نافرمانی کودک

Question

پسر من اصلا حرف شنوی زیاد نداره بیرون که میبرمش اصلا اهمیت نمیدم که من هستم یا نه ول میکنه دستمو میره بدون اینکه به پشتش نگاه کنه
و یه چیز دیگه من یکم بخاطر شرایط زندگیمو وفشار مالی که یهو اومد رومون عصبی شدم گاهی اوقات میزنمش
خیلی ناراحتم
بعدش عذاب میکشم و گریه میکنم
که چرا زدمش
چیکار باید بکنم
میشه لطف کنید راهنماییم کنیدحدود 3 سالشه

Answer 1

با سلام
همیشه نافرمانی فرزندان از والدین به دلیل لجاجت وخیره سری نیست
عواملی مثل سن فرزندتون ، حالات عصبی و امر و نهی های بی مورد و بیش از حد شما ، تنبیه بدنی ایشون و حتی پشیمونی بعد از تنبیه. هر کدام از این عوامل می تونه بر لجاجت فرزندشما تأثیرگذار باشه .
در درجه اول باید این نکته را تأکید کنم که سن 3 تا 6 سال سن لجاجت کودک است به خاطر ویژگیهای رشدی وی بروز می کند و اصلاً نمی توان گفت او دچار اختلال رفتاری شده . در صورتی که در این مرحله درست با کودک رفتار شود این ویژگی کودک با افزایش سن کم کم کاهش و یا محو می شود . علت لجاجت ویا گوش نکردن به سخن والدین در این سن رشد من کودک است و می خواهد خود و محیطش رو بشناسد . کودک در این زمان به رشد کامل شناختی نرسیده و نمی تونه تعادلی بین خودشناسی و ارتباط اجتماعیش برقرار کنه به همین دلیل رفتارهای نافرمانی وی به عنوان لجاجت برای دیگران تلقی می شود . در این سن این نکته مهم است که گرچه کودک خوب صحبت می کند اما صحبت ها و منطق بزرگترهارو خوب درک نمی کند بنابراین دست از خواسته خود بر نمی دارد و صحبت های منطقی والدین نیز نمی تواند کمک موثری بکند چون کودک از خواسته خود دست برنمی دارد . والدین باید خواسته های منطقی کودک و آنهایی را که ضرری ندارد اجابت کنند و خواسته های بی منطق و خطرناک او را خیلی قاطع ولی آرام رد کنند . در اینجا این نکته حائز اهمیت است که اگر والدین با تمام خواسته های کودک مخالفت کنند و یا با پرخاش و ستیزه جویی دائم با او مخالفت کنند ممکن است این لجاجت در کودک تثبیت شود و در آینده اختلال رفتاری لجاجت رو در کودک شکل دهد .
در اینجا این نکته قابل ذکر است که بی محلی در موقعیت های لجاجت کودک می تواند این رفتار را کاهش دهد . چنانچه در برابر لجاجت کودک لجاجت بورزید ، خشونت نشون بدید و بخواهید با سرسختی کودک دست از لجاجتش بردارد فایده ندارد که بماند این رفتار را در او تثبیت می کنید.
بنابراین تشویق های به جا ، سریع و مناسب بعد از هر رفتار مطلوب کودک می تواند رفتارهای مثبت را در او تقویت کرده و لجاجت را در ایشان کاهش دهد . پس این نکته را به خاطر داشته باشید امر و نهی بیش از حد ، فشار آوردن روی کودک برای انجام کارهای یکنواخت و قانونمند تکراری ، قول دادن و عمل نکردن به اونها ، لجاجت و خشونت در برابر کودک و تنبیه او ، بی توجهی و بی محبتی به کودک عواملی است که باعث تشدید و تثبیت لجاجت می شود . حتی گاهی اوقات در این شرایط کودک حرکات پرخاشگرانه از خودش نشان می دهد و ما والدین آنها را به حساب لجاجت کودک می گذاریم .
پرسشگر گرامی اولاً سن کودک شما ایجاب می کند این رفتارها را از خود نشان دهد . دوماً در خودتون دلائلی که گوش نمی کند ویا احیانان شما را عصبی می کند ریشه یابی کنید و سعی کنید به اعصابتون مسلط شوید و هیجاناتتون رو کاهش دهید و با منطق و استدلال و به آرامی سعی کنید مشکلات موجود را برای خودتون کمرنگ کنید . با این کار هم خودتون آرامش پیدا می کنید و هم هیجاناتتون رو روی بچه کمتر نشون می دید . سوماً به خاطر داشته باشید تنبیه و امر و نهی مداوم باعث تشدید لجاجت کودک می شود و اگر ادامه داشته باشد آن را تثبیت می کند . از همه بدتر این است که شما اگر بعد از تنبیه زمانی که پشیمان می شوید به خاطر فرار از عذاب وجدانتون محبت افراطی به فرزندتون نشون بدید و خیلی از امتیازاتی را که به او نمی دادید در اون زمان بهش بدید . در اینصورت او یاد می گیرد که چکار کند تا شما را عصبانی کرده ، کتک بخورد و سپس به تقویت های مثبت بعد از آن برسد . اگر این تذکرات رو عملی بفرمایید مجادله های روانی و ارتباطی بین شما کم خواهد شد و می توانید با آرامش به مسائل آموزشی کودک رسیدگی کنید . کودک ممکن است گاهی اوقات به خاطر انتقام از افراد عمداً مایل به فراگیری آموزشهای آنها نباشد .
ویا برخی اوقات برای جلب توجه واثبات موقعیت خود به دیگران لجاجت نماید وگوش به فرمان نباشد .