باسلام راستش من دختری22ساله هستم.حدود دو ساله ک عقد کردم.قبل ازدواج حالات معرفتی خوبی داشتم مثلا سر نماز با توجه بودم،دعاهای مختلف شرکت میکردم ک اکثر با اخلاص بودن و... ولی از زمانی ک ازدواج کردم با وجود اینک از نظر وقت داشتن،فرق چندانی با دوران مجردی ندارم و وقتم اغلب آزاد هست،حس و حال عبادت کردن ندارم.بعضی وقتا ک حال و حوصله اش رو دارم،با شنیدن جواب همسرم،بی حوصله میشم آخه دوس دارم با همسرم ب عبادت مشغول شم!دوس دارم باهم پیش بریم! ن من تنها!حالا من ازتون کمک میخام ک چطور همسرم رو ب پرداختن ب مستحبات ترغیب کنم؟ک احساس میکنم دلیل نسبتا اصلی این بی حوصلگی من همین هست.لطفا راهنماییم کنید.