امروزه روان شناسان اعتقاد دارند که برای رسیدن به مراحل بالاتر رشد باید پایه های اولیه رشد را جدی گرفت و اگر چنانچه اولین مراحل رشد به خوبی طی نشود، در مراحل بعدی کودک دچار اختلال خواهد شد.
یکی از نیازهای مهم و اساسی کودک، نیاز به بازی و اسباب بازی است. بازی برای کودک همانند آب است برای ماهی. کودک بدون بازی نمی تواند به رشد متعادل و سازنده ای برسد. اسباب بازی شوق زیستن را در وجود کودک برمی انگیزد موجب پرورش قوای جسمی، ذهنی، روانی، عاطفی و اجتماعی کودک می شود.
اسباب بازی همچنین موجب می شود که کودک با دنیای بیرون ارتباط برقرار نماید و تجارب خویش را گسترش دهد و با مفاهیم مختلفی همانند رنگ، شکل، اندازه، بالا، پایین و... آشنا شود.
مسأله مهم این است که بازی و اسباب بازی ها باید متناسب با ویژگی های سنی، رشد جسمی و روانی کودک باشد تا اثرات مفید و سازنده را داشته باشد وگرنه بعضی مواقع ممکن است اسباب بازی به دلیل عدم تناسب با ویژگی های سنی و رشدی کودک، او را دچار شکست های متعدد و در نهایت، احساس حقارت کند که در این صورت، آن اسباب بازی برای کودک مضر است.
روان شناس مشهور ژان پیاژه تأکید می کند که والدین در انتخاب اسباب بازی دقّت و هوشیاری لازم را داشته باشند؛ چرا که در شکل دادن به تمایلات عاطفی و روانی او نقش مهمی ایفا می کند و چنانچه در انتخاب آن ها توجه کافی نشود، ناخواسته تمایلات کودکان به گونه ای شکل می گیرد که مورد انتظار نبود.
در این مقاله سعی نگارنده بر این است تا از دیدگاه های مختلف و با توجه به لحاظ همه عوامل، بازی و اسباب بازی متناسب با هر سن را پیشنهاد نماید. بازی ها و اسباب بازی های پیشنهادی می تواند راهنمای بسیار خوبی برای والدین و مربیان محترم باشد.
بازی ها و اسباب بازی های مناسب برای کودکان
با توجه به انواع مختلف بازی ها (جسمی(Physical)، تقلیدی(Imitative)، ساختنی (Constructive)و خلّاق(Crative)) و در نظرگرفتن ویژگی های جسمی، عاطفی، اجتماعی و فکری کودکان از تولد تا دوازده سالگی، فهرستی از بازی ها و اسباب بازی های مناسب برای سنین مختلف پیشنهاد می شود:
از تولد تا 12 ماهگی
بازی بدنی که حتی در نخستین ماه ها آغاز می شود، عمدتا به رشد و تکامل اعمال حرکتی درشتHarsh motor functions)) مانند کنترل اعضا، تنه و سر کمک می کند. ماه اول و دوم پس از تولد، کودک علاقه به فعالیت های عضلانی، لگدزدن، برگشتن، غلتیدن، تکان دادن دست ها و سایر حرکات شناخته بدنی دارد. در یک ماهگی جغجغه را لمس نموده و زود می اندازد. در 5/2 ماهگی می تواند جغجغه را تکان دهد و یکی از سرگرمی های او بیرون آوردن صداهای مختلف از حنجره است. از حدود 2 یا 3 ماهگی بازی اکتشافی که به صورت بازی با انگشتان است آغاز می شود. از 1 تا 4 ماهگی صدا و رنگ را کشف می کند.
کودک هنگامی به اسباب بازی نگاه خواهد کرد که اسباب بازی در معرض دید او قرار گیرد. از سه ماهگی به بعد علاقه اش به اسباب بازی شدیدتر خواهد شد. از این رو، می کوشد با حرکت هر دو دست، اسباب بازی را به سوی خود بکشد و با آن تماس حاصل نماید. در چنین سنی می توان یک جسم حرکت کننده را روی تختخواب بچه آویخت و تصاویر رنگی در اتاقش قرار داد.
یک جغجغه یا اسباب بازی به آرامی در کنار چشمان کودک حرکت دهید به طوری که چشمان وی مسیر حرکت اسباب بازی را دنبال کند. به کودک اجازه دهید یک شی ء (جغجغه، پیمانه پلاستیکی و...) را که در دستانش می باشد چنگ بزند، به صدا درآورد و آن را تکان دهد. این کار موجب سرگرمی کودک می شود.
کودک در 5/4 ماهگی هر شی ء را که می بیند و در دسترسش قرار دارد برمی دارد، به طرف دهان می برد، می مکد، تکان می دهد و پرت می کند. اشیای مختلفی (مانند قطعات و پیمانه ها...) در اختیارش قرار دهید تا آن ها را بگیرد. از آن جا که کودک احتمالاً دوست دارد این اشیا را در دهان قرار دهد، پیشاپیش از اندازه و تمیز بودن آن ها، که قابل بلعیدن نباشند، اطمینان پیدا کنید. با تکان دادن یک جغجغه در پشت سر کودک، به او اجازه برگشتن و گرفتن آن را بدهید.
در پنج ماهگی بررسی اسباب بازی ها با چشم، خیره شدن به دست ها و زیاد شدن حرکات صدایی موجب تفریح و لذت کودک است. وقتی که مکعبی در دسترس کودک قرار می گیرد، با خوشحالی آن را می گیرد.
در ماه ششم خندیدن، پرتاب کردن اسباب بازی ها و لذت بردن از صدای به زمین خوردن آن ها و کشیدن اسباب بازی ها به طرف خود، اگر به نخ بسته شده باشند، کودک را به وجد می آورند. کودک در این سن به مدت پنج الی ده دقیقه می تواند خودش را با اسباب بازی هایش سرگرم کند و نیز اشیا را از یک دست به دست دیگر انتقال دهد. علاقه زیادی دارد که به همه چیز دست بزند. می خواهد همه چیز را در دهان بگذارد؛ اسباب بازی ها را از طریق نگاه کردن، لمس کردن، در دهان گذاشتن و به زمین زدن کشف کند. بنابراین، اجازه دهید که کودک با وسایل معمولی خانه مثل بشقات، قابلمه، قاشق، روزنامه، پارچه و مانند آن ها بازی کند. همچنین صورتش را با کشیدن ملحفه مخفی می کند و سپس آن را کنار می زند.
در هفت ماهگی، دست کاری اشیای محیط زندگی، مچاله کردن کاغذ، بازی با قاشق و فنجان، برداشتن کلاه از سر، پایین کشیدن جوراب های خود، بازی با آب، خنده و دست تکان دادن و فریاد کشیدن در مقابل افراد آشنا و سر را برای مخفی شدن و بازی کردن گرداندن، از انواع بازی های این سن است. کودک در این سن می تواند اسباب بازی را از یک دست به دست دیگر بدهد، آن را بیندازد و نگاه کند که کجا می افتد؛ اسباب بازی را روی سطحی که تولید صدا می کند، به حرکت درآورد و از میان اسباب بازی ها، اسباب بازی های حرکت دار و صدادار را ترجیح می دهد. اسباب بازی را با یک تکه نخ طوری متصل کنید که کودک بتواند آن را در طول اتاق، میز یا تختخواب بکشد.
کودک در هفت ماهگی دستش را زیر شیر آب می گیرد و از ریزش آب بر روی آن لذت می برد.
بازی تقلیدی مانند تقلید از آهنگ صدای مادر و سایر پرستاران در هفت تا هشت ماهگی به روشنی قابل مشاهده است. با کودک صحبت کنید و صدایش را تقلید کنید، به ویژه وقتی که به او غذا می دهید یا لباسش را تعویض می کنید. درباره غذا و لباس با او صحبت کنید. برای مثال، بگویید: حالا دکمه را می بندم. درباره تصاویری که او می بیند با او صحبت کنید. از مکالمه بچه گانه استفاده نکنید. وقتی که کودک صحبت می کند، مستقیما به او نگاه کنید. از جملات کامل و درست استفاده کنید. از بازی هایی که نوعی بازی با کلمات است استفاده کنید. کلمات ساده مانند سلام، بابا و... را تکرار کنید.
در ماه هشتم از میان اسباب بازی ها، آن را که دوست دارد، انتخاب می کند. اگر شی ء از گهواره بیرون بیفتد خود را به طرف آن می کشاند.
در هشت الی یازده ماهگی اسباب بازی هایی را که از دید او پنهان شده است، فعالانه جست وجو می کند و برای به دست آوردن آن ها موانع را کنار می زند. در هشت ماهگی اسباب بازی های خود را پرتاب می کند. این کار برای کودک یک نوع بازی تلقّی می شود. نوع دیگر بازی، به هم زدن دو شی ء یا دو مکعب یا دو اسباب بازی است.
در هشت الی دوازده ماهگی، پرتاب کردن اشیا هرچه بیش تر و هرچه دورتر سرگرمی کودک است. بنابراین، اسباب بازی های نشکن را در اختیار او بگذارید. روی میز کوچک غذاخوری او اسباب بازی های کوکی را قرار دهید. خرسی که می رقصد یا لاک پشتی که سرش را تکان می دهد، کودک را تا سرحد اشک ریختن می خنداند. عروسک هایی که می توان آن ها را با پیچاندن به هر شکلی درآورد نیز کودک او را خوشحال خواهند کرد. در موقع حمام کردن او، از حیوانات شناور مثل ماهی قرمز، اردک، نهنگ و یا قورباغه استفاده کنید.
در نه الی ده ماهگی اگر کودک دیگری بخواهد اسباب بازی او را بگیرد، مقاومت می کند. در نه ماهگی اگر به اسباب بازی نخ وصل کنیم، آن را به طرف خود می کشاند. اگر شیئی را مخفی کنند برای پیدا کردن آن کنجکاوی می کند. در هشت الی نه ماهگی اسباب بازی خود را به کودکان دیگر می دهد.
کودک در ده ماهگی بر اعصاب حرکتی تسلط بیش تری می یابد، می ایستد و اسباب بازی را به دست می گیرد و اگر آن را در برابر دیدگانش زیرِ پوششی پنهان کنند، می رود و برمی دارد. در این دوره کودک برای کشف و یافتن دنیای اطرافش تلاش می کند. اشیا را در دست می گیرد و به دفعات می چرخاند و آن ها را در بین انگشتانش نگه می دارد و اغلب به طرف دهان خود می برد. شیئی را که در دست دارد، روی چیزی می کوبد و از این کار لذت می برد. در این سن، کودک دوست دارد اشیا را قطعه قطعه کند و از داخل کردن یک شی ء در شی ء دیگر لذت می برد. اشیا را داخل جعبه می گذارد و مجددا بیرون می آورد. با دست ها به صورت بال زدن پرندگان بازی می کند. اگر در دستش یک اسباب بازی باشد، ولی اسباب بازی دیگری به وی داده شود آن را هم می گیرد و سعی می کند هر دو اسباب بازی را در یک دست نگه دارد.
در سن ده الی دوازده ماهگی مداد در دست می گیرد.
