پسری 3/5 ساله دارم ک بسیار تند خو پرخاشگر عصبی و شدیدا پر انرژی و تحرک است و اصلا بحرف گوش نمیده لطفا راهنماییم کنین

Question

با سلام پسری 3/5 ساله دارم ک بسیار تندخو پرخاشگر عصبی و خیلی خیلی پرتحرک و پر انرژیه. واقعا از کنترلم خارجه ... و وقتی مهمون میاد این کاراش بیشتر میشه بطوری ک همه از دستش کلافه میشن. چیزی بر میلش نباشه یا میزنه یا وسایلاش و پرتاب میکنه. بعضی وقتهام ک میترسه شلوارشو خیس میکنه... پاسخهایی ک دادین و خوندم و اون کارارو انجام دادم (هم اینکه بی محلی کردم هم قهر هم بردمش چند دقیقه تو اتاق) ولی جواب درستی نداد. بقول معروف بد از بدتر شده... لطفا در این موردها کمکم کنین. با تشکر

Answer 1

بد اخلاقی کودک ممکن است به چند دلیل باشد. لطفاً این موارد را در مورد فرزندتان انجام دهيد:

1. در مواقع کم خوابی، خستگی و گرسنگی کودک بد اخلاق می شود، در اين موارد، مراقب كودك باشيد.
2. مغز بعضی از کودکان از نظر احساسی هنوز رشد کافی نکرده است. به عبارت دیگر مغز فوقانی بعضی از کودکان آنقدر رشد نکرده است که بتواند رفتارهای پرخاشگرانه ی مربوط به مغز تحتانی را کنترل کند. بنابراین سزاوار نیست که چنین کودکی به خاطر رفتارش تنبیه شود. البته از این نظر جای نگرانی نیست. چون مادر با صَرف وقتِ بیشتر براي کودک، در آغوش گرفتن کودک، بوسیدن و خندیدن با او و آرامش و شادی را به طور عمیق نثار کودک کردن، می تواند رشد مغز کودک خود را سریع تر کند.
3. به نیازهای کودک از جمله: 1. نیاز به محرک: محرک هایی مثل صحبت کردن کودک، وسایل اسباب بازی و بازی کردن با کودک و 2. نیاز به مورد توجه قرار گرفتن و سایر نیازهای کودک توجه کنید.
4. هنگامی که کودک دچار احساس های ناگوار و دردناک از جمله ناراحت شدن از کسی، زمین خوردن و یا احساس های دردناک دیگر می شود، از او حمایت کرده و به او کمک کنید تا احساس امنیت کند.
5. کودکان تحت تأثیر رفتار، استرس ها و پرخاشگری های پدر و مادر قرار می گیرند. پدر و مادری که خودشان دچار استرس و ناراحتی هستند، این احساس را به کودکشان منتقل می کنند.
6. امر و نهی کردن دائمی کودک. اگر پدر و مادر دائماً به کودک امر و نهی کنند که این کار را بکن، این کار را نکن، قسمتی از مغز کودک تحریک می شود که موجب ناآرامی و نگرانی او می گردد. برعکس، اگر با خنده و شادی با او گفتگو کنید، با او بازی کنید و او را در آغوش بگیرید، مواد شیمیایی آرامش دهنده در مغز او ترشح شده و باعث آرام بودن، شاد و خوشحال بودن کودک می شود.

بچه های ما آنطوری می شوند که هستیم. آنطور نمی شوند که می خواهیم. یعنی بچه ها همانی می شوند که والدین هستند. اینکه ما در سر خود چه آمال و آرزوئی برای بچه ها داریم، تضمینی برای محقق شدن این آرزو نیست. الگوبرداری می کند و از آنچه می بیند تقلید می نماید. و تمام افراد دور و اطراف او بر شکل گیری شخصیتش مؤثر هستند. والدین برایش منبع عاطفی و قدرت هستند. او عملکرد شما، مادرش و اطرافیانش را عیناً تقلید خواهد کرد. چون شما را منبع علم، قدرت و عاطفه و احساس می داند.
اگر می خواهید فرزندتان مؤدب شود باید خودتان در مقابل او مؤدب باشید و با مادرش مؤدبانه صحبت کنید. چه ایرادی دارد وقتی به منزل می آیید در مقابل فرزندان همسر خود را در آغوش بگیرید و یکدیگر را ببوسید. (البته آغوش یا بوسه نباید جنبه ی تحریک آمیز و شهوانی داشته باشد بلکه باید جنبه ی عاطفی داشته باشد)
فرزند خودتان را نوازش کنید و در آغوش بکشید. با این کار عشق و عاطفه و مهارت ابراز آن را به فرزند خود یاد می دهید. فرزند شما این گونه تعاملات را می فهمد و درک می کند و رفتارهای این چنینی الگوهای ثابت رفتاریش می شود. رزق حلال، استفاده از نمادهای دینی نظیر قاب عکس با محتوای مذهبی، خواندن شعر و قصه ی دینی، تلاوت قرآن همه و همه اموری است که در ناخودآگاه فرزندتان ضبط می شود. کتب مفید تربیت کودک را بخوانید. و نقش های پدری و مادری خود را درست ایفا کنید. به پرسش ها و سؤالات او در حد خودش جواب دهید.
کتب به بچه ها گفتن و از بچه ها شنیدن (جلد اول)، آموزش مفاهیم اخلاقی به کودکان از آقای دکتر جان بزرگی و عشق برتر از آقای محدثی را بخوانید.