سلام من 28سالمه و مجرد هستم حدودا يک ساله که به شدت از اين تنهايي رنج ميبرم و تحملش برام سخت شده سعي کردم طبق آموزه.هايه دين به دعا و ذکر و قرآن پناه ببرم و بيشتر وقتم تو روز با همين چيزا ميگذره اما هنوز هم نتونستم آروم شم و ديگه يه جورايي از ازدواج نا اميد شدم و فکر ميکنم که هيچ وقت امکان ازدواج ندارم چون خيلي کارا انجام دادم اما نتيجه اي که ميخواستم حاصل نشد ديگه تحمل ندارم ممنون ميشم اگه راهنماييم کنيد تا با اين موضوع کنار بيام