باسلام،سعی نکنید اشتباهاتش را به رخش بکشید،برخی افرادبگونه ای تربیت شده اندکه از قبول مسئولیت کارشان فرار میکنند،ودر واقع میترسند،در نتیجه دنبال مقصری میگردند،شما سهم خودتان را در بروز مشکل با شجاعت بپذیرید(الگوی خوبی باشید) اما مستقیما به اوتذکر ندهید،بلکه اجازه دهید تفکر و وجدان خودش فعال شود،هرگاه ذره ای از مسئولیت عملکردش را پذیرفت بجای تلقین گناه،به او ارامش دهید وبگویید این یک تجربه بود،حالا باید به راه حل فکرکنیم،با این روش اضطراب احساس گناهش کمتر شده،و حمایت عاطفی شمامنجر به جرات پذیرش بیشترش خواهد شد،همچنین قبل ازانجام برخی اموریا تصمیمات از او بپرسید تا احساس مسئولیت بیشتری در قبال نتیجه کار،داشته باشد