با سلام و عرض ادب. من نمی دونم چه مشکلی دارم با وجود اینکه می دانم یک حرف را نباید به شوهرم بگویم ولی انگار زبانم جلوتر از فکر و اراده ام به راه می افتد و نمی توانم جلو زبانم را بگیرم و می گویم یا مثلا می دانم نباید پیش مرد غر بزنم ولی می زنم. .مخصوصا این وضعیت در باره شوهر و فرزندم بیشتر به چشم می خوره تا در قبال دیگران. یا مثلاً می دانم فلان رفتار بد است و نباید در مقابل کودک انجام داد و بد آموزی دارد ولی انجام می دهم مثلاً پیش بچه با شوهرم جر و بحث نکنم ولی می کنم البته بیشتر اوقات نه همیشه. مخصوصاً زمان قبل از پریود یا الان که بعد از زایمان هستم و زمان هایی که روحیه شادی ندارم و روحیه ام و انرژی ام پایین است. و بعد هم احساس پشیمانی می کنم و به خودم لعنت می فرستم که چرا این طور کردم. و البته زمان هایی که خسته ام یا در یک موقعیت استرس زا قرار دارم. انگار صدای درونم را می شنوم که می گوید نکن یا نگو ولی یادم می رود و می گویم به نظر شما مشکل من چیست و چکار کنم؟ با تشکر