لجبازي وخشم يك كودك ، واكنش دفاعي در برابر حقارت نفس اوست . او به جاي مقابله با احساس نااميدي و با پذيرش كمبود قدرت، لجبازي مي كندو خشمگين مي شود . شما الگوي بچه هايتان هستيد. اگر مي خواهيد كودك را تشويق كنيد كه بهتر رفتار كند بايد خودتان باملاحظه- مهربان - صادق و باحوصله باشيد. ثبات و عشق را به كودكان ارزاني كنيد. وقتي قوانين ثابت بمانند براي كودك آسان تر است كه ياد بگيرد مرز كارهاي مجاز او كجا است. اگر به بچه اجازه نمي دهيد كه در اتاق نشيمن توپ بازي كند وقتي مهمان داريد هم اين اجازه را به او ندهيد. رفتار خوب كودك را با در آغوش كشيدن او يا توجه كردن به او - مثلا با قصه خواندن براي او يا بيرون بردنش - پاداش دهيد. آن چه كودك بيش از هر چيز به آن نياز دارد صرف وقت با شما است.
گر بچه احساس كند كه افرادي كه برايش در درجة اهميت قرار دارند ، او را ضعيف مي شمارند ، با خشمي كه از خود بروز ميدهد ، درد و رنجش را مي پوشاند.
اكثر والدين بچه را مجبور مي كنند كه به خاطر رعايت احترام به بزرگترها ، تنها نكات خوب و با ارزش را به زبان بياورند . مثلاً مي گويند:«اگر حرف مناسبي براي گفتن نداري ، اصلاً‌حرف نزن ! » پس در نتيجه به او اجازه نمي دهند كه افكار و احساساتش را بروز دهد .
اين شروط ، افكاري را اشتباه جلوه ميدهد و بخاطر سكوتي كه به وي تحميل مي شود ، او را عصباني مي كند برخي از كودكان از راه خشم ، حقارت خود را نشان مي دهند .
آنها با ترشرويي از بزرگترها فاصله گرفته و حمايت هاي آنان را رد مي كنند. به همين جهت كمك كردن به آنها خيلي سخت است . جنابعالي هم ، احتمالاً وقتي خسته و يا كم حوصله هستيد و يا انتظار شيرين كاري از فرزند خود را داريد با او كلنجار مي رويد و ضمن اصرار به او دستوراتي مي دهيد (يا به قول خودتان نصيحت و محبت مي كنيد) چون كودك عاجز و كُند است (نسبت به خواسته بيش طلبانه شما) ، راهي جز لجبازي پيدا نمي كند . بهتر است كم و با متانت صحبت كنيد . دستور ندهيد ، خواهش نكنيد . بلكه با جملاتي پرسشي به گونه اي برخورد كنيد كه گويي خواهان نظر او هستيد (چه بكنيم ، يا چرا آن كار را انجام ندهيم ...) . توصيه مي شود خواب اين كودك كمتر از 9 ساعت (با حداقل 7 ساعت شبانگاهي) نباشد . سرشب بخوابيد تا صبح زود و خواب آلوده نباشيد و فرصت لازم جهت آماده شدن (و نه با عجله = عصبانيت دروني) بوجود آيد . تشويق به جا و به اندازه ، داشته باشيد (اگر دقت كنيد براي تشويق به جا موارد زيادي يافت مي شود) اصلاً تنبيه (جسمي ، رواني و ...) نكنيد . احتمالاً با عصبانيت و جيغ زدن ، شما غيرمستقيم اين كارها را به او ياد مي دهيد . واضح و مؤدب و با خوش دلي (و كم) صحبت كنيد . با او بازي كنيد . حوصله داشته باشيد . از كار بيرون خود يا كم كنيد و يا تمرين كنيد كه خسته نشويد . باز هم تأكيد مي شود مراقب كسر خواب و سوء تغذيه كودك باشيد . حتماً از كودك خود (كه بسيار هم خوب است) لذت خواهيد برد در پايان ضمن معرفي كتاب پلي به دنياي نسل جوان ، انتشارات دفتر تبليغا ت اسلامي كه در ا« چگونگي برخورد با كودك را بيان نموده است ،متذكر مي شود كه هميشه بچه ها را مقصر ندانيد بلكه بيشتر مواقع والدين وبزرگترها مقصرند در روايات هست كه «الولد سيد سبع سنين » بچه تا هفت سال سرور و رئيس است ، او دستور مي دهد وديگران فرمانبرداري مي كنند ، اشكالات او راخيلي محترمانه و مؤدب به او بايد فهماند و......
چه كار كنم كه پيش همه دوست داشتني باشم ؟
ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمان ودا؛ كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهند خداوند براى آنان محبتى در دلها قرار خواهد داد، (مريم، آيه 96).
از روايات به دست مىآيد كه رعايت امورى چند موجب جلب محبت ديگران است از جمله:
1- ديندارى،
2- افتادگى و تواضع،
3- بخشندگى،
4- خوشخويى (چهره شاد و روى باز)،
5- مهربانى و اظهار دوستى به ديگران،
6- دل بركندن از آن چه مردم دارند (طماع نبودن)،
7- رعايت انصاف در معاشرت با ديگران،
8- كمك مالى به ديگران در سختى و خوشى (مانند قرضدادن)،
9- وفادارى.
براى آگاهى بيشتر ر.ك: ميزان الحكمه، ج 1، احاديث 3045 - 3060.