به چند نکته توجه کنید:
1) هرگز به خاطر ترس از اینکه همسرتان پُر رو و پُر توقع شود اظهار محبت تان را کم نکنید. حتی اگر ایمان دارید با اظهار علاقه تان پُر رو می شود این کار را انجام دهید و مطمئن باشید که محبت نکردن شما آثار منفی اش بیش از محبت کردن و پر توقعی ایشان است.
2) اظهار محبت به مرد باید بیشتر به شکل تحسین و تأیید او باشد. آنقدر که مرد به واسطۀ تحسین شدن احساس خوبی می گیرد با بیان دوستت دارم احساس خوبی پیدا نمی کند.
3) در محبت هایتان اعتدال داشته باشید، به این معنا که شکل و اندازۀ ابراز علاقه تان پس از ده سال زندگی مشترک با دوران عقدتان فرقی نکند.
4) اظهار محبت تان مشروط نباشد که اگر چنین و چنان کند به او اظهار کنید که دوستش دارید. باید طرف مقابل تان احساس کند که در هر صورت به او علاقه دارید و اگر هم ناراحت هستید از رفتار او ناراحت هستید.
5) شرط اول محبت اذیت نکردن است. به جای اینکه مدام به دنبال ابراز علاقه باشید به این فکر کنید که چه رفتاری او را اذیت می کند که آن کار را انجام ندهید.
6) اگر نسبت به شکل و مدلی از اظهار محبت حساس است و یا برایش ناراحت کننده است به آن شکل محبت تان را ادامه ندهید.
7) همیشه محبت به معنای نزدیک شدن، صحبت کردن و اظهار عشق نیست. بلکه خیلی وقت ها حتی به او فرصت تنهایی و خلوت دادن نشانۀ جدی علاقه است.
8) در جلوی دیگران عمدتاً با احترام صحبت کنید و اظهار علاقه در خلوت هایتان باشد. بعد از رعایت اینها دیگر محبت به همسر حد و مرزی ندارد.