خانم هایی که تجربه ای با جنس مخالف نداشته اند و سعی داشتند که عفت و پاکدامنی شان را حفظ کنند ، ممکن است که در اوایل استرس و اضطراب و حیا داشته باشند ولی این چند روزی بیشتر طول نمی کشد . اگر از این بیشتر طول کشید در اینجا دیگر مشکل حیا نیست . ممکن است که مشکل روحی و روانی باشد . ازدواج هایی که از نظر سنی غیر عادی هستند معمولا دچار این مشکل می شوند یعنی ازدواج آقا بیست و هشت ساله و خانم پانزده ساله . گاهی فاصله ی سنی مناسب است ولی ازدواج تحمیلی بوده است . یعنی آقا را بر خانم تحمیل کرده اند و حالا که آنها باهم ازدواج کرده اند خانم با آقا ارتباط همسری برقرار نمی کند زیرا به او رغبتی ندارد و او را دوست ندارد. گاهی آقا در ارتباط اولیه خود با همسرش یک رفتار عجولانه و شتابزده داشته است و با این رفتار ، خانم دچار استرس و مقاومت روانی می شود . آقایان نباید رفتار شتاب زده در برقراری ارتباط همسری داشته باشند . آقایان ابتدا باید به همسرشان امید بدهند و از نظر عاطفی به همسرشان محبت کنند و به همسرشان دلگرمی بدهند . ممکن است که منشار روحی و روانی داشته باشد . ممکن است که این خانم پدر ستمگری داشته اند و این آقا همسرش را می زده واین دوران کودکی در ضمیر خانم ثبت شده است و یک تصویر بدی از مرد در ذهن این خانم جای گرفته است . این بچه ها معمولا ازدواج گریز می شوند ولی بعضی مواقع خانواده با اصرار او را وادار به ازدواج می کنند . علت دیگر این است که بعضی خانواده ها در تربیت افراط می کنند . مثلا بعضی پدر و مادرها برای اینکه دخترهایشان با جنس مخالف ارتباط برقرار نکنند او را بشدت از جنس مخالف می ترسانند. این در ضمیر ناخودآگاه او می ماند و هنگام ازدواج از همسرش می ترسد و احساس گناه می کند . ما نباید در تربیت افراط بکنیم و دائم بگوییم که این ارتباط گناه دارد . گرایش به جنس مخالف غریزی است و خدا قرار داده است .ما باید به فرزندان مان بگوییم که این غریزه محدودیت دارد و باید در مجزای خودش قرار بگیرد. گاهی ممکن است که اختلال جنسی باشد . مثلا اختلال میل جنسی کم کار یا انزجار جنسی ، اینها غالبا هورمونی است و درمان دارد . این خانم می تواند مشاوره کند. من مراجعه کننده ای دارم که هفت سال است که ازدواج کرده اند ولی خانم هنوز دوشیزه است . اگر مشاوره بتواند به شما کمک می کند و اگر نتواند شما را به متخصص مربوطه ارجاء می دهد . باید اطلاع رسانی بیشتر بشود . خیلی از مراکز خودشان مراکز مشاوره دارند . مشکلات روانی چون بروز خارجی ندارد کمترمورد توجه قرار می گرد برعکس بیماری سرماخوردگی که باعث تب و سردرد می شود. باید بحث مشاوره در کشور ما بیشتر جابیفتد .