کودکان پس از پايان سه سالگي و آغاز چهار سالگي وارد حيطه اجتماعي مي شوند و رفتارهاي مختلف را از يکديگر مي آموزند و با الگوبرداري منفي سعي مي کنند در رابطه با والدين خود آن را اجرا کنند و اين امر تا حدود زيادي آگاهانه و هدفمند است و کودک با آزمون و خطاهايي که مي کند سعي در به زانو درآوردن والدين و تسليم آن ها در برابر خواسته هايش دارد و با اين کار به سيطره قدرت خود و خود محوري اش ادامه مي دهد و براي اين کار ، بهانه هايي نيز براي خود دارد .
به کودک ميدان دهيد
براي درمان لجبازي کودکان در ابتدا بايد روي استقلال آن ها به شکل عملي و فکري کار شود، والدين بايد به کودک ميدان دهند تا خودش کارهاي شخصي اش را انجام دهد و در برخي زمينه ها نظر او را جويا شوند ، فعاليت هايي از اين قبيل با عث خودباوري بيشتر کودک و جلب توجه به صورت مثبت مي شود و انرژي بالقوه کودک را به سمت مثبت هدايت مي کند .
اعمال روش خاموشي
از طرف ديگر بايد روش «خاموشي» را اعمال کرد ، به اين مفهوم که والدين در مقابل رفتارهاي منفي کودک هيچ واکنش کلامي ، ديداري و شنيداري انجام نمي دهند و گويي چيزي را نديده اند ، کودک پس از چند بار تکرار رفتار منفي، به علت دريافت نکردن پاسخ، پي مي برد که کارش بيهوده است.
روش تقويت رفتار ناهمساز
وقتي شدت رفتارهاي کودک نسبت به قبل کاهش يافت والدين بايد روش «تقويت رفتار نا همساز» را اجرا کنند، يعني رفتار مقابل رفتار منفي کودک را به محض سر زدن از کودک ، تقويت کنند ، مثلا کودکي که گريه مي کند به محض آن که ساکت شد ، توسط والدين مورد توجه و تشويق قرار گيرد .
رژيم غذايي مناسب
شاخص هاي ديگري که بايد در نظر داشت ، استفاده از رژيم غذايي صحيح است، مصرف بيش از اندازه سردي ها ، تنقلات، کاکائو، نمک و سرکه باعث تحريکات عصبي کودک و تماشاي تلويزيون و بازي هاي رايانه اي بيش از يک ساعت در روز باعث تشکيل امواج مخرب در مغز کودک و عصبانيت او مي شود ، کم خوابيدن کودک نيز باعث افزايش لجبازي مي شود ، خواب شب مهم تر از خواب روز است چون در خواب روزانه عواملي نظير نور و صدا باعث بر هم خوردن ريتم خواب مي شود و کودک با وجود خواب زياد ، پس از بيداري آرامش ندارد .