شيوه هاي جذب فرزندان به اقامه نماز:
لازم به ذكر است براي جذب فرزندان به نماز، لازم است ابتدا علل به توجهي به نماز كه مربوط به خانواده، محيط گروه همسالان و خود نوجوان است شناسايي شود و با آن ها مقابله گردد از آنجايي كه عوامل مختلف و متفاوت است بررسي همه آن ها خارج از بحث است بنابراين فقط به پاره اي از راهكارهاي جذب فرزندان به نماز مي پردازيم:
1-ايجاد احساس خوشايند نسبت به نماز:
اولين گام اين است كه تلاش كنيم تا احساس خوشايندي نسبت به نماز پيدا كند و شوق دروني را در او ايجاد كنيم زيرا اگر احساس خوبي به نماز داشته باشد خود به دنبال كسب اطلاعات و شناخت بيشتر نسبت به آن بر مي آيد و به ايجاد گرايش مثبت و به جاي آوردن نماز در او منجر مي شود.
بكارگيري شيوه هاي غير مستقيم:
از بكارگيري جبر و فشار در فرزندان براي انجام فريضه نماز پرهيز شود و از روش هاي استفاده نماييم كه مطابق رغبت ها و انگيزه هاي خود آگاهانه و دروني فرزندان باشد.
2- استفاده از الگوهاي رفتاري:
همانند سازي با الگوي محبوب امري طبيعي و فطري است، مشاهده والدين، دوستان، نزديكان، خويشان و ديگر الگوها در حين اقامه نماز با معنا اثر خويشاندي در جذب او به اين فريفته مهم خواهد داشت.
فلذا ضمن تعظيم و تكريم نماز از جانب خودمان خصوصاً در سفر ميهماني، مجالس عروسي، اردو و... زمينه ديدار فرزندمان را با الگوهاي محبوب فراهم آوريم.
مشاهده تصاوير ورزشكاران و هنرمندان محبوب نوجوانان در هنگام اقامه نماز تأثير مثبتي روي آن ها مي گذارد.
-بيان خاطره هاي زيبا در اهميت و عظمت نماز
در مناسبت هاي مختلف از خاطرات زيبا و اثربخش نماز كه خود تجربه كرده ايم و يا از ديگران شنيده ايم و خوانده ايم براي فرزندانمان نقل نماييم.
مثلاً: تصوير و فيلم مربوط به حضرت امام خميني در بيمارستان كه با وجود بيماري سخت نماز را ترك نمي كرد و اقامه مي نمود.
برخورد شهيد رجايي كه وقت اذان غذا آوردند گفت عهد كرده ام هيچ وقت قبل از نماز، ناهار نخورم.
نماز ظهر عاشوراي امام حسين(ع) در برابر سپاه دشمن و بيان اينكه جنگ ها بخاطر نماز است.
5-توام كردن نماز فرزندان با تجارب خوشايند.
با پاداش و هديه دادن بدون اطلاع قبلي و احترام بيشتر به آنان بعد از اول نماز، خاطره خوش آن لحظات را براي آنان تثبيت كنيم.
6-افزايش تجربه فرزندان در خواندن نماز
در ابتدا هيچگاه غلط خواندن نماز فرزندان را به آنها گوشزد نكنيم اصلاح آن برآييم چرا كه توجه به مثبت ها اعتماد به نفس و ارزشمندي را در پي خواهد داشت و با تشويق قدرت عقل كودكان افزايش مي يابد.
7-توجه به عوامل افزايش گيرايي و جاذبه هاي معنوي نماز
در عين رعايت سادگي و زيبايي از عوامل محيطي براي افزايش جاذبه هاي نماز فرزندمان استفاده كنيم مثلاً
-حضور با تبسم و شاداب خود در هنگام اقامه نماز
-تهيه چادر رنگي و زيبا براي دختران هنگام اقامه نماز
-استفاده از سجاده و جانماز براي اقامه نماز
-استفاده از رنگ هاي آرامش بخش در تهيه سجاده و چادري
8-كوتاه خواندن نماز جماعت
هنگام اقامه نماز در صورت همراه شدن فرزندان با ما در كوتاهترين وقت ممكن ادا كنيم.
9-برگزاري جشن تكليف
براي فرزندانمان كه به سن بلوغ مي رسند بهتر است بجاي جشن تولد جشن تكليف برگزار نماييم و با دادن هداياي معنوي او را براي انجام فريضه نماز مهيا كنيم اگر اين مراسم در مكان هاي زيارتي باشد بسيار مناسب تر است.
10-آموزش نماز
از دوران كودكي به همراه بازي با فرزندان، نماز را به مرور با حفظ سوره هاي حمد و توحيد و ذكرها مي توانيم به آنها آموزش دهيم اكنون كتابها، تصاوير، نوارهاي صوتي و بازيهاي رايانه اي فراواني نيز در بازار وجود دارد كه از آنها هم مي توان استفاده كند.
11-بهره گيري از جغرافياي زمان و مكان
در ترغيب فرزندان خود به انجام فريضه نماز از فرصت هاي زماني مانند ماه مبارك رمضان به اعياد اسلامي و موقعيت هاي مكاني مانند محل هاي زيارتي، مساجد، هيات ها و مجالس مذهبي حداكثر استفاده را ببريم.
12-ساده و آسان جلوه دادن نماز
از كودكي يادگيري و انجام فريضه نماز را براي فرزندان خود ساده و آسان جلوه دهيم و از بيان كلماتي كه سختي و اجبار را به ذهن تداعي مي كند پرهيز نماييم.
13-استفاده از رسانه ها
استفاده از روش هاي تصويري، عرضه و نمايش و رسانه هاي جمعي و اينترنت كه نوجوانان امروز علاقه مند به آنها هستند مي تواند در ايجاد رغبت و جلب نوجوانان موثر باشد.
14-استفاده از جاذبه هاي صوتي و كلامي براي جذب مثلاً قرائت نماز با صداي خوب با لحن خوب و جذب كننده و دلنشين.
البته براي جذب فرزندان به اقامه نماز روشهاي متنوع با توجه به شخصيت نوجوان و سن و جنس و شرايط سني و تفاوت هاي فردي بايد اجرا گردد و اين روش ها مي تواند متعدد و متنوع باشد كه بطور خلاصه اهم آن عبارتند از:
-روشهاي آگاهي بخش چون روش ارشاد، اعلام و آيت
-روش هاي عاطفي چون روش محبت، رحمت، همراهي و همكاري
-روشهاي جلب چون پذيرش، احترام، تكريم و لطف
-روشهاي برانگيزاننده چون تحسين، تشويق، تشكر و سپاس و انعام
-روشهاي اميدساز چون وعده، رجا، بشارت ها
-روشهاي عنايت آميزچون عبور كريمانه، تغافل و مزاح
-روشهاي ترغيبي چون ذكر صالحان، داستان، بازي
-روشهاي تبييني چون تشريح، تحليل، محاوره.