخلیه بشم این کار هم منو اذیت میکنه هم ایشونو واقعا میبینم که زجر میکشه

اماکاری کردم که میدونه نمیتونه ارومم کنه واز اینکه نمیتونه ارومم کنه بیشتر داغون میشم

چیکار کنم که این مساعل حل بشه?میترسم  زندگیم از دست بره

Answer 1

13-دوست عزیز تفاوتهای رفتاری بین تمامی زوجین وجود دارد مهم مدیریت این رفتار ها است برای اینکه هیچ فردی شبیه به فرد دیگر نیست. حتا دوگانگی ها که از نظر جسمی کاملاً با هم شبیه هستند و در یک محیط بزرگ می شوند، از نظر شخصیتی با هم تفاوتهای دارند. به همین دلیل اختلاف بین دو شخص یک امر کاملاً طبیعی است، بالاخص بین زن و شوهر.

لیکن دو چیز مهم باید در نظر گرفته شود. درجه ی اختلاف و چگونگی حل اختلاف.

اگر درجه ی اختلاف بین زن و شوهر بسیار بزرگ باشد، در زندگی مشترک چالشهای کلان و گاه غیرقابل حلی بوجود می آیند. اگر زوجین قادر به حل مسالمت آمیز اختلافات خود نباشند نیز زندگی شان رنگ تلخی و ناخوشی به خود می گیرد.

بنابر این، قبل و بعد از ازدواج، زن و شوهر این واقعیت را در نظر داشته باشند که تفاوت های فردی یک اصل مسلم، غیر قابل انکار و طبیعی است. پس طبیعتاً بين زن و شوهر اختلاف وجود دارد، ولی همانطور که اشاره شد تا زمانی که اين اختلاف ها فاصله زيادی نداشته باشند، با گذشت و چشم پوشی همآهنگ شوند، و راه حل منطقی برای شان سنجیده شود، مشکل جدی بوجود نمی آید.
یکی از دلایل اصلی بروز اختلافات زندگی زناشویی، عدم شناخت زن ومرد از یکدیگر است.اگر به دانش بشری رجوع کنیم ، به این نتیجه می رسیم که بسیاری از باورهای ما ، پندارهای استواربرروی آب بوده اند،واگر این گونه پندارهای نادرست، اساس یک ارتباط جدی وسرنوشت سازهمانند زندگی طولانی زناشویی باشند، به تحقیق زندگی ما دستخوش کژی وکاستی خواهد شد وروزی نیز با کمال تاسف به بن بستی تلخ  خواهد رسید.

تفاوت هایی درساختارمغز، حرف زدن وگوش کردن، تجسم فضایی، احساسات وادراک، بیوشیمی بدن ونهایتا ، تفاوت درنوع عاشق شدن وازدواج. درهربخش ، راه حلهایی برای رویارویی با این تفاوت هانیز پیشنهاد شده است.از آنجا که چگونگی ارتباط با جنس مخالف وتشکیل خانواده ، ازدغدغه های اصلی نسل جوان محسوب می شود ،  امیدوارم که این چند مقاله ، بتواند اطلاعات مفیدی را دراختیار شما عزیزان  قرار دهد.

تفاوت، با تساوی حقوق درتضاد نیست. منظوراز تساوی حقوق، آزادی برای انجام کاری است که برای آن ساخته شده ایم ومنظور از تفاوت ، این است که زن و مرد برای کار یکسانی ساخته نشده اند.

این سلسله مقالات ، درصدد تبیین تفاوتهای زیست شناختی واساسی زنان و مردان است وبحثی کاملا منطقی وتحقیقی را مطرح می کند که میانگین زنان ومردان را دربرمی گیرد. یعنی ممکن است کسانی فکرکنند که این تعبیر وتعریف صد در صد بر آنان منطبق نیست . از آنجا که مسائل مطرح شده ، برمبنای دلایل بیولوژیکی انسان است، منطقه جغرافیایی، فرهنگ، نژاد ومذهب هیچ تفاوتی دراصل موضوع ایجاد نمی کند .

شاید به غلط تصور می کنیم ، رفتاری که از همسرمان می بینیم، خاص خود اوست .درحالی که با مطالعه ی این مقاله ، درمی یابیم تا چه حد این رفتارها عمومیت دارد و اشتباه ما ، ناشی از عدم شناخت ما نسبت به این تفاوت هاست .

وقتی شما دلایل شکل گیری بعضی از تفکرات ورفتارهای فرد مقابل را بدانید، می توانید نسبت به او واکنش منطقی و درستی نشان دهید. مثلا وقتی بدانید آقایان به دلیل تفاوت دربینایی نمی توانند به آسانی وسایل خود را درکمد ویا جایی دیگر پیدا کنند ویا خانم ها نمی توانند کم حرف بزنند به خصوص وقتی مشکلی دارند – چرا که یکی از روش های حل مشکلاتشان همین رفتار است –دیگرمثل سابق از یکدیگر خرده نمی گیرید ،  ویا همدیگر را مسخره نخواهید کرد.

اگر انتظار داشته باشیم فردمقابل ما مثل خودمان رفتاری از خود نشان دهد ویا واکنشی داشته باشد،به طورحتم دچار رفتارها وبرخوردهایی خواهیم شد که به ناچار مارا با یاس وناامیدی مواجه خواهد کرد.این نوع تصور وبرخورد ، نه تنها کارساز نخواهد بود بلکه موجب برخورد احساسی فرد مقابل ما خواهد گردید.

اگربه منظور کمک به همسرمان رفتاری را که نسبت به خود مناسب می دانیم،  درارتباط با او به کار گیریم، مسلما  دچار مشکل خواهد شد.شاید با اندیشه اینکه” آنچه برای من خوب است برای او خوب یا بهتر است” چنین رفتاری را پیش می گیریم، اما این تصور درزندگی زناشویی جواب منفی خواهد داد ونتیجه ی معکوسی از آن خواهیم گرفت.

هرزن و مردی باید درک کند و بپذیرد که فرد مقابلش مجبور نیست که مثل او بیندیشد، تصور کند یا دست به عمل بزند.
در مورد اخیر شما باید زمانهایی را با همسرتان برای گفتگو در مورد تفاوتهای فردی و شناخت بیشتر نسبت به یکدیگر قرار دهید. کاری که باید قبل از این می کردید. شناخت پیدا کردن نسبت به شخصیت یکدیگر یکی از مهمترین وظایفی است که هر دو شما بر عهده دارید. تا وقتی همدیگر را به خوبی نشناسید نمی توانید عکس العمل مناسب در مقابل ان انجام ئهید. به والدینی فکر کنید که فرزندشان را می شناسند و دوست دارند و می دانند با چه نوع رفتاری او به حرفشان گوش می دهد پس رفتا متناسبی انجام می دهند. این کار یک نوع قلق بع دست آوردن است. شما باید قلق همسرتان را با کمی ایثار و از خود گذشتگی و کنار گذاشتن خودخواهی به دست آورید تا زندگی شیرین تری داشته باشید. در صحبتهای جداگانه از همسرتان نیز بخواهید در مورد این مساله فکر و تلاش کند تا او هم به شما و شخصیت شما فکر کند. این برخورد دو طرفه به این مساله  بسیاری از مسایل شما را ان شالله حل خواهد نمود.