پرخوری اگر تبدیل به عادتی پایدار شود می‌تواند سلامت جسمی کودک را به خطر بیندازد. شاید داشتن یک بچه «تپل مپل» آرزوی برخی پدرها و مادرها باشد اما چند کیلو اضافه وزن در دوران کودکی ریسک ابتلا به برخی بیماری‌ها از جمله دیابت نوع دو، بیماری‌های قلبی و عروقی و ... را افزایش می‌دهد. بنابراین اینجا هم مثل هر مشکل و بیماری دیگری، پیشگیری بر درمان مقدم است. اگر نمی‌خواهید فرزندی پرخور داشته باشید باید پیش از هر کاری اطلاعات خودتان را در مورد میزان انرژی و مواد مغذی مورد نیاز کودک بر حسب جنس، سن و فعالیت بدنی او تکمیل کنید. این مسئله زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانید سرعت رشد در سنین مختلف برای دخترها و پسرها متفاوت است. بنابراین گاهی ما بزرگترها هستیم که با دیکته کردن یک برنامه غذایی خاص و پرحجم در زمانی که رشد فرزندمان به‌طور طبیعی کند شده، زمینه پرخوری او را فراهم می‌کنیم.وبجای ایتکه دهانش را مشغول کنیم دستش را وفکرش را مشغول کنیم در رابطه با تنبلی کودک،اونهم در سن پایین، شما مقصرهستید. کودک آینه رفتار والدین است،شما باید ب بچه مسیولیت بدین و یک سری وظایفی رو ب بچه واگذار کنید تا بچه مسیولیت پذیر شود. پس وظایف و کارهایی رو بهش بسپارید. البته در این سن کودک ارام ارام با مهارتهای اجتماعی اشنا میشود.باید ازطریق تشویق عادتهای مناسب را در او شکل دهید و بشدت از برچسب گذاشتن بر وی خودداری کنید .