سلام با تشکر متنی گذاشته اید و ضمن ان. فرموده اید
که از کار بد فرزندمان بدمان بیاید نه از خودش
جسارتا این حرف منطقی به نظر نمیرسد کارهای ما
چیزی جدا از خود ما نیست اصلا کارها از کجا نشأت
میگیرند از افکار ما .
در غیر اینصورت ما باید تمام قاتل ها دزد ها جنایتکاران
و زناکاران و ادم فروشها و قاچاقچی ها و هر انکس که
برای ادمیت و زندگی و افراد و انسانیت ارزشی قائل.
نیست دوست داشته باشیم و فقط بگوییم من از کار تو
بدم میاید من فکر میکنم این هم ترفندی از جانب غربی
هاست که برای جلوگیری از تنفر وانزجار مردم از کارها
و جنایتهایشان این تفکر را در میان مردم از همان کودک
ی میخواهند نهادینه کنند
اگر کار ما جدای از ما بود در قیامت برای حساب و کتاب
دیگر خود دوست داشتنیمان مجازات نمیشد
یعنی ما واقعا داعشی ها را دوست داریم فقط از کارشان
بدمان میاید
درست است که کودک به دلیل معصومیت بیشتر از بزرگ
ترها قابل تبرئه شدن است اما باید به او یاد بدهیم
که مجموعه گفتار و رفتار و افکار او ست که شخصیت ا
او را میسازند و اگر بخواهد مورد توجه خانواده و اطرافیانش باشد
باید رفتارهای خود را کنترل و اصلاح کند
بهتر نیست به او بگوییم تو دوست داشتنی تر میشوی
زمانی که هر کاری دلت خواست را انجام ندهی بلکه
هر کاری درست است را انجام دهی
علاقه و محبت همه انسانها به افرادی است که دارای
فضائل اخلاقی هستند وگرنه دیگر اخلاق اینقدر مهم
نمیشد تا جاییکه یکی از ارکان سه گانه دین بشود